آیه 40 سوره حج

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ ۗ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا ۗ وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ

مشاهده آیه در سوره


<<39 آیه 40 سوره حج 41>>
سوره : سوره حج (22)
جزء : 17
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

آن مؤمنانی که به ناحق از خانه‌هاشان آواره شده (و جرمی نداشتند) جز آنکه می‌گفتند: پروردگار ما خدای یکتاست. و اگر خدا (رخصت جنگ ندهد و) دفع شر بعضی از مردم را به بعض دیگر نکند همانا صومعه‌ها و دیرها و کنشت‌ها و مساجدی که در آن (نماز و) ذکر خدا بسیار می‌شود همه خراب و ویران شود. و هر که خدا را یاری کند البته خدا او را یاری خواهد کرد، که خدا را منتهای اقتدار و توانایی است.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

—those who were expelled from their homes unjustly, only because they said, ‘Allah is our Lord.’ Had not Allah repulsed the people from one another, ruin would have befallen the monasteries, churches, synagogues and mosques in which Allah’s Name is much invoked. Allah will surely help those who help Him. Indeed Allah is all-strong, all-mighty.

معانی کلمات آیه

  • صوامع: جمع صومعه، به معنى دير است، راهبان نصارى آن را در صحراها مى‏‌ساخته و در آن عزلت گزيده و عبادت مى‏‌كردند، راغب گويد صومعه هر بنائى است كه سقف آن به صورت گنبد بوده باشد، آن فقط يك بار در قرآن آمده است.
  • بيع: (بر وزن عنب) كليساها. مفرد آن بيعه است، صحاح و قاموس و اقرب گويد: آن معبد نصارى است، طبرسى فرموده: بيع معابد نصارى است در شهرها، صوامع معبد آنهاست در صحراها.
  • صلوات: (بر وزن نفرات) معابد يهود (كنشتها) مفرد آن صلوة است، زمخشرى گويد: اين تسميه براى نماز خواندن در آن است، به قولى در زبان عبرى «صلوثا» بوده و معرب شده است.[۱]

نزول

محمد بن یعقوب کلینى بعد از چهار واسطه از سلام بن مستنیر، او از امام باقر علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: این آیه درباره رسول خدا صلى الله علیه و آله و على علیه‌السلام و جعفر بن ابى‌طالب و حمزه نازل شده و از آن‌ها به حسین بن على علیه‌السلام کشانیده شد و نیز بعد از پنج واسطه از امام باقر علیه‌السلام و ایشان از پدر بزرگوارش عین این حدیث نقل گردیده است.[۲]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيراً وَ لَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ «40»

(مظلومان مورد تهاجم،) كسانى هستند كه به ناحق از خانه و كاشانه‌ى خود رانده شدند (و گناهى نداشتند) جز اين كه مى‌گفتند: پروردگار ما خداى يكتا است و اگر خداوند (ظلم و تجاوز) بعضى از مردم را به وسيله‌ى بعضى ديگر دفع نكند، صومعه‌ها و كنيسه‌ها و كليساها و مساجدى كه نام خداوند در آنها بسيار برده مى‌شود ويران مى‌گردد، و قطعاً خداوند كسى كه (دين) او را يارى كند، يارى مى‌دهد، همانا خداوند نيرومند شكست ناپذير است.

نکته ها

كلمه‌ى‌ «صَوامِعُ» جمع «صومعه» به معناى دِير و محل عبادت و رياضت راهبان در بيابان‌ها و غارهاست. كلمه‌ى‌ «بِيَعٌ» جمع «بيعه»، محل عبادت مسيحيان است و كلمه‌ى‌ «صَلَواتٌ» جمع «صلاة»، همان كنيسه و محل عبادت يهوديان است.

خرابى مسجد يعنى: محو اتّحاد و تشكّل، قطع رابطه با امام عادل، فراموشى فقرا، عدم آگاهى از اوضاع و غفلت از خدا و لذا اگر دشمن بتواند، اوّل اين مراكز را قلع و قمع مى‌كند.

لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِيَعٌ‌ ...

پیام ها

1- آوارگى از وطن روشن‌ترين نمونه مظلوميّت است. ظُلِمُوا ... الَّذِينَ أُخْرِجُوا

جلد 6 - صفحه 50

2- علاقه به وطن، حقّ طبيعى انسان واخراج از وطن، سلب اين حقّ و سبب ظلم است. «أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ»

3- در قرآن، تبعيد مفسدين‌فى‌الارض حقّ وتبعيد مؤمنان ناحقّ است. «بِغَيْرِ حَقٍّ»

4- ديندارى، سختى و ناگوارى دارد. أُخْرِجُوا ... إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ‌

5- مؤمنان، وسيله‌ى تحقّق اراده‌ى الهى‌اند. «دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ» (دفاع از خداوند است ولى بدست مؤمنين)

6- براى حفظ مراكز دينى، گاهى بايد خون داد. دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ‌ ...

7- آنچه مهم است، دفاع از حريم مساجد است، خواه با جنگ باشد و وخواه با قلم و بيان و يا برنامه‌هاى ديگر. دَفْعُ اللَّهِ‌ ...

8- مهم‌ترين برنامه‌ى دشمن، نابودى مراكز دينى بيدار كننده است. «لَهُدِّمَتْ» (معابد، نشانه‌ى حضور دين در جامعه است).

9- نام عبادتگاه مهم نيست، كفّار و متجاوزين با ياد خدا و راه او به هر شكل و در هر كجا كه باشد مخالفند. «صَوامِعُ‌- بِيَعٌ‌- صَلَواتٌ‌- مَساجِدُ»

10- ياد خدا هدف اصلى و روح اعمال در مراكز دينى است. «يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ»

11- مساجدى مورد ستايش قرآن است كه در آنها از خداوند بسيار ياد شود و به حداقل اكتفا نشود. «كَثِيراً» (در هر مكانى كه بيشتر ياد او شود، مقدّس‌تر است)

12- امداد و نصرت الهى، بعد از حركت و تلاش ماست. «لَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج‏7، ص53
  2. پرش به بالا البرهان فی تفسیر القرآن و تفسیر على بن ابراهیم.

منابع