رمضانعلی کفاش خراسانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
کفاش خراسانی، رمضانعلی
قرن: ۱۴ (م، ۱۳۱۴ ش)
شاعر، متخلص به کفاش. در مشهد مى‌زیست. وى اگر چه سواد درستى نداشت ولى شعر را نیکو مى‌سرود. اشعار او سرشار از اصطلاحات مشهدى و گاه همراه با انتقادهاى اجتماعى بود. شهرتش به دلیل سرودن شعرى در آشفتگى اوضاع داخلى آستان قدس رضوى می باشد.
او یک سال ملازم ضیاءالحق، نوه‌ى حاج ملا هادى سبزوارى در سبزوار بود. از آثار وى دو منظومه «دعانامه» و «نفرین نامه» مى‌باشد که هر دو به صورت مسمط مخمّس سروده شده است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۵، ص۴۴.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
