آیه 26 سوره سجدة: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ ا...» ایجاد کرد) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | *'''يهد''': اين لفظ معنى آشكار شدن مىدهد أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ يعنى آيا بر آنها آشكار نشده است اين تركيب در سوره اعراف/ 100 طه/ 128 نيز آمده است. پس هدايت به معنى تبيين است. | |
| + | *'''قرون''': مردمان. قرن (بر وزن عقل) به معنى جمع كردن است از اين جهت، قرن، جماعتى را گويند كه در يك زمان جمع شدهاند، يعنى زمان، آنها را جمع كرده است راغب گويد: «القرن: القوم المقترنون فى زمن واحد» جمع آن قرون است.<ref>تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی ، ج8، ص: 297</ref> | ||
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۱۵
| <<25 | آیه 26 سوره سجدة | 27>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آیا آن طوایف و قبایلی را که ما پیش از این مردم کنونی هلاک کردیم و اینان اینک در دیارشان به جای آنها رفت و آمد می‌کنند هلاک آنها موجب هدایت و عبرت اینان نگردید؟ البته در این هلاک پیشینیان آیاتی (از پند و عبرت خلق) است، آیا باز هم سخن نمی‌شنوند؟
آیا مشرکان را [داستان] بسیاری از ملت هایی که ما پیش از آنان هلاک کردیم که [اینان] در مسکن هایشان قدم می زنند هدایت نکرد [و برای آنان روشن نساخت که سرانجام کفرپیشگان هلاکت است؟] همانا در این [سرگذشت ها] عبرت هاست، آیا نمی شنوند؟!
آيا براى آنان روشن نگرديده كه چه بسيار نسلها را پيش از آنها نابود گردانيديم [كه اينان] در سراهايشان راه مى‌روند؟ قطعاً در اين [امر] عبرتهاست، مگر نمى‌شنوند؟
آيا آن همه مردمى را كه پيش از ايشان هلاك كرديم و اكنون اينان در خانه‌هايشان راه مى‌روند سبب هدايتشان نشد؟ در اين عبرتهاست، چرا نمى‌شنوند؟
آیا برای هدایت آنها همین کافی نیست که افراد زیادی را که در قرن پیش از آنان زندگی داشتند هلاک کردیم؟! اینها در مساکن (ویران شده) آنان راه می‌روند؛ در این آیاتی است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان)؛ آیا نمی‌شنوند؟!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- يهد: اين لفظ معنى آشكار شدن مىدهد أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ يعنى آيا بر آنها آشكار نشده است اين تركيب در سوره اعراف/ 100 طه/ 128 نيز آمده است. پس هدايت به معنى تبيين است.
- قرون: مردمان. قرن (بر وزن عقل) به معنى جمع كردن است از اين جهت، قرن، جماعتى را گويند كه در يك زمان جمع شدهاند، يعنى زمان، آنها را جمع كرده است راغب گويد: «القرن: القوم المقترنون فى زمن واحد» جمع آن قرون است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ أَ فَلا يَسْمَعُونَ «26»
«1». تفسير نورالثقلين.
جلد 7 - صفحه 319
مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ أَ فَلا يَسْمَعُونَ
آيا برايشان روشن نشده كه ما قبيله‌هاى بسيارى را قبل از ايشان هلاك كرديم؟ با اين كه اين‌ها در خانه‌هاى آن هلاك شدگان رفت و آمد دارند؛ البتّه در اين (هلاكت‌ها و جايگزين شدن‌ها، عبرتها و) نشانه‌هايى است، آيا نمى‌شنوند؟
نکته ها
«قرون» جمع «قرن» به معناى قوم و ملّتى است كه در يك زمان زندگى مى‌كرده‌اند.
در اين آيه كه مسأله‌ى هلاكت اقوام پيشين بيان شده و به تاريخ مربوط است بايد پيام آن را با شنيدن دريافت كرد، لذا در پايان آيه مى‌خوانيم: «أَ فَلا يَسْمَعُونَ» ولى در آيه‌ى بعد كه سحن از سبز شدن زمين‌هاى بى‌گياه است، پيام آيه را با ديدن دريافت مى‌كنيم، لذا در پايان آيه مى‌خوانيم: «أَ فَلا يُبْصِرُونَ»
پیام ها
1- مردم مكّه از انقراض اقوام پيشين آگاه بودند و آثار به جاى مانده از آنان در گذرگاه آنان بود، ولى عبرت نمى‌گرفتند. «أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ»
2- تحوّلات تاريخ، قانون‌مند است. (هلاكت اقوام پيشين از يك سو و سفارش به عبرت گرفتن ديگران از سوى ديگر، نشان دهنده‌ى آن است كه حوادث تاريخى، تصادفى نيست، بلكه رمز و رازى دارد كه بايد به آن پى برد.) «أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ»
3- سقوط قبايل سركش، از بهترين مايه‌هاى هدايت آيندگان است. «أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ»
4- قبايل سركش و هلاك شده در تاريخ بسيارند. كَمْ أَهْلَكْنا ... مِنَ الْقُرُونِ
5- بازديد از آثار باستانى و آثار به جاى مانده از اقوام پيشين مورد سفارش اسلام است؛ امّا به شرط آنكه همراه پند و عبرت باشد، نه از روى غفلت. «أَ وَ لَمْ يَهْدِ
جلد 7 - صفحه 320
لَهُمْ- يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ»
6- بهترين صحنه‌هاى عبرت‌آموز، آن جاست كه خود انسان حضور دارد. «يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ»
7- حفظ آثار باستانى نياكان، براى عبرت آيندگان لازم است. «مَساكِنِهِمْ»
8- عوامل عزّت و ذلّت اقوام گذشته را بررسى كنيد و از آن درس عبرت گيريد.
«إِنَّ فِي ذلِكَ لَعِبْرَةً»*
9- سقوط ملّت‌ها و تمدّن‌ها، جلوه‌اى از آيات الهى است. إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ ...
10- اگر گوش شنوا باشد، خرابه‌هاى خاموش نيز براى ما پيام دارند.
«أَ فَلا يَسْمَعُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ أَ فَلا يَسْمَعُونَ «26»
أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ: آيا راه ننمود و بيان نفرمود مر اهل مكه را، كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ: چقدر هلاك كرديم پيش از ايشان، مِنَ الْقُرُونِ: از اهل قرنها مانند قوم عاد و ثمود و لوط و نوح و غير ايشان، يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ: مى‌روند اهل مكه در مسكنهاى آنها و در سفر خود بر آن مى‌گذرند و آثار و علامات ايشان را مى‌بينند كه چگونه بوده‌اند در طيب معيشت و فراغت و توسعه رزق و منازل دلكش، و امروز از ايشان جز اثرى باقى نمانده، ديار آنها مخروب و آثار آنها معدوم گرديده. إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ: بدرستى كه در هلاك قرون سالفه و امم گذشته هر آينه عبرتها باشد امم آتيه و قرون آينده را. أَ فَلا يَسْمَعُونَ: آيا نمى‌شنوند اين سخنان را، يعنى به گوش دل استماع نمى‌كنند تا متعظ و منزجر شوند.
حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در ذيل خطبه‌اى فرمايد: و بدانيد اى بندگان خدا بدرستى كه شما و آنچه هستيد در آن از حالات اين دنيا، بر روش كسانى هستيد كه پيش از شما بودند از آنانى كه درازتر بودند از حيث عمر و معمورتر از جهت مكان و دورتر از حيث آثار كه آن بناهاى عاليه و قصرهاى رفيعه بود، گرديدند در حالى كه صداهاى آنها خاموش شده و بادهاى غرور آنها افسرده و بدنهاى آنها پوسيده و خانه‌هاى آنها خالى شده و آثار آنها نابود شده «1».
«1» نهج البلاغه فيض الاسلام، خطبه 217، ص 717 و شبيه اين قسمت از خطبه در صفحه 344 خطبه 110 مى‌باشد.
جلد 10 - صفحه 396
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
أَ وَ لَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَساكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ أَ فَلا يَسْمَعُونَ «26» أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْماءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعامُهُمْ وَ أَنْفُسُهُمْ أَ فَلا يُبْصِرُونَ «27» وَ يَقُولُونَ مَتى هذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «28» قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمانُهُمْ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ «29» فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ انْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ (30)
جلد 4 صفحه 297
ترجمه
آيا راهنمائى نكرد براى آنها كه چه بسيار هلاك كرديم پيش از آنها از اهل اعصار كه راه ميروند در مسكنهاى آنها همانا در اين هر آينه آيتها است آيا پس نميشنوند
آيا نديدند كه ما روان ميكنيم آبرا بسوى زمين بى‌گياه پس بيرون ميآوريم بآن كشت را كه ميخورند از آن چهارپايانشان و خودشان آيا پس مشاهده نميكنند
و ميگويند چه زمان خواهد بود اين فتح اگر هستيد راستگويان
بگو روز فتح سود ندهد آنانرا كه كافر شدند ايمان آوردنشان و نه آنها مهلت داده شوند
پس روى گردان از آنها و منتظر باش همانا آنها منتظرانند.
تفسير
خداوند سبحان به بيان ديگرى تهديد فرموده كفار مكه را و آن آنستكه آيا هدايت و بيان ننمود براى آنها آنچه شنيدند و ديدند كه چه قدر هلاك كرديم ما پيش از آنها از اهل اعصار گذشته و اقوام سابقه مانند قوم عاد و ثمود و لوط كه آنها در سفرها بر ديار و آثار باقيه آن اقوام عبور ميكنند و مشاهده مينمايند شواهد عذاب را همانا در اين هلاك نمودن اهل شرك هر آينه دلائل و موجبات عبرتى است براى مردم آيا نميشنوند آيات الهى را در احوال آن اقوام از قرآن و ساير كتب سماوى و مواعظ انبيا و نصايح اولياء را و آيا نديدند كه ما ميرانيم آبرا از كوهها بسوى زمين بى آب و گياه شده و سوق ميدهيم قطرات باران را از آسمان بجانب آن اراضى پس بيرون ميآوريم بآن آب كه جارى يا نازل از آسمان است زراعت حبوبات و غيره را كه ميخورند از آن شتر و گاو و گوسفند آنها از كاه و برگش و خودشان از حبّه و ميوه‌اش آيا نمى‌بينند اين قدرت و رحمت و كرم را تا استدلال نمايند بر وجود قادر رحيم كريم كه ميتواند مرده را زنده نمايد و دانه پوسيده را حبه و ميوه رسيده فرمايد و چون كفار بر سبيل استهزاء در مقابل وعده فتح و نصرتى كه خداوند بمسلمانان داده بود ميگفتند پس اين فتح و ظفر براى شما چه وقت خواهد بود اگر راست ميگوئيد بگوئيد ما بدانيم خداوند به پيغمبر خود دستور فرموده كه در جواب آنها بگويد اگر شما ميخواهيد روز فتح را بدانيد كه آنروز ايمان بياوريد ايمان آنروز بحال شما نفعى ندارد چون از ترس شمشير است علاوه بر آنكه مسلمانان بشما مهلت نميدهند و بخاك هلاكتان مى‌افكنند و بعد از مشاهده عذاب و مرگ جاى توبه و ايمان باقى نمى‌ماند و محتمل است مراد فتح اكبر باشد كه
جلد 4 صفحه 298
قيامت است و ايمان در آنروز بحال كسى فائده ندارد و مهلتى در كار نيست چون ناگهان بر پا ميشود و كفار بعذاب ابدى گرفتار ميگردند و قمى ره اين سؤال و جواب را مربوط بآيه وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنى دُونَ الْعَذابِ الْأَكْبَرِ دانسته و حمل بر رجعت و ظهور امام زمان عليه السّلام نموده بعد از خبر دادن پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلم كفار را بآن در هر حال پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله مأمور شد كه بكلى از آنها و اسلامشان صرف نظر نمايد و منتظر فتح موعود الهى باشد چنانچه آنها هم منتظر بودند كه از دست او و مسلمانان آسوده شوند در مجمع و ثواب الاعمال از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه هر كس سوره سجده را در هر شب جمعه بخواند خداوند نامه عملش را بدست راستش بدهد و حساب اعمالش را نكشد و از رفقاء محمد صلى اللّه عليه و اله و اهل بيت اطهارش باشد رزقنا اللّه تعالى شأنه.
جلد 4 صفحه 299
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
أَ وَ لَم يَهدِ لَهُم كَم أَهلَكنا مِن قَبلِهِم مِنَ القُرُون‌ِ يَمشُون‌َ فِي مَساكِنِهِم إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ أَ فَلا يَسمَعُون‌َ «26»
آيا سبب هدايت نمي‌شود بر آنها که چه بسيار هلاك كرديم از پيش از آنها از قرون ماضيه که مشي مي‌كردند و رفت و آمد داشتند در مساكن و منازل خود محققا در اينکه اهلاك سابقين هر آينه آيات و دلائلي است آيا پس از اينکه نمي‌شنويد!
أَ وَ لَم يَهدِ لَهُم فاعل يهد كَم أَهلَكنا است يعني اينکه قدر که هلاك كرديم از كفار و مشركين.
مِن قَبلِهِم قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهيم که نمروديان باشند و قوم لوط و قوم شعيب که اهل مدين و ايكه باشند و فرعونيان و نزديك به آنها قوم ابرهه که اصحاب فيل بودند، اينکه باعث هدايت آنها نمي‌شود!. استفهام تعجبي است امروز هم فكر نميكنند که بني اميه و بني العباس و جبابره و ظلمه و حتي در عصر خود آثار و خيمه آنها باعث تنبه ديگران نمي‌شود واقعا روز به روز مشاهده ميكنيم اينکه تصادفات و اينکه امراض جديد و اينکه گرفتاري‌ها در اثر چيست و ابدا متنبه نمي‌شويم و هر چه بيشتر ميشود بر فسق و فجور و طغيان و ظلم و- ترك صلوة .... مي‌افزائيم آن قدر قساوت و سياهي قلب و هوي و هوس و حب شهوات
جلد 14 - صفحه 468
چشم و گوش ما را كر كرده که مرگ را براي همسايه تصور ميكنيم و خود را معاف مي‌دانيم.
«النّاس نيام فاذا ماتوا انتبهوا».
مِنَ القُرُون‌ِ الماضيه که آنها هم مثل شما.
يَمشُون‌َ فِي مَساكِنِهِم با قدرت و ثروت زياد که يك مرتبه نابود شدند.
إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ بلكه هر يك يك از اين‌ها خود يك آيتي است که از ميليونها و ميلياردها متجاوز است ولي گوش شنوا و چشم بينا مي‌خواهد.
أَ فَلا يَسمَعُون‌َ و لا يبصرون و لا يعقلون و لا يفقهون و لا يتفكرون صم بكم عمي فهم لا يعقلون.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 26)- آیات گذشته با تهدید مجرمان بی‌ایمان آمیخته بود، و این آیه توضیح و تکمیلی بر این تهدید است، می‌فرماید: «آیا همین برای هدایت آنها کافی نیست که افراد زیادی از مردمی که در قرون پیش از آنها زندگی داشتند هلاک کردیم و آنها را به کیفر اعمالشان رساندیم»؟ (أَ وَ لَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ).
«اینها در مساکن ویران شده آنان راه می‌روند» و آثار آن اقوام نفرین شده را با چشم خود می‌بینند (یَمْشُونَ فِی مَساکِنِهِمْ).
لذا در پایان آیه می‌افزاید: «در این نشانه‌هائی است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان) آیا نمی‌شنوند»؟ (إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ أَ فَلا یَسْمَعُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی ، ج8، ص: 297
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
