آیه 88 سوره زخرف: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|وَقِيلِهِ يَا رَبِّ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ لَا يُؤْمِنُونَ|سو...» ایجاد کرد)
 
(معانی کلمات آیه)
 
سطر ۴۱: سطر ۴۱:
 
</tabber>
 
</tabber>
 
==معانی کلمات آیه==
 
==معانی کلمات آیه==
«قِیلِهِ»: قیل و قَول و مَقال، مصدر ثلاثی مجرّدند و به معنی گفته و سخن هستند. برخی واژه (قیل) را عطف بر (السَّاعَة) در سه آیه قبل می‌دانند که معنی چنین می‌شود: خدا از قیامت آگاه است و از شکایت پیغمبر نیز درباره ایمان نیاوردن قوم خود آگاه است. بعضی هم واو پیش از آن را حرف جر و برای قسم می‌دانند، و چیزی را که قسم بر آن یاد شده است (یَارَبِّ إِنَّ هؤُلآءِ قَوْمٌ لاّ یُؤْمِنُونَ) و یا این که محذوف می‌دانند. مرجع ضمیر (ه) پیغمبر است که از (لَئِن سَأَلْتَهُمْ) در آیه پیش پیدا است.
+
*'''قيله''': مصدر است مانند قول. در اقرب الموارد گويد: «قال يقول، قولا و قالا و قيلا».<ref>تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص55</ref>
  
 
== تفسیر آیه ==
 
== تفسیر آیه ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۱۰

مشاهده آیه در سوره

وَقِيلِهِ يَا رَبِّ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ قَوْمٌ لَا يُؤْمِنُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<87 آیه 88 سوره زخرف 89>>
سوره : سوره زخرف (43)
جزء : 25
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

(خدا هم از ساعت قیامت آگاه است) و هم از گفتار و دادخواهی رسولش که گوید: خدایا اینها قومی هستند که هیچ ایمان نمی‌آورند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

And his plaint: ‘My Lord! Indeed these are a people who will not have faith!’

معانی کلمات آیه

  • قيله: مصدر است مانند قول. در اقرب الموارد گويد: «قال يقول، قولا و قالا و قيلا».[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ قِيلِهِ يا رَبِّ إِنَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ لا يُؤْمِنُونَ «88»

و سخن رسول ما اين است: اى پروردگار! همانا اينان قومى هستند كه ايمان نمى‌آورند.

نکته ها

«قِيلِهِ» مثل «قوله» مصدر و به معناى گفتار است.

پیام ها

1- پيامبران در برابر افراد لجوج به خدا پناهنده مى‌شوند. «يا رَبِّ إِنَّ هؤُلاءِ قَوْمٌ لا يُؤْمِنُونَ»

جلد 8 - صفحه 482

2- مبلّغان دينى توقّع پذيرش حقّ را از همه مردم نداشته باشند. «هؤُلاءِ قَوْمٌ لا يُؤْمِنُونَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص55

منابع