آیه 38 سوره روم: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|فَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِي...» ایجاد کرد)
 
(معانی کلمات آیه)
 
سطر ۴۱: سطر ۴۱:
 
</tabber>
 
</tabber>
 
==معانی کلمات آیه==
 
==معانی کلمات آیه==
«ذَالْقُرْبی»: نزدیکان و خویشاوندان. «الْمِسْکِینَ»: مستمند. «إِبْنَ السَّبِیلِ»: مسافر و وامانده. گدای راه‌نشین (نگا: بقره / . «وَجْهَ اللهِ»: (نگا: بقره / و  رعد / ). «یُریدُونَ وَجْهَ اللهِ»: مراد کسانی است که تنها محض رضای خدا و دریافت پاداش از الله، دست به بذل و بخشش و پرداخت زکات می‌یازند، و کارشان را خالی از هر گونه ریا و خودنمائی و منّت و تحقیر و انتظار پاداش از دیگران می‌سازند (نگا: بقره / و  لیل /  - ). تمام کارهائی را که انسان انجام می‌دهد و به نوعی با خدا ارتباط پیدا می‌کند، خواه برای رضای او، یا رسیدن به پاداش او، و یا نجات از کیفر او باشد، همه مصداق «وجه‌الله»: است، هر چند مرحله عالی و کامل، آن است که جز عبودیّت و اطاعت او را در نظر نگیرد.
+
«ذَالْقُرْبی»: نزدیکان و خویشاوندان. «الْمِسْکِینَ»: مستمند. «إِبْنَ السَّبِیلِ»: مسافر و وامانده. گدای راه‌نشین.«یُریدُونَ وَجْهَ اللهِ»: مراد کسانی است که تنها محض رضای خدا و دریافت پاداش از الله، دست به بذل و بخشش و پرداخت زکات می‌یازند، و کارشان را خالی از هر گونه ریا و خودنمائی و منّت و تحقیر و انتظار پاداش از دیگران می‌سازند. تمام کارهائی را که انسان انجام می‌دهد و به نوعی با خدا ارتباط پیدا می‌کند، خواه برای رضای او، یا رسیدن به پاداش او، و یا نجات از کیفر او باشد، همه مصداق «وجه‌الله»: است، هر چند مرحله عالی و کامل، آن است که جز عبودیّت و اطاعت او را در نظر نگیرد.
 +
 
 
==نزول==
 
==نزول==
  

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۱۴

مشاهده آیه در سوره

فَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<37 آیه 38 سوره روم 39>>
سوره : سوره روم (30)
جزء : 21
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

پس حقوق ارحام و خویشان و مسکینان و در راه ماندگان را ادا کن که این برای آنان که مشتاق لقای خدا هستند بهترین کار است و هم اینان (که نیکی کنند) رستگاران عالمند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Give the relative his due, and the needy and the traveller [as well]. That is better for those who seek Allah’s pleasure, and it is they who are the felicitous.

معانی کلمات آیه

«ذَالْقُرْبی»: نزدیکان و خویشاوندان. «الْمِسْکِینَ»: مستمند. «إِبْنَ السَّبِیلِ»: مسافر و وامانده. گدای راه‌نشین.«یُریدُونَ وَجْهَ اللهِ»: مراد کسانی است که تنها محض رضای خدا و دریافت پاداش از الله، دست به بذل و بخشش و پرداخت زکات می‌یازند، و کارشان را خالی از هر گونه ریا و خودنمائی و منّت و تحقیر و انتظار پاداش از دیگران می‌سازند. تمام کارهائی را که انسان انجام می‌دهد و به نوعی با خدا ارتباط پیدا می‌کند، خواه برای رضای او، یا رسیدن به پاداش او، و یا نجات از کیفر او باشد، همه مصداق «وجه‌الله»: است، هر چند مرحله عالی و کامل، آن است که جز عبودیّت و اطاعت او را در نظر نگیرد.

نزول

«شیخ طوسى» گویند: سدى گوید: این آیه درباره اقربا و خویشاوندان رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم نازل گردیده است، بنا به نقل از ابوسعید الخدرى چنان که از امامین همامین باقر و صادق علیهم‌السلام نیز صدور روایت آن شهرت دارد.

بعد از نزول این آیة پیامبر فدک را به دخترش حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام بخشید و به وى تسلیم فرمود، عده اى گویند: درباره خویشاوندان هر کسى نازل شده است ولى بهتر آنست که مربوط به خویشاوندان پیامبر باشد زیرا خطاب در آیه مربوط به نبى اکرم صلى الله علیه و آله است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


فَآتِ ذَا الْقُرْبى‌ حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ ذلِكَ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ «38»

(اكنون كه دانستى توسعه‌ى رزق به دست خداست،) پس حقّ خويشاوند و تنگدست و در راه مانده را ادا كن. اين (انفاق) براى كسانى كه خواهان خشنودى خدا هستند بهتر است، و آنان همان رستگارانند.

نکته ها

در روايات آمده است: همين كه اين آيه نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فدك را به حضرت زهرا عليها السلام بخشيدند. «1»

گرچه خطاب آيه به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است، ولى تمام مردم مخاطب آن مى‌باشند.

مراد از «وَجْهَ اللَّهِ»، نيّت خالصانه در انفاق است، همان گونه كه در مورد انفاق اهل‌بيت عليهم السلام مى‌خوانيم: «إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ» «2»

پیام ها

1- مالك اموال خداوند است، موارد مصرف مال را هم بايد خداوند مشخّص كند. «فَآتِ»

2- در انفاق و كمك، خويشان بر ديگران مقدّمند. ذَا الْقُرْبى‌ ... وَ الْمِسْكِينَ‌ ...

3- بستگان بر انسان و دارايى انسان حقّ و حقوقى دارند. «حَقَّهُ» آرى، خويشاوندى، زمينه‌ى پيدايش حقوق است.

«1». تفاسير مجمع البيان و نورالثّقلين.

«2». انسان، 9.

جلد 7 - صفحه 204

4- فرمان دينى با عواطف طبيعى هماهنگ است. دستور رسيدگى به بستگان فقير همان خواسته عاطفى انسان است. فَآتِ ذَا الْقُرْبى‌ حَقَّهُ‌ ...

5- محرومان در مال اغنيا حقّ دارند و در پرداخت حقّشان نبايد بر آنان منّت گزارد. «حَقَّهُ»

6- اسلام، حامى مستضعفان و حاكم اسلامى مسئول فقرزدايى از جامعه‌ى مسلمانان است. (بنابر اين‌كه پيامبر به عنوان حاكم اسلامى مخاطب واقع شده باشد. فَآتِ‌ ... وَ الْمِسْكِينَ‌ ...

7- حتّى ثروتمندانى كه موقّتاً گرفتار بى پولى مى‌شوند، بايد حمايت شوند. «وَ ابْنَ السَّبِيلِ»

8- اداى حقوق ديگران ارزش است، نه جمع دارايى و ثروت. «ذلِكَ خَيْرٌ»

9- ثروت مى‌تواند وسيله‌اى براى تقرّب به خداوند قرار گيرد. فَآتِ ذَا الْقُرْبى‌ حَقَّهُ‌ ...

يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ‌

10- امتياز انفاق اسلامى بر انفاق ديگران، قصد قربت است. «يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ»

11- امر به نيكى، بايد با تشويق همراه باشد. ذلِكَ خَيْرٌ ... هُمُ الْمُفْلِحُونَ‌

12- رستگارى در گرو عمل خالصانه است. «يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»

پانویس

  1. پرش به بالا نظیر این شأن و نزول در آیه 26 سوره اسراء در صفحه 496 مى باشد.

منابع