آیه 76 سوره قصص

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

۞ إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ

مشاهده آیه در سوره


<<75 آیه 76 سوره قصص 77>>
سوره : سوره قصص (28)
جزء : 20
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

همانا قارون یکی از (ثروتمندان) قوم موسی بود که بر آنها طریق ظلم و طغیان پیش گرفت و ما آن قدر گنج و مال به او دادیم که بر دوش بردن کلید آن گنجها صاحبان قوّت را خسته کردی، هنگامی که قومش به او گفتند: آن قدر مغرور و شادمان (به ثروت خود) مباش که خدا هرگز مردم پر غرور و نشاط را دوست نمی‌دارد.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Korah indeed belonged to the people of Moses, but he bullied them. We had given him so much treasures that their chests indeed proved heavy for a band of stalwarts. When his people said to him, ‘Do not boast! Indeed Allah does not like the boasters.

معانی کلمات آیه

  • قارون: مردى است از يهود و از قوم موسى عليه السّلام، طبرسى از حضرت صادق صلوات اللَّه عليه نقل مى‌‏كند كه او پسر خاله موسى و در بدكارى در رديف فرعون و هامان بود: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا ... إِلى‏ فِرْعَوْنَ وَ هامانَ وَ قارُونَ ... غافر/ 24، قرآن مجيد صريح است كه او و خانه‏اش به زمين فرو رفته است، نام او چهار بار در قرآن مجيد آمده است، در تورات فعلى سفر اعداد باب 16 به بعد نام او «قورح» ذكر شده كه 250 نفر را با خود همدست كرد، بر موسى و هارون شوريدند و گفتند، شما دو برادر به ظلم و تحميل بر مردم، رياست يافته‏ايد، موسى به خدا استغاثه كرد، زمين شكافته شد، قورح و ديگر سران شورشيان در آن ناپديد شدند، ظاهرا قورح همان قارون است. قرآن از محل وقوع قضيه ساكت است ولى از تورات بر مى‌‏آيد كه اين جريان در صحراى سينا بوده است ولى ظاهرا در مصر اتفاق افتاده باشد چنان كه خواهد آمد.
  • بغى: بغى در اينجا به معنى ظلم و برترى است و در لا تَبْغِ الْفَسادَ به معنى طلب است، اصل كلمه به معنى طلب توأم با تجاوز مى‏‌باشد.
  • كنوز: كنز: گنج و مال اندوخته شده، طبرسى فرمايد: كنز در اصل چيزى است كه رويهم انباشته شود. «كنز المال كنزا. جمعه و ادخره و دفنه فى الارض» جمع آن كنوز است.
  • مفاتحه: مفتح (بر وزن مقصد) به معنى خزانه و پول انباشته شده است جمع آن مفاتح آيد در اقرب الموارد گويد: «المفتح كمقعد: الخزانة و الكنز و المخزن، جمعه مفاتح»، مفتح (بكسر ميم) و مفتاح: كليد، جمع آن مفاتيح و مفاتح آيد.
  • تنوء: نوء: برخاستن به زحمت. «ناء الرجل: نهض بجهد و مشقة» چون با «باء» متعدى شود به معنى برداشتن بسختى است.
  • عصبة: عصب: رك. معصوب: بسته شده با رگ. عصبة. جماعت فشرده و كمك همديگر.
  • لا تفرح: فرح: شادى توأم با تكبر، طبرسى ذيل «الفرحين» فرموده: فرح به معنى تكبر است.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


إِنَّ قارُونَ كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‌ فَبَغى‌ عَلَيْهِمْ وَ آتَيْناهُ مِنَ الْكُنُوزِ ما إِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ «76»

همانا قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم نمود، با آن كه ما آنقدر از گنج‌ها (و صندوق جواهرات) به او داده بوديم كه حمل كليدهايش بر گروه نيرومند نيز سنگين بود. روزى قومش به او گفتند: مغرورانه شادى مكن، به درستى كه خداوند شادمانان مغرور را دوست نمى‌دارد.

نکته ها

در تفسير مجمع‌البيان حديثى نقل شده كه قارون پسرخاله‌ى حضرت موسى و انسانى دانشمند بود و در خواندن تورات، مهارت بى‌نظيرى داشت. او ابتدا از ياران موسى عليه السلام و از جمله گروه هفتاد نفرى ملازم آن حضرت براى اعزام به كوه طور و مناجات در آنجا بود؛ امّا به واسطه بدست آوردن ثروت بى‌حساب، عَلَم مخالفت برداشت و سرانجام مورد خشم و قهر الهى واقع گرديد.

حضرت موسى درطول دوران مبارزه‌اش با سه محور اصلى فساد و طغيان، درگير بود: يكى محور قدرت و زور كه فرعون، سردمدار آن بود. ديگرى اهرم ثروت و زَر كه قارون، مظهر آن بشمار مى‌رفت، و سومى عامل فريب و تزوير كه سامرى رهبرى آن را به عهده داشت. به عبارت ديگر، حضرت موسى با مثلّث شومِ زور، زر و تزوير، دست به گريبان بود.

پیام ها

1- ذكر نمونه‌هاى تاريخى، مايه‌ى عبرتِ آيندگان است. إِنَّ قارُونَ‌ ...

2- سابقه‌ى خوب، دليل برآينده خوب و يا چشم‌پوشى از انحرافات امروز نيست. «كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‌»

3- فاميل پيامبر بودن، به تنهايى عامل موفّقيّت ونجات نيست. «كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‌»

4- وجود بستگان منحرف، نبايد از مقام افراد صالح و مصلح بكاهد. «إِنَّ قارُونَ‌

جلد 7 - صفحه 93

كانَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‌»

5- ثروت بدون حساب، وسيله‌ى قدرت و قدرت، عاملى براى تجاوزگرى و عيّاشى است. «الْكُنُوزِ- فَبَغى‌ عَلَيْهِمْ‌- لا تَفْرَحْ»

6- ثروت، ما را مغرور و سرمست نسازد. «لا تَفْرَحْ»

7- نهى از منكر در مقابل سرمايه‌داران؛ حتّى بر طبقه محروم نيز لازم است. «قالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ»

8- افراد سرمست، از محبّت الهى محرومند. «إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ» (آرى؛ ثروت و دارايى نشانه‌ى محبوبيّت نزد خداوند نيست.)

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی،ج‏8، ص: 85-86

منابع