آیه 77 سوره فرقان

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ۖ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا

مشاهده آیه در سوره


<<76 آیه 77 سوره فرقان 77>>
سوره : سوره فرقان (25)
جزء : 19
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

بگو که اگر دعای شما (و ناله و زاری و توبه شما) نبود خدا به شما چه توجه و اعتنایی داشت؟ که شما کافران (آیات حق را) تکذیب کردید و به کیفر همیشگی آن گرفتار خواهید شد.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Say, ‘Were it not for the sake of summoning you [to faith], what store my Lord would have set by you? But you impugned [me and my summons], so it will soon follow as a result.’

معانی کلمات آیه

  • ما يعبؤا: عب‏ء: ثقل و سنگينى. مراد از آن اعتناء است‏ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ‏: اعتنا نمى‏‌كند به شبها و وقعى نمى‏‌نهند.
  • لزام: ثبوت و دوام همچنين است لزوم.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزاماً «77»

بگو: اگر دعاى شما نباشد، پروردگار من براى شما وزن و ارزشى قائل نيست (زيرا سابقه‌ى خوبى نداريد). شما حقّ را تكذيب كرده‌ايد و به زودى كيفر تكذيبتان دامن شما را خواهد گرفت.

نکته ها

كلمه‌ى «عبأ» به معناى وزن و سنگينى است و جمله‌ى‌ «ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي» يعنى خداوند براى شما وزن و ارزشى قائل نيست، مگر در سايه دعا و عبادت شما.

كلمه‌ى‌ «دُعاؤُكُمْ» دو نوع معنا شده است:

الف: دعا كردن شما به درگاه خداوند، كه همين ناله‌ها و تضرّع‌ها و دعاها سبب عنايت خداوند به شماست.

جلد 6 - صفحه 290

چنانكه در حديث مى‌خوانيم: كسى كه اهل دعا باشد، هلاك نمى‌شود. «1» بعد خداوند از گروه مقابل كه اهل دعا نيستند شكايت مى‌كند كه شماحقّ را تكذيب كرديد و به جاى نيايش به سراغ بت‌ها و هوسها و طاغوت‌ها رفتيد وحقّ را تكذيب نموديد كه كيفرتان را خواهيد ديد.

ب: دعوت خداوند از مردم، زيرا سنّت الهى دعوت از مردم براى پذيرفتن حقّ و اتمام حجّت بر آنان است و اگر اين دعوت نباشد؛ «لَوْ لا دُعاؤُكُمْ» مردم ارزشى ندارند. آنچه آنان را موجود برتر و ارزشمند مى‌كند، همان پذيرش دعوت خداوند مى‌باشد، ولى شما دعوت الهى را نپذيرفتيد و تكذيب نموديد، پس اميد خيرى در شما نيست وبه كيفر عملتان مى‌رسيد.

خداوند در يك جا مى‌فرمايد: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» «2» بشر را براى عبادت آفريدم و در اين آيه مى‌فرمايد: اگر دعاى انسان نبود، او ارزشى نداشت، بنابراين دعا روح و مغز عبادت است. چنانكه در روايت مى‌خوانيم: «الدعاء مخ العبادة» «3»

پیام ها

1- تكذيب دين، باعث سقوط ارزش انسان است. قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ‌ ... فَقَدْ كَذَّبْتُمْ‌

2- دعا وسيله‌ى تحصيل ارزش‌هاست. ما يَعْبَؤُا بِكُمْ‌ ... لَوْ لا دُعاؤُكُمْ‌

3- انسان منهاى هدايت و عبادت ناچيز است. ما يَعْبَؤُا بِكُمْ‌ ... لَوْ لا دُعاؤُكُمْ‌

4- دعوت به حقّ، از شئون ربوبيّت خداوند است. «رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ»

5- محور هستى معنويات است. ما يَعْبَؤُا بِكُمْ‌ ... لَوْ لا دُعاؤُكُمْ‌ زيرا هستى براى انسان آفريده شده است و انسان براى پذيرش‌حقّ و عبادت خداوند.

6- انسانِ منهاى هدايت وعبادت، در حقيقت انبيا ودستورات آنان را تكذيب نموده است. «لَوْ لا دُعاؤُكُمْ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ»

«والحمدللّه ربّ العالمين»

«1». كافى، ج 4، ص 228.

«2». ذاريات، 56.

«3». غررالحكم.

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص316

منابع