علی بن حسن زواره ای: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | '''علی بن حسن | + | '''علی بن حسن زواره‌ای''' از دانشمندان به نام قرن دهم هجری است که در عهد شاه اسماعیل صفوی و فرزندش شاه طهماسب می‌زیست.<ref>زوارى به فتح زاء نسبت است به زواره و چند جاى به این نام است: یکی از آنها دهی است نزدیک اردستان و دیگری قصبه‌ای معروف از نواحی [[اصفهان]]، میان اصفهان و [[یزد]].</ref> غالب ارباب تحقیق، مقام علمی زواره‌ای را ستوده‌اند و وی را از دانشمندان نامی قرن دهم هجری یاد کرده‌اند. وی پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود به [[اصفهان|اصفهان]] و کاشان رفته و پس از تلمذ نزد اساتید [[حوزه علمیه|حوزه علمیه]] این دو شهر، برای تکمیل تحصیلات خود رهسپار هرات گردیده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4530/25 مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، ص۲۵]</ref> |
| − | وی | + | ==اساتید و شاگردان== |
| + | وی از شاگردان [[محقق کرکی]] و سید غیاث‌الدین جمشید زواری و سید امیر عبدالوهاب بن علی حسینی استرآبادی می‌باشد؛ که هر سه شخص از مشاهیر آغاز عهد [[صفویه|صفوی]] بشمار می‌آیند.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4530/26 همان، ص۲۶]</ref> | ||
| − | + | طبق آنچه [[روضات الجنات (کتاب)|روضات]] از [[ریاض العلماء (کتاب)|ریاض]] نقل می‌کند، او فاضل، عالم، مفسر، [[فقیه]] و [[محدث]] معروف است و از بزرگان شاگردان سید غیاث‌الدین جمشید زوارى مفسر و شیخ علی بن عبدالعالى است و در تصانیف خویش به [[تصوف]] مایل است و از کتاب لوامع او چنان استفاده می‌شود که از سید امیر عبدالوهاب حسینی استرآبادى روایت دارد و [[ملا فتح الله کاشانی|مولى فتح‌الله کاشانى]] صاحب تفسیر [[منهج الصادقين فى الزام المخالفين (کتاب)|منهج الصادقین]] و غیر آن شاگرد او بوده است. | |
| − | == | + | ==آثار و تألیفات== |
| − | + | با به قدرت رسیدن شاه طهماسب صفوی و علاقه وافر وی در نشر و تقویت مذهب [[شیعه]]، زواره‌ای به دستور این پادشاه در مقابل کتب معروف [[اهل سنت]] به ترجمه و تألیف کتب شیعی اهتمام می‌ورزد. از این رو بیشتر آثار او ترجمه کتب علمای قبل است: | |
| − | + | #ترجمة الخواص (تفسیر فارسى معروف به تفسیر زوارى)؛ | |
| + | #شرح [[نهج البلاغة]] به زبان فارسى، معروف به روضة الأبرار؛ | ||
| + | #ترجمه [[کشف الغمة (کتاب)|کشف الغمة]]، به نام المناقب؛ | ||
| + | #ترجمه [[مکارم الاخلاق (کتاب)|مکارم الأخلاق]]، به نام مکارم الکرام؛ | ||
| + | #ترجمه [[عدة الداعى و نجاح الساعی (کتاب)|عدة الداعی]] ابن فهد، به نام مفتاح النجاح؛ | ||
| + | #ترجمه [[الاحتجاج (کتاب)|احتجاج طبرسی]]، کشف الاحتجاج؛ | ||
| + | #ترجمه وسیلة النجاة؛ | ||
| + | #ترجمه [[اعتقادات صدوق (کتاب)|اعتقادات]] شیخ صدوق؛ | ||
| + | #کتاب مجمع الهدى؛ | ||
| + | #کتاب تحفة الدعوات، در اعمال سال؛ | ||
| + | #کتاب لوامع الأنوار إلى معرفة الأئمة الأطهار، به فارسى؛ | ||
| + | #ترجمه [[تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام|تفسیر امام حسن عسکرى]](ع)؛ | ||
| + | #رساله مرآت الصفا به فارسى؛<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29457/1/13 ر.ک: شعرانی، ابوالحسن، مقدمه ص۱۵-۱۳] و [https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4530/30 مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، ص۳۰ تا ۳۲]</ref> | ||
