مهیار دیلمی: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
|نام کامل=علی بن محمد بن ارسلان | |نام کامل=علی بن محمد بن ارسلان | ||
|زادروز= تاریخ تولد نامشخص | |زادروز= تاریخ تولد نامشخص | ||
− | |زادگاه=ایران | + | |زادگاه=[[ایران]] |
|وفات= ۴۲۸ هجری قمری | |وفات= ۴۲۸ هجری قمری | ||
|مدفن= [[بغداد]] | |مدفن= [[بغداد]] | ||
− | |آثار=دیوان شعر، | + | |آثار=دیوان شعر، قصیده لامیه |
}} | }} | ||
==اساتید و دین مهیار== | ==اساتید و دین مهیار== | ||
− | ابوالحسن علی بن محمد بن ارسلان ابن منتخب مروزیوى ابتدا دین زرتشتى داشت سپس بدست سید شریف رضى ابوالحسن محمد موسوى اسلام آورد و به تشیع گروید و در خدمت او به تحصیل فنون شعر و ادب پرداخت. در [[ | + | ابوالحسن علی بن محمد بن ارسلان ابن منتخب مروزیوى ابتدا دین [[زردشت|زرتشتى]] داشت. سپس بدست [[سید رضی|سید شریف رضى ابوالحسن محمد موسوى]] اسلام آورد و به [[تشیع]] گروید و در خدمت او به تحصیل فنون شعر و ادب پرداخت. در «[[ريحانة الادب (کتاب)|ریحانة الادب]]» آمده که او بدست [[سید مرتضی|شریف مرتضى]] ایمان آورده ولى در خدمت شریف رضى به تحصیل علم و ادب پرداخته است. |
==شعر مهیار دیلمی== | ==شعر مهیار دیلمی== | ||
− | وى مدتى متصدى امر | + | وى مدتى متصدى امر کتابت [[آل بویه|آل بویه]] بود و در [[بغداد]] براى ترجمه ى مطالب از فارسى به عربى استخدام شد. وى شاعرى بزرگ بود و مقدم شاعران هم عصر خود به حساب مى آمد. وی اصلاً [[ایران|ایرانی]] و اهل بغداد بود لذا به او کاتب فارسی گفتهاند. |
− | او را جامع فصاحت عرب و بیان ادب فارسى مى دانند و در بسیارى از جهات شعرى از استادش، شریف رضى برتر بود. او اشعار بسیارى در مدح اهل بیت و مراثى [[امام حسین]] علیه السلام گفته است. از ممدوحان وى مى توان به | + | او را جامع فصاحت عرب و بیان ادب فارسى مى دانند و در بسیارى از جهات شعرى از استادش، [[سید رضی|شریف رضى]] برتر بود. او اشعار بسیارى در مدح [[اهل البیت|اهل بیت]] و مراثى [[امام حسین]] علیه السلام گفته است. از ممدوحان وى مى توان به ابوطالب محمد بن ایوب، از وزیران خلفاى [[عباسیان|عباسى]] و ابونصر سابور و ابومنصور بن مزرع و غیره اشاره کرد. |
− | فرزندش حسن یا حسین بن مهیار دیلمى نیز از شاعران بزرگ بوده | + | فرزندش حسن یا حسین بن مهیار دیلمى نیز از شاعران بزرگ بوده که «قصیده ى حائیه»اش معروف است. |
==آثار مهیار دیلمی== | ==آثار مهیار دیلمی== | ||
− | از آثارش: دیوان شعر شامل چهار مجلد؛ [[ | + | از آثارش: دیوان شعر شامل چهار مجلد؛ «قصیده لامیه» که [[سید بن طاووس|ابن طاووس حلى]] شرحى به نام «الازهار» بر آن نگاشته است و بزودى بزرگترین شاعر عهد خود گردید. مهیار داراى احساسات شدید ایرانى و طرفدار عقاید ملى بود و اشعارى در هجو قوم عرب سرود. دیوان شعر او چهار مجلد است. |
==منابع== | ==منابع== | ||
− | |||
− | {{شعر فارسی}} | + | *ابو الحسن مهیار دیلمی، [http://www.rasekhoon.net/mashahir/print/589355/%D9%85%D9%87%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%DB%8C%D9%84%D9%85%DB%8C-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86/سایت راسخون]، بازیابی: 27 شهریور 1392. |
+ | |||
+ | <br />{{شعر فارسی}} | ||
[[رده:شعرای پارسی گو]] | [[رده:شعرای پارسی گو]] | ||
[[رده:شعرای عرب]] | [[رده:شعرای عرب]] | ||
[[رده:شعرای اهل البیت]] | [[رده:شعرای اهل البیت]] |
نسخهٔ ۲۶ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۴۷
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
مهیار دیلمی | |
نام کامل | علی بن محمد بن ارسلان |
زادروز | تاریخ تولد نامشخص |
زادگاه | ایران |
وفات | ۴۲۸ هجری قمری |
مدفن | بغداد |
آثار |
دیوان شعر، قصیده لامیه |
اساتید و دین مهیار
ابوالحسن علی بن محمد بن ارسلان ابن منتخب مروزیوى ابتدا دین زرتشتى داشت. سپس بدست سید شریف رضى ابوالحسن محمد موسوى اسلام آورد و به تشیع گروید و در خدمت او به تحصیل فنون شعر و ادب پرداخت. در «ریحانة الادب» آمده که او بدست شریف مرتضى ایمان آورده ولى در خدمت شریف رضى به تحصیل علم و ادب پرداخته است.
شعر مهیار دیلمی
وى مدتى متصدى امر کتابت آل بویه بود و در بغداد براى ترجمه ى مطالب از فارسى به عربى استخدام شد. وى شاعرى بزرگ بود و مقدم شاعران هم عصر خود به حساب مى آمد. وی اصلاً ایرانی و اهل بغداد بود لذا به او کاتب فارسی گفتهاند.
او را جامع فصاحت عرب و بیان ادب فارسى مى دانند و در بسیارى از جهات شعرى از استادش، شریف رضى برتر بود. او اشعار بسیارى در مدح اهل بیت و مراثى امام حسین علیه السلام گفته است. از ممدوحان وى مى توان به ابوطالب محمد بن ایوب، از وزیران خلفاى عباسى و ابونصر سابور و ابومنصور بن مزرع و غیره اشاره کرد.
فرزندش حسن یا حسین بن مهیار دیلمى نیز از شاعران بزرگ بوده که «قصیده ى حائیه»اش معروف است.
آثار مهیار دیلمی
از آثارش: دیوان شعر شامل چهار مجلد؛ «قصیده لامیه» که ابن طاووس حلى شرحى به نام «الازهار» بر آن نگاشته است و بزودى بزرگترین شاعر عهد خود گردید. مهیار داراى احساسات شدید ایرانى و طرفدار عقاید ملى بود و اشعارى در هجو قوم عرب سرود. دیوان شعر او چهار مجلد است.
منابع
- ابو الحسن مهیار دیلمی، راسخون، بازیابی: 27 شهریور 1392.
شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
قالبهای شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیعبند * ترکیببند * قطعه * رباعی |
سبکهای شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |