آیه 47 سوره صافات
<<46 | آیه 47 سوره صافات | 48>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
نه در آن میخمار و دردسری و نه مستی و مدهوشی است.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- غول: سر درد. طبرسى فرموده: فسادى است كه بر شىء عارض شود، اهل لغت آن را سر درد، مستى، مشقّت و غيره گفتهاند.
- ينزفون: نزف: خارج شدن و خارج كردن. انزاف نيز به هر دو معني آيد، به شخص مست نزيف گويند كه عقلش مسلوب شده است.منظور از آن در آيه مست و مسلوب العقل شدن است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
يُطافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ «45» بَيْضاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ «46»
و از نهر جارى (جامى از شراب) بر آنان مىگردانند شرابى سفيد رنگ و لذّتبخش براى نوشندگان.
لا فِيها غَوْلٌ وَ لا هُمْ عَنْها يُنْزَفُونَ «47»
(شرابى كه) نه مايهى فساد عقل است و نه آنان از نوشيدن آن مست مىشوند.
وَ عِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ عِينٌ «48» كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ «49»
و نزدشان همسرانى است درشت چشم كه چشم از غير فرو بندند. گويى (از شدّت سفيدى) تخم مرغانى هستند پوشيده و پنهان.
نکته ها
«قدح» ظرف خالى است كه هرگاه پر شود به آن «كأس» گويند و گاهى كلمه كأس گفته مىشود ولى مراد شراب است نه ظرف آن.
كلمه «مَعِينٍ» به آب زلالى گفته مىشود كه جارى باشد.
«غَوْلٌ» به معناى فساد پنهانى است. «يُنْزَفُونَ» به معناى محو شدن تدريجى عقل است.
«طرف» به معناى پلك چشم است و «قاصِراتُ الطَّرْفِ» كنايه از آن است كه همسران بهشتى نسبت به ديگران چشم خود را فرو مىنشانند و يا با چشم نيمه باز كه جاذبه خاصى دارد نگاه مىكنند و شايد مراد آن باشد كه زنان بهشتى به قدرى زيبا هستند كه چشم شوهر را تنها در اختيار خود مىگيرند، يعنى در اثر زيبايى، شوهرانشان تنها به آنان چشم دوختهاند.
كلمه «عِينٌ» جمع «عيناء» به معناى چشمان درشت و زيبا و مشكى است.
كلمه «بَيْضٌ» جمع «بيضه» به معناى تخم شتر مرغ است كه رنگ آن سفيد و درخشنده و
جلد 8 - صفحه 30
كمى متمايل به زردى است كه حيوان آن را زير پر خود مىپوشاند تا غبارآلود نشود. عرب، زنان زيبا را به آن تشبيه مىكند. «1»
پیام ها
1- لذّتهاى جسمى مربوط به شكم و شهوت، در قيامت نيز خواهد بود. «فَواكِهُ، بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ، قاصِراتُ الطَّرْفِ»
2- كاميابى در بهشت محدود به جهت خاصّى نيست، بلكه نعمتها از هر سو گرد بهشتيان چرخانده مىشود. «يُطافُ»
3- رنگ سفيد از رنگهاى بهشتى است كه نشانهى روشنى، زيبايى، بهداشت و رنگى دلنواز است. «بَيْضاءَ، بَيْضٌ»
4- لذّتهاى بهشتى، بدون عوارض پنهانى و آشكار است. شراب بهشتى لذيذ است، امّا مستى و ديگر عوارضِ شراب دنيوى را ندارد. لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ لا فِيها غَوْلٌ ...
5- چشم از غير دوختن، از ويژگىهاى زنان بهشتى است. «قاصِراتُ الطَّرْفِ»
6- زنان بهشتى، هم زيبا و دلربا هستند، هم پاك و عفيف و پوشيده. «عِينٌ، بَيْضٌ مَكْنُونٌ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص141-142
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم