فخری قاجار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فخری قاجار
قرن:۱۳ (۱۳۱۱-۱۲۶۳ ق)
نیکوکار و شاعر، متخلص به فخرى. معروف به بالاجه خانم و ملقب به فخرالملوک. وى دختر ناصرالدین شاه و آراسته به کمالات نفسانى بود و طبع شعرى وقاد، روان، دقیق و نکته دان داشت و اشعارش لطیف و بلیغ بود.
این بانو همه ساله در سالگرد تولد پدرش شعرى مى سرود و تقدیم وى مى کرد و مورد لطف و قبول پدر واقع مى شد. فخرالملوک اهل خیرات و مبرات بود و از فقرا و مستمندان دستگیرى مى کرد. او در قم درگذشت.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج4، ص270.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
