آیه 22 سوره نور: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(معانی کلمات آیه)
(معانی کلمات آیه)
 
سطر ۴۱: سطر ۴۱:
 
</tabber>
 
</tabber>
 
==معانی کلمات آیه==
 
==معانی کلمات آیه==
يأتل: الو (بر وزن عقل): تقصير و كوتاهى. و قسم خوردن، ايتلاء از باب افتعال نيز به معنى كوتاهى و قسم خوردن آيد «لا يأتل» كوتاهى نكنيد.
+
*'''يأتل''': الو (بر وزن عقل): تقصير و كوتاهى. و قسم خوردن، ايتلاء از باب افتعال نيز به معنى كوتاهى و قسم خوردن آيد «لا يأتل» كوتاهى نكنيد.
  
يصفحوا: صفح: ترك ملامت، آن غير از عفو است راغب گويد. آن از عفو ابلغ است طبرسى با عفو و تجاوز يكى دانسته است (قاموس قرآن).<ref>تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص190</ref>
+
*'''يصفحوا''': صفح: ترك ملامت، آن غير از عفو است راغب گويد. آن از عفو ابلغ است طبرسى با عفو و تجاوز يكى دانسته است (قاموس قرآن).<ref>تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص190</ref>
  
 
==نزول==
 
==نزول==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۰

مشاهده آیه در سوره

وَلَا يَأْتَلِ أُولُو الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَالسَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا ۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ

مشاهده آیه در سوره


<<21 آیه 22 سوره نور 23>>
سوره : سوره نور (24)
جزء : 18
نزول : مدینه

ترجمه های فارسی

و نباید صاحبان ثروت و نعمت از شما درباره خویشاوندان خود و در حق مسکینان و مهاجران راه خدا از بخشش و انفاق کوتاهی کنند، باید مؤمنان عفو و صفح پیشه کنند و از بدیها درگذرند، آیا دوست نمی‌دارید که خدا هم در حق شما مغفرت (و احسان) فرماید؟ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

The well-off and the opulent among you should not vow that they will not give [any longer] to the relatives and the needy, and to those who have migrated in the way of Allah, and let them excuse and forbear. Do you not love that Allah should forgive you? Allah is all-forgiving, all-merciful.

معانی کلمات آیه

  • يأتل: الو (بر وزن عقل): تقصير و كوتاهى. و قسم خوردن، ايتلاء از باب افتعال نيز به معنى كوتاهى و قسم خوردن آيد «لا يأتل» كوتاهى نكنيد.
  • يصفحوا: صفح: ترك ملامت، آن غير از عفو است راغب گويد. آن از عفو ابلغ است طبرسى با عفو و تجاوز يكى دانسته است (قاموس قرآن).[۱]

نزول

«شیخ طوسى» گویند: ابن عباس و عایشه و ابن زید گویند: این آیه درباره ابوبکر و مسطح بن اثاثه نازل گردیده، بدین توضیح که ابوبکر نفقه و مخارج مسطح را به خاطر فقر و بیچارگى او مى پرداخت سپس مخارج مزبور را قطع کرد و سوگند یاد نمود که ابداً به او نفعى نرساند زیرا جزء اصحاب افک و دروغ بستن بر عائشه قرار گرفته بود و هنگامى که این آیه نازل شد، دوباره نفقه و مخارج مسطح را پرداخت و گفت به خدا قسم دوست دارم که مورد غفران و آمرزش خداوند قرار بگیرم پس از این سوگند نفقه مسطح را پرداخت و مسطح پسرخاله ابوبکر بود و از مهاجرین به مدینه و نیز از بدریون بشمار می‌آمده است.[۲]

مجاهد و حسن بصرى گویند: این آیه درباره یتیمى نازل گردیده است که در تحت تکفل ابوبکر بوده و ابوبکر قسم یاد کرده بود که به او نفقه اى ندهد. ابن عباس و دیگران روایت کنند این آیه درباره جماعتى از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شده که سوگند یاد کرده بودند با اصحاب افک الفت و مواساتى نداشته باشند و عده اى گویند که نهى در آیه عام بوده و از براى تمام صاحبان ثروت عمومیت دارد که سوگند یاد نکنند که به فقرا و مساکین چیزى ندهند و این عقیده بهتر است زیرا عمومیت داشته و شامل همه می‌گردد.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لا يَأْتَلِ أُولُوا الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَ السَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبى‌ وَ الْمَساكِينَ وَ الْمُهاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ «22»

«1». عنكبوت، 45.

جلد 6 - صفحه 162

صاحبان مال و وسعت از شما نبايد سوگند بخورند كه به نزديكان و مستمندان و مهاجران در راه خدا چيزى ندهند، بلكه بايد عفو و گذشت نمايند و از آنان درگذرند. آيا دوست نداريد كه خداوند شما را ببخشد؟ و خداوند آمرزنده و مهربان است.

نکته ها

كلمه‌ى‌ «يَأْتَلِ» از ريشه «الو» به معناى كوتاهى كردن و يا از «الى» به معناى سوگند ياد كردن است، همانند «ايلاء» در مباحث فقهى. «1»

«عفو» به معناى بخشيدن است و «صَفح» به معناى ناديده گرفتن كه مرحله بالاتر از عفو است. بعضى گفته‌اند كه «صفح» آن عفوى است كه در آن ملامت نباشد.

در آيات قبل از كسانى كه تهمت مى‌زنند به شدّت انتقاد شد، بعضى از اصحاب سوگند ياد كردند كه به افراد تهمت‌زن هرگز انفاق نكنند، اين آيه مى‌فرمايد: به خاطر لغزشهاى قبل، محرومان را بى‌نصيب نگذاريد. (شأن نزول)

پیام ها

1- مرفّهين در برابر محرومان مسئول هستند. وَ لا يَأْتَلِ أُولُوا الْفَضْلِ‌ ...

2- مهم‌تر از انفاق، استمرار آن و خسته نشدن از آن و كوتاهى نكردن در آن است.

«وَ لا يَأْتَلِ»

3- در انفاق، هم از وسعت مالى و هم از امكانات ديگران استفاده كنيد. أُولُوا الْفَضْلِ‌ ... وَ السَّعَةِ

4- در كمك كردن، بستگان اولويّت دارند. «أُولِي الْقُرْبى‌»

5- در پيمودن مراحل كمال، بلند همّت باشيد وبه حداقل اكتفا نكنيد. ابتدا كلمه‌ى «عفو» آمده، در مرحله‌ى بالاتر «صفح» آمده است. «وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا»

6- كسى كه ديگران را ببخشد، به بخشش الهى نزديكتر است. (عفو و گذشت‌

«1». مفردات راغب.

جلد 6 - صفحه 163

وسيله‌ى جلب مغفرت الهى است) «أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ»

7- هدف از عفو و گذشت ديگران، كسب مغفرت خدا باشد، نه چيز ديگر. «أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ»

8- در شيوه‌ى تبليغ، از احساسات وعواطف مردم كمك بگيريم. «أَ لا تُحِبُّونَ»

9- رهبران دينى بايد مردم را به انفاق و عفو و گذشت تشويق كنند. (تمام آيه)

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص190
  2. پرش به بالا طبرانى از ابن عباس و عبدالله بن عمر و بزار از ابوهریرة و ابن مردویه در تفسیر خود از ابوالیسر نیز روایت کرده اند.

منابع