آیه 59 سوره مائده: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ...» ایجاد کرد) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | تنقمون: نقم: انكار. «نقم الامر نقما: انكره». عقوبت را نقمه گويند كه حاكى از انكار عمل از جانب عقوبت كننده است. «هَلْ تَنْقِمُونَ» آيا انكار مى كنيد؟<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | |
==نزول== | ==نزول== | ||
| سطر ۴۸: | سطر ۴۸: | ||
این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 3، ص 231.</ref> | این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 3، ص 231.</ref> | ||
| − | '''شأن نزول:''' | + | '''شأن نزول:''' |
| − | «[[شیخ طوسی]]» گوید: ابن عباس گويد: عده اى از يهوديان نزد [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و سلم آمدند كه در ميان آنها ابوياسر بن اخطب و رافع بن ابى‌رافع و سايرين بودند از پيامبر سؤال كردند كه به كداميك از [[پيامبران]] بايد [[ایمان]] بياورند. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: من به خدا ايمان مى آورم و آنچه كه بر ما نازل گرديده و نيز آنچه كه به [[حضرت ابراهیم|ابراهيم]] و [[حضرت اسماعیل|اسماعيل]] و [[حضرت یعقوب|يعقوب]] و اسباط و همچنين به [[حضرت موسی|موسى]] و [[حضرت عیسی|عيسى]] و سايرين از پيامبران از جانب خداوند نازل گرديده است و ما فرقى بين آنها نمى گذاريم. وقتى كه پيامبر اسم عيسى را به زبان آورد، نبوت او را منكر شدند و گفتند: ما به او | + | «[[شیخ طوسی]]» گوید: ابن عباس گويد: عده اى از [[یهود|يهوديان]] نزد [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و سلم آمدند كه در ميان آنها ابوياسر بن اخطب و رافع بن ابى‌رافع و سايرين بودند از پيامبر سؤال كردند كه به كداميك از [[پيامبران]] بايد [[ایمان]] بياورند. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: من به خدا ايمان مى آورم و آنچه كه بر ما نازل گرديده و نيز آنچه كه به [[حضرت ابراهیم|ابراهيم]] و [[حضرت اسماعیل|اسماعيل]] و [[حضرت یعقوب|يعقوب]] و [[اسباط]] و همچنين به [[حضرت موسی|موسى]] و [[حضرت عیسی|عيسى]] و سايرين از پيامبران از جانب خداوند نازل گرديده است و ما فرقى بين آنها نمى گذاريم. وقتى كه پيامبر اسم عيسى را به زبان آورد، نبوت او را منكر شدند و گفتند: ما به او ایمان نمى آوريم. سپس اين آيه نازل شد<ref> ابوالشيخ و ابن حبان از ابن عباس اين شأن و نزول را روايت نموده و از ميان يهوديانى كه از پيامبر سؤال كرده بودند، غازى بن عمر را اضافه نموده اند.</ref>.<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 297.</ref> |
| − | == تفسیر آیه == | + | ==تفسیر آیه== |
<tabber> | <tabber> | ||
تفسیر نور= | تفسیر نور= | ||
| سطر ۶۹: | سطر ۶۹: | ||
1- با مخالفان هم بايد جدالى نيكو داشت. استدلال آميخته با سؤال‌هاى عاطفى. | 1- با مخالفان هم بايد جدالى نيكو داشت. استدلال آميخته با سؤال‌هاى عاطفى. | ||
| − | |||
«هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا» | «هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا» | ||
| سطر ۷۹: | سطر ۷۸: | ||
5- در برابر سختگيرى‌هاى دشمن، عدالت و انصاف را از كف ندهيم و همه را يكسان و فاسق مپنداريم. «أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ» | 5- در برابر سختگيرى‌هاى دشمن، عدالت و انصاف را از كف ندهيم و همه را يكسان و فاسق مپنداريم. «أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ» | ||
| − | + | ---- | |
«1». مفردات راغب. | «1». مفردات راغب. | ||
| سطر ۱۴۸: | سطر ۱۴۷: | ||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | ===برگزیده تفسیر نمونه=== | ||
{{نمایش فشرده تفسیر| | {{نمایش فشرده تفسیر| | ||
| + | (آیه 59) | ||
| + | |||
| + | '''شأن نزول:''' | ||
| + | |||
| + | در مورد نزول این آیه و آیه بعد از إبن عباس نقل شده که: جمعی از یهود نزد پیامبر صلّی اللّه علیه و آله آمدند و درخواست کردند عقاید خود را برای آنها شرح دهد، پیامبر صلّی اللّه علیه و آله فرمود: من به خدای بزرگ و یگانه ایمان دارم و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و موسی و عیسی و همه پیامبران الهی نازل شده حق می دانم، و در میان آنها جدایی نمی افکنم، آنها گفتند: ما عیسی را نمی شناسیم و به پیامبری نمی پذیریم، سپس افزودند: ما هیچ آیینی بدتر از آیین شما سراغ نداریم؟ این دو آیه نازل شد و به آنها پاسخ گفت. | ||
| + | |||
| + | '''تفسیر:''' | ||
| + | |||
| + | در این آیه، خداوند به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله دستور می دهد که از اهل کتاب سؤال کن و «بگو: چه کار خلافی از ما سر زده که شما از ما عیب می گیرید و انتقاد می کنید! جز این که ما به خدای یگانه ایمان آوردهایم و در برابر آنچه بر ما و بر انبیاء پیشین نازل شده تسلیم هستیم» (قُل یا أَهلَ الکتابِ هَل تَنقِمُونَ مِنّا إِلّا أَن آمَنّا بِاللّهِ وَ ما أُنزِلَ إِلَینا وَ ما أُنزِلَ مِن قَبلُ). و در پایان آیه جملهای می بینیم که در حقیقت بیان علت جمله قبل است، می گوید: اگر شما توحید خالص و تسلیم در برابر تمام کتب آسمانی را بر ما ایراد می گیرید به خاطر آن است که بیشتر شما فاسق و آلوده به گناه شده اید» چون خود شما آلوده و منحرفید اگر کسانی پاک و بر جاده حق باشند در نظر شما عیب است (وَ أَنَّ أَکثَرَکم فاسِقُونَ). | ||
}} | }} | ||
| سطر ۱۷۰: | سطر ۱۷۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <div style="font-size:smaller"><references/></div> | + | <div style="font-size:smaller"><references /></div> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | *[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم | ||
| + | *[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم | ||
| + | *[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول | ||
| + | *[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم | ||
| + | *[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | ||
| + | *[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | ||
| + | *محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه. | ||
[[رده:آیات سوره مائده]] | [[رده:آیات سوره مائده]] | ||
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۰۷
| <<58 | آیه 59 سوره مائده | 60>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
بگو: ای اهل کتاب، آیا جز آنکه ما مسلمین به خدا و کتاب خودمان و کتاب شما ایمان آوردیم و شما (ایمان نیاورده و) اکثر فاسقید چیز دیگری موجب کینه و انکار شما بر ما هست؟
بگو: ای اهل کتاب! آیا جز این را بر ما عیب می گیرید که ما به خدا و آنچه از سوی او بر ما نازل شده و آنچه پیش از ما [بر پیامبران] فرود آمده ایمان آورده ایم؟! و این [عیب جویی شما به سبب این است] که بیشتر شما فاسق هستید.
بگو: «اى اهل كتاب، آيا جز اين بر ما عيب مى‌گيريد كه ما به خدا و به آنچه به سوى ما نازل شده، و به آنچه پيش از اين فرود آمده است ايمان آورده‌ايم، و اينكه بيشتر شما فاسقيد؟»
بگو: اى اهل كتاب، آيا ما را سرزنش مى‌كنيد؟ جز اين است كه ما به خدا و آنچه بر ما نازل شده و آنچه پيش از اين نازل شده است ايمان آورده‌ايم و شما بيشترين نافرمان هستيد؟
بگو: «ای اهل کتاب! آیا به ما خرده می‌گیرید؟ (مگر ما چه کرده‌ایم) جز اینکه به خداوند یگانه، و به آنچه بر ما نازل شده، و به آنچه پیش از این نازل گردیده، ایمان آوردهایم. و این، بخاطر آن است که بیشتر شما، از راه حق، خارج شده‌اید.»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
تنقمون: نقم: انكار. «نقم الامر نقما: انكره». عقوبت را نقمه گويند كه حاكى از انكار عمل از جانب عقوبت كننده است. «هَلْ تَنْقِمُونَ» آيا انكار مى كنيد؟[۱]
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]
شأن نزول:
«شیخ طوسی» گوید: ابن عباس گويد: عده اى از يهوديان نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم آمدند كه در ميان آنها ابوياسر بن اخطب و رافع بن ابى‌رافع و سايرين بودند از پيامبر سؤال كردند كه به كداميك از پيامبران بايد ایمان بياورند. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: من به خدا ايمان مى آورم و آنچه كه بر ما نازل گرديده و نيز آنچه كه به ابراهيم و اسماعيل و يعقوب و اسباط و همچنين به موسى و عيسى و سايرين از پيامبران از جانب خداوند نازل گرديده است و ما فرقى بين آنها نمى گذاريم. وقتى كه پيامبر اسم عيسى را به زبان آورد، نبوت او را منكر شدند و گفتند: ما به او ایمان نمى آوريم. سپس اين آيه نازل شد[۳].[۴]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَ أَنَّ أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ «59»
بگو: اى اهل كتاب! آيا جز اين بر ما خورده و عيب مى‌گيريد كه به خداوند و به آنچه بر ما نازل شده و به‌آنچه از پيش (بر پيامبران گذشته) نازل گرديده، ايمان آورده‌ايم؟ همانا بيشتر شما از مرز حقّ بيرون رفته و فاسقيد.
نکته ها
«تَنْقِمُونَ» از ماده «نقمت»، به معناى انكار چيزى است؛ با زبان باشد يا به وسيله‌ى قهر و كيفر و برخورد. «1»
پیام ها
1- با مخالفان هم بايد جدالى نيكو داشت. استدلال آميخته با سؤال‌هاى عاطفى. «هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا»
2- دشمنى دشمنان با مؤمنان، فقط به خاطر ايمان آنهاست. «هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ»
3- ايمان مسلمانان به تمامى كتب آسمانى، از عوامل كينه و عداوت اهل‌كتاب با آنان است. «هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ»
4- دشمنى اهل كتاب با مسلمانان، تاريخى وبا سابقه است. «هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا»
5- در برابر سختگيرى‌هاى دشمن، عدالت و انصاف را از كف ندهيم و همه را يكسان و فاسق مپنداريم. «أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ»
«1». مفردات راغب.