| + | #چهل حدیث، ترجمه «الأربعون» اثر [[شهید اول]]؛ | ||
| + | #ترجمه فارسی آداب السفر، از تألیفات [[سید بن طاووس]]؛ | ||
| + | #ترجمه فارسی [[مناقب ابن شهر آشوب (کتاب)|مناقب ابن شهرآشوب]]؛ | ||
| + | #ترجمة الجعفریة، ترجمه فارسی کتاب جعفریه؛ | ||
| + | #طراوة اللطائف فی ترجمة کتاب الطرائف (کتاب الطرائف فی مذاهب الطوائف، اثر [[سید بن طاووس|سید علی بن طاووس حلی]] در موضوع [[امامت]] و احتجاج با [[اهل سنت]] است)؛ | ||
| + | #حلیة الموحدین (ترجمه کتاب روضة الواعظین منسوب به ابوالمفاخر محمد بن نعمان شیبانی، معروف به [[شیخ مفید]] است)؛ | ||
| + | #خلاصة الروضة (خلاصه [[روضة الشهدا (کتاب)|روضة الشهداء]]، تألیف [[واعظ کاشفی سبزواری|حسین بن علی کاشفی]] است)؛ | ||
| + | #عمدة المطالب (ترجمه فارسی کتاب مناقب یا مطالب السئول، تألیف کمال‌الدین محمد بن طلحه شافعی است)؛ | ||
| + | #نشر الأمان فی الأمصار و الأوطان (ترجمه کتاب أمان الأخطار، تألیف سید رضی‌الدین علی بن طاووس است).<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/4530/31 ر.ک: مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، ص۳۱ و ۳۲]</ref> | ||
| − | == | + | ==پانویس== |
| − | + | <references /> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | == | + | ==منابع مقاله== |
| − | |||
| − | + | #[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29457 شعرانی، ابوالحسن، مقدمه کتاب کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ترجمه زواری)، انتشارات اسلامیه، تهران، چاپ سوم، ۱۳۸۲ش]. | |
| − | # [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/29457 شعرانی، ابوالحسن، مقدمه کتاب | + | #مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، «معرفی ترجمه و شرح نهج البلاغة اثر علی بن حسن زواره‌ای (مفسر قرن دهم هجری) همراه با شرح حال و دیگر آثار نویسنده»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، زمستان ۱۳۸۴، شماره ۱۷۶. |
| − | #مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، «معرفی ترجمه و شرح نهج البلاغة اثر علی بن حسن زواره‌ای (مفسر قرن دهم هجری) همراه با شرح حال و دیگر آثار نویسنده»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، زمستان | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۷
علی بن حسن زواره‌ای از دانشمندان به نام قرن دهم هجری است که در عهد شاه اسماعیل صفوی و فرزندش شاه طهماسب می‌زیست.[۱] غالب ارباب تحقیق، مقام علمی زواره‌ای را ستوده‌اند و وی را از دانشمندان نامی قرن دهم هجری یاد کرده‌اند. وی پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود به اصفهان و کاشان رفته و پس از تلمذ نزد اساتید حوزه علمیه این دو شهر، برای تکمیل تحصیلات خود رهسپار هرات گردیده است.[۲]
اساتید و شاگردان
وی از شاگردان محقق کرکی و سید غیاث‌الدین جمشید زواری و سید امیر عبدالوهاب بن علی حسینی استرآبادی می‌باشد؛ که هر سه شخص از مشاهیر آغاز عهد صفوی بشمار می‌آیند.[۳]
طبق آنچه روضات از ریاض نقل می‌کند، او فاضل، عالم، مفسر، فقیه و محدث معروف است و از بزرگان شاگردان سید غیاث‌الدین جمشید زوارى مفسر و شیخ علی بن عبدالعالى است و در تصانیف خویش به تصوف مایل است و از کتاب لوامع او چنان استفاده می‌شود که از سید امیر عبدالوهاب حسینی استرآبادى روایت دارد و مولى فتح‌الله کاشانى صاحب تفسیر منهج الصادقین و غیر آن شاگرد او بوده است.
آثار و تألیفات
با به قدرت رسیدن شاه طهماسب صفوی و علاقه وافر وی در نشر و تقویت مذهب شیعه، زواره‌ای به دستور این پادشاه در مقابل کتب معروف اهل سنت به ترجمه و تألیف کتب شیعی اهتمام می‌ورزد. از این رو بیشتر آثار او ترجمه کتب علمای قبل است:
- ترجمة الخواص (تفسیر فارسى معروف به تفسیر زوارى)؛
- شرح نهج البلاغة به زبان فارسى، معروف به روضة الأبرار؛
- ترجمه کشف الغمة، به نام المناقب؛
- ترجمه مکارم الأخلاق، به نام مکارم الکرام؛
- ترجمه عدة الداعی ابن فهد، به نام مفتاح النجاح؛
- ترجمه احتجاج طبرسی، کشف الاحتجاج؛
- ترجمه وسیلة النجاة؛
- ترجمه اعتقادات شیخ صدوق؛
- کتاب مجمع الهدى؛
- کتاب تحفة الدعوات، در اعمال سال؛
- کتاب لوامع الأنوار إلى معرفة الأئمة الأطهار، به فارسى؛
- ترجمه تفسیر امام حسن عسکرى(ع)؛
- رساله مرآت الصفا به فارسى؛[۴]
- چهل حدیث، ترجمه «الأربعون» اثر شهید اول؛
- ترجمه فارسی آداب السفر، از تألیفات سید بن طاووس؛
- ترجمه فارسی مناقب ابن شهرآشوب؛
- ترجمة الجعفریة، ترجمه فارسی کتاب جعفریه؛
- طراوة اللطائف فی ترجمة کتاب الطرائف (کتاب الطرائف فی مذاهب الطوائف، اثر سید علی بن طاووس حلی در موضوع امامت و احتجاج با اهل سنت است)؛
- حلیة الموحدین (ترجمه کتاب روضة الواعظین منسوب به ابوالمفاخر محمد بن نعمان شیبانی، معروف به شیخ مفید است)؛
- خلاصة الروضة (خلاصه روضة الشهداء، تألیف حسین بن علی کاشفی است)؛
- عمدة المطالب (ترجمه فارسی کتاب مناقب یا مطالب السئول، تألیف کمال‌الدین محمد بن طلحه شافعی است)؛
- نشر الأمان فی الأمصار و الأوطان (ترجمه کتاب أمان الأخطار، تألیف سید رضی‌الدین علی بن طاووس است).[۵]
پانویس
- ↑ زوارى به فتح زاء نسبت است به زواره و چند جاى به این نام است: یکی از آنها دهی است نزدیک اردستان و دیگری قصبه‌ای معروف از نواحی اصفهان، میان اصفهان و یزد.
- ↑ مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، ص۲۵
- ↑ همان، ص۲۶
- ↑ ر.ک: شعرانی، ابوالحسن، مقدمه ص۱۵-۱۳ و مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، ص۳۰ تا ۳۲
- ↑ ر.ک: مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، ص۳۱ و ۳۲
منابع مقاله
- شعرانی، ابوالحسن، مقدمه کتاب کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ترجمه زواری)، انتشارات اسلامیه، تهران، چاپ سوم، ۱۳۸۲ش.
- مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، «معرفی ترجمه و شرح نهج البلاغة اثر علی بن حسن زواره‌ای (مفسر قرن دهم هجری) همراه با شرح حال و دیگر آثار نویسنده»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، زمستان ۱۳۸۴، شماره ۱۷۶.
منبع
ویکی نور
