عَلَم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«عَلَم» به معنی: پرچم، رايت، بيرق، نشان لشكر، آنچه به سر نيزه بندند و درفش، آمده است. در اصطلاح عزادارى ‌حسينى، نام علم و علامت‌ خاصى است كه هر هيئت و دسته، ويژه خود دارد و آن را از دسته‌هاى ديگر متمايز مى‌سازد.

همچنین در معنای آن گفته شده: «نخل، چوب بسيار بلند همچون درخت تبريزى متوسط كه در تعزيه خوانى پيشاپيش دسته‌ها برند و بر سر آن، گاه شكل پنجه‌اى از فلز باشد و گاه‌ پارچه سياه بر آن بپوشانند».[۱]


گرچه سردار علم در خون نشست دستهايت روى رايت مانده است[۲]

در ميدان كربلا نيز، علمدار لشكر امام حسين‌ علیه السلام، حضرت اباالفضل علیه السلام بود. از شعار عرب هاى ‌عراقى عزادار نيز اين است: «رفع الله راية العباس‌، پرچم عباس، افراشته باد».

پانویس

  1. لغت نامه، دهخدا.
  2. عزيزالله زيادى.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها