سماع (علم الحدیث): تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | یکی از روش های تحمل | + | یکی از روش های [[تحمل حدیث]]، «سماع» و شنیدن از استاد (شیخ) است که گفته اند بهترین اقسام تحمل [[حدیث]] است، چه به خواندن شیخ از روى کتاب باشد و چه از حفظ<ref>درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص ۱۲۵، به نقل از تقریب نووى، در دسترس در [http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/۱۰۱۵۰/index.htm#۱۲۴ مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی]، بازیابی: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۲. </ref> و چه به املاء (و دیکته کردن براى نوشتن تلمیذ) باشد یا غیر. |
| − | عبارات «حدّثَنا»، | + | عبارات «حدّثَنا»، «أخبرَنا»، «خبَّرَنا»، «أنبأَنا» و «سمعت فلاناً یقول» معرّف طریق سماع است،<ref> دائره المعارف بزرگ اسلامی، مدخل "تحمل حدیث" از مجید معارف، بازیابی:۱۳ خرداد ۱۳۹۲.</ref> منتها بعضى کلمه «حدّثنا» را در مورد شنیدن جمعى از استاد اختصاص داده اند، چنان که «حدّثنى» را به موردى که راوى حدیث را به تنهایى از استاد شنیده باشد مختص دانسته اند.<ref>ر.ک: الحدیث النبوى، ص ۱۵۰.</ref> |
| − | + | نیز بعضى لفظ «أنبأنا» را در مورد [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] و یا [[مناوله]] بکار برده اند.<ref>ر.ک: علوم الحدیث حاکم.</ref> | |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| − | * دانشنامه جهان | + | *[http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10150/index.htm#124 درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص ۱۲۵]، بازیابی: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۲. |
| + | |||
| + | *[[دانشنامه جهان اسلام (کتاب)|دانشنامه جهان اسلام]]، مدخل تحمل حدیث از مجید معارف، بازیابی: ۱۳ خرداد ۱۳۹۲. | ||
{{الگو:اصطلاحات حدیثی}} | {{الگو:اصطلاحات حدیثی}} | ||
[[رده:طرق تحمل حدیث]] | [[رده:طرق تحمل حدیث]] | ||
[[رده:اصطلاحات حدیثی]] | [[رده:اصطلاحات حدیثی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۰۹
یکی از روش های تحمل حدیث، «سماع» و شنیدن از استاد (شیخ) است که گفته اند بهترین اقسام تحمل حدیث است، چه به خواندن شیخ از روى کتاب باشد و چه از حفظ[۱] و چه به املاء (و دیکته کردن براى نوشتن تلمیذ) باشد یا غیر.
عبارات «حدّثَنا»، «أخبرَنا»، «خبَّرَنا»، «أنبأَنا» و «سمعت فلاناً یقول» معرّف طریق سماع است،[۲] منتها بعضى کلمه «حدّثنا» را در مورد شنیدن جمعى از استاد اختصاص داده اند، چنان که «حدّثنى» را به موردى که راوى حدیث را به تنهایى از استاد شنیده باشد مختص دانسته اند.[۳]
نیز بعضى لفظ «أنبأنا» را در مورد اجازه و یا مناوله بکار برده اند.[۴]
پانویس
- ↑ درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص ۱۲۵، به نقل از تقریب نووى، در دسترس در مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، بازیابی: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- ↑ دائره المعارف بزرگ اسلامی، مدخل "تحمل حدیث" از مجید معارف، بازیابی:۱۳ خرداد ۱۳۹۲.
- ↑ ر.ک: الحدیث النبوى، ص ۱۵۰.
- ↑ ر.ک: علوم الحدیث حاکم.
منابع
- درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص ۱۲۵، بازیابی: ۷ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- دانشنامه جهان اسلام، مدخل تحمل حدیث از مجید معارف، بازیابی: ۱۳ خرداد ۱۳۹۲.