جلد 2 - صفحه 325
6- انكار حقّ و آزار پيروان حقّ، فسق است. «فاسِقُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَ أَنَّ أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ (59)
شأن نزول- ابو ياسر بن اخطب و رافع بن ابى، با نفرى از يهود از حضرت رسالت صلى اللّه عليه و آله پرسيدند: تو به كدام پيغمبران ايمان دارى. فرمود:
«نؤمن باللّه و ما انزل الينا و ما انزل الى ابراهيم و اسمعيل و اسحق» تا آخر، چون نام عيسى مذكور شد انكار نبوت او نموده گفتند: به خداى كه نمى‌دانيم بدتر از دين شما دينى و نه اهل دينى كم بهره‌تر در دنيا و آخرت از شما؛ آيه شريفه نازل شد: «2» قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا: بگو اى پيغمبر صلى اللّه عليه و آله اهل كتاب يعنى يهود را، آيا عيب مى‌گيرد از ما و انكار مى‌كنيد (استفهام انكارى است) يعنى عيب و انكار نمى‌كنيد إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ: مگر به جهت اينكه ايمان آورده‌ايم به خداى تعالى وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا: و آنچه نازل شده براى ما يعنى قرآن وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ: و آنچه قبل از ما نازل شده مانند تورات و انجيل و
«1» مدرك پيشين، صفحه 628، حديث 16 (راوى حديث جابر بن عبد اللّه است)
«2» مجمع البيان، جلد 2، صفحه 214.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 122
ساير كتب. وَ أَنَّ أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ: و بدرستى كه بيشتر شما خارج شده‌ايد از اقامه دين خود بسبب محبت رياست و كسب اموال، چه اگر دين خود را اقامه نمائيد متابعت دين اسلام را ملزم مى‌باشيد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَ أَنَّ أَكْثَرَكُمْ فاسِقُونَ (59)
ترجمه
بگو اى اهل كتاب آيا ناپسند ميآيد شما را از ما چيزى جز آنكه ايمان آورديم بخدا و آنچه فرستاده شد بما و آنچه فرستاده شد از پيش و آنكه بيشتر شما فاسقانند.
تفسير
استفهام براى انكار است و نقم بمعنى بد آمدن است و باين جهت عذاب را نقمت خوانده‌اند كه بر اعماليكه منكر است لازم ميشود و حاصل مفاد آيه شريفه بر حسب ظاهر آنستكه آنچه را اهل كتاب از مسلمانان عيب جوئى نموده و ناپسند دانسته‌اند و باين جهت در مقام استهزاء مقدسات دينى آنها برآمده‌اند دو چيز است يكى آنكه مسلمانان ايمان بخدا و قرآن و ساير كتب سماوى آوردند ديگر آنكه مؤمن و معتقد شدند كه جز عدّه قليلى از اهل كتاب كه اسلام اختيار نمودند باقى آنها فاسق و متمردند از اوامر انبيا و كتب خودشان چون انبيا و كتب آنها بيان نموده‌اند كه دين اسلام و پيغمبرش بر حق است و مسلمانان از اين باب ايمان آوردند آيا مناسب است كه عمل نمودن بامر پيغمبر و كتاب امّتى و تميز دادن متمردين آنها را از مطيعين موجب عداوت يا عيب جوئى و بد آمدن آنها شود انصافا خيلى بى‌انصافى است و بنابر اين جمله ان اكثركم معطوف به كلمه اللّه است يعنى آمنا باللّه و بانّ اكثركم فاسقون و پس از بيان اين معنى جامع لطيف ما از ذكر محتملات ديگر خوددارى مينمائيم ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
قُل يا أَهلَ الكِتاب‌ِ هَل تَنقِمُونَ مِنّا إِلاّ أَن آمَنّا بِاللّهِ وَ ما أُنزِلَ إِلَينا وَ ما أُنزِلَ مِن قَبلُ وَ أَنَّ أَكثَرَكُم فاسِقُونَ (59)
بگو اي پيغمبر اكرم که اي اهل كتاب آيا عيب ميپنداريد و بد ميدانيد از ما مسلمانان جز اينكه ما ايمان بخدا آورده‌ايم و بآنچه بر ما نازل شده از قرآن
جلد 6 - صفحه 409
و آنچه بر انبياء سلف نازل شده و حال آنكه اكثر شما متمرد هستيد.
قل خطاب بپيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم يا أَهلَ الكِتاب‌ِ مخاطب ساز و بآنها بگو سبب و علت اينكه شما نسبت بمسلمين اينکه اندازه بد بين هستيد و كراهت داريد هَل تَنقِمُونَ مِنّا و غضبناك هستيد چيست چه عيبي در ما مشاهده كرده‌ايد جز اينكه ما اقرار و اعتراف و اعتقاد بخداوند متعال داريم بوحدانيت او و صفات كمال و جمال و جلال او منزّه از جميع عيوب و نواقص بودن او که معناي إِلّا أَن آمَنّا بِاللّهِ است بلكه بعدل او و اينكه فاعل قبيح و لغو و ظلم نيست آيا كسي که خدا را باين نحو بشناسد عيب و نقص است بايد او را مكروه داشت و بدبين شد باو يا او را ممدوح شمرد و تحسين كرد.
وَ ما أُنزِلَ إِلَينا که قرآن مجيد باشد که ببهترين راه‌ها هدايت ميفرمايد احكامش در كمال اتقان، اخلاقيات حميده و اعمال پسنديده و عقائد حقّه را ببهترين بيان تزريق ميكند و امر ميفرمايد و از قبائح و منكرات و فحشاء نهي مينمايد آيا كتابي بهتر از اينکه سراغ داريد يا دستوري خوب‌تر از اينکه در دست داريد وَ ما أُنزِلَ مِن قَبلُ که بتمام انبياء و دستورات آنها و كتابهاي نازله بر آنها ما ايمان داريم، اينکه سه موضوع که هيچ عيبي در او نيست چيز ديگري هم که در ما نيست اينها که موجب اينکه بد بيني و كراهت نميشود پس البته اينکه دشمني و كراهت يك منشأ و سببي ميخواهد منشأ و سبب آن اينست که وَ أَنَّ أَكثَرَكُم فاسِقُونَ جهتش آن قساوت قلب و عصبيت و حب‌ّ رياست و مال و اينكه چرا اينکه پيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم از بني اسرائيل نشد، سرپيچي و دشمني ميكنيد با اينكه حقايق بر شما مكشوف و حجت بر شما تمام شده.
410
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 59)
شأن نزول:
در مورد نزول این آیه و آیه بعد از إبن عباس نقل شده که: جمعی از یهود نزد پیامبر صلّی اللّه علیه و آله آمدند و درخواست کردند عقاید خود را برای آنها شرح دهد، پیامبر صلّی اللّه علیه و آله فرمود: من به خدای بزرگ و یگانه ایمان دارم و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و موسی و عیسی و همه پیامبران الهی نازل شده حق می دانم، و در میان آنها جدایی نمی افکنم، آنها گفتند: ما عیسی را نمی شناسیم و به پیامبری نمی پذیریم، سپس افزودند: ما هیچ آیینی بدتر از آیین شما سراغ نداریم؟ این دو آیه نازل شد و به آنها پاسخ گفت.
تفسیر:
در این آیه، خداوند به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله دستور می دهد که از اهل کتاب سؤال کن و «بگو: چه کار خلافی از ما سر زده که شما از ما عیب می گیرید و انتقاد می کنید! جز این که ما به خدای یگانه ایمان آوردهایم و در برابر آنچه بر ما و بر انبیاء پیشین نازل شده تسلیم هستیم» (قُل یا أَهلَ الکتابِ هَل تَنقِمُونَ مِنّا إِلّا أَن آمَنّا بِاللّهِ وَ ما أُنزِلَ إِلَینا وَ ما أُنزِلَ مِن قَبلُ). و در پایان آیه جملهای می بینیم که در حقیقت بیان علت جمله قبل است، می گوید: اگر شما توحید خالص و تسلیم در برابر تمام کتب آسمانی را بر ما ایراد می گیرید به خاطر آن است که بیشتر شما فاسق و آلوده به گناه شده اید» چون خود شما آلوده و منحرفید اگر کسانی پاک و بر جاده حق باشند در نظر شما عیب است (وَ أَنَّ أَکثَرَکم فاسِقُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 3، ص 231.
- ↑ ابوالشيخ و ابن حبان از ابن عباس اين شأن و نزول را روايت نموده و از ميان يهوديانى كه از پيامبر سؤال كرده بودند، غازى بن عمر را اضافه نموده اند.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 297.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.
