آیه 3 سوره مرسلات
| <<2 | آیه 3 سوره مرسلات | 4>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
قسم به آنان که (وحی حق و شرع الهی را در جهان) نیکو نشر می‌دهند.
و سوگند به آن فرشتگانی که گشاینده صحیفه های وحی اند،
و سوگند به افشانندگان افشانگر،
و سوگند به بادهاى باران‌آور،
و سوگند به آنها که (ابرها را) می‌گسترانند،
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«النَّاشِرَاتِ»: پخش‌کنندگان. «نَشْراً»: پخش کردن. مفعول مطلق‌است.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ النَّاشِراتِ نَشْراً «3»
وَ النَّاشِراتِ نَشْراً: 1- و سوگند به ملائكه‌اى كه نشر كنندگانند شرايع و كتب را منتشر ساختنى و منتشر سازنده اجنحه خود را نزد فرود آوردن وحى به انبياء منتشر ساختنى. 2- سوگند به آيات قرآنى كه آثار هدايت را منتشر مى‌گردانند براى خاص و عام. 3- سوگند به بادهاى پراكنده براى استراحت بندگان. 4- سوگند به نفوس كامله كه نشر كننده نفوسند كه مرده‌اند به جهل و ضلالت به القاى علم و هدايت در قلوب ايشان.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً «1» فَالْعاصِفاتِ عَصْفاً «2» وَ النَّاشِراتِ نَشْراً «3» فَالْفارِقاتِ فَرْقاً «4»
فَالْمُلْقِياتِ ذِكْراً «5» عُذْراً أَوْ نُذْراً «6» إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ «7» فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ «8» وَ إِذَا السَّماءُ فُرِجَتْ «9»
وَ إِذَا الْجِبالُ نُسِفَتْ «10» وَ إِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ «11» لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ «12» لِيَوْمِ الْفَصْلِ «13» وَ ما أَدْراكَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ «14»
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ «15»
ترجمه
سوگند بفرشتگان فرستاده شده براى امور خير
پس سير كنندگانند در فرمان مانند باد تند سير كردنى
و سوگند به فرشتگان منتشر سازنده علوم و معارف منتشر ساختنى
پس جدا كنندگان حق از باطلند جدا كردنى
پس القاء كنندگانند موجبات تذكّر مردم را
براى معذور داشتن آنان و ترساندنشان
همانا آنچه وعده داده ميشويد البته واقع شونده است
پس وقتى كه ستاره‌ها بى‌نور شوند
و وقتى كه آسمان شكافته گردد
و وقتى كه كوهها پراكنده شوند
و وقتى كه پيغمبران وقتشان تعيين شود
ميدانيد براى چه روزى در اين امور تأخير شده
براى روز جدا كردن
و چه ميدانى كه چه روزى است روز جدا كردن
واى در چنين روز بر تكذيب كنندگان.
تفسير
خداوند متعال قسم ياد فرموده بفرشتگانى كه فرستاده شدند براى نيكى و نكوئى و آنچه معروف و پسنديده است از فرمان الهى و بنابر اين عرفا مفعول له است و اينمعنى از امير المؤمنين عليه السّلام نقل شده و بعضى عرفا را بمعناى پى در پى گرفته‌اند و بنابر اين حال است پس مانند بادهاى تند در انجام او امر حق شتاب مينمايند و نيز بفرشتگانى كه نشر و شيوع ميدهند علوم و معارف حقّه الهيّه را در عالم بخوبى پس جدا كنندگانند ميان حق و باطل بطور واضح پس
جلد 5 صفحه 325
القاء و وحى مينمايند به پيغمبران خدا موجبات تذكّر و هدايت خلق را براى آنكه معذور باشند كسانيكه عمل نمودند بآنچه واصل شده بآنان از احكام در ترك آنچه بايشان نرسيده و بترسند كسانيكه عمل ننمودند از عقاب الهى و بنابر اين عذرا او نذرا دو مصدر و مفعول له ميباشند و كلمه او براى تقسيم است و در واقع قسم بدو دسته از فرشتگان ياد شده يكدسته وسائط خير و سعادت بشر و دسته ديگر امناء وحى و ابلاغ بانبياء عظام و بقيه فقرات اوصاف آن دو دسته‌اند كه خداوند ذكر فرموده ولى بر حسب ظاهر مفسّرين هر پنج جمله و آيه را بقسم تفسير نموده‌اند و بنابر اين فرقى بين واو وفاء نيست و در معناى جمله‌ها هم اختلافاتى شده كه حاجت بذكر آنها نيست چون آنچه ذكر شد اقرب و اظهر است و فائده اين جمله‌ها و قسم تأكيد مطالب آتيه و تعظيم ملائكه و بيان ترتيب نزول خيرات و حكمت بعثت انبياء است و آنچه قسم براى آن ياد شده آنستكه وعده انبيا كه بمردم ميدهند از حشر و نشر و حساب و جزا واقع شونده و حق است و فرموده پس آن در وقتى است كه ستاره‌ها بى‌نور شوند چنانچه قمّى ره نقل نموده و از امام باقر عليه السّلام بآن تصريح شده و در وقتى است كه آسمان شكافته گردد براى نزول ملائكه و در وقتى است كه كوهها از جا كنده و پراكنده گردد و در وقتى است كه پيغمبران مبعوث شوند در اوقات مختلفه چنانچه قمّى ره نقل نموده و در مجمع نسبت بامام صادق عليه السّلام داده و ظاهرا مراد تعيين وقت شهادت ايشان بر امّتهاشان بسعادت و شقاوت است و اقتت در اصل وقتت بوده و او براى ثقالت ضمّه قلب بهمزه شده يعنى تعيين وقت شود براى ايشان و بواو نيز قرائت شده است و بعد از اين علائم و آيات قيامت خداوند از روى تعجب ميفرمايد اى مردم ميدانيد براى چه روزى در اين آيات و شهادت انبيا بر اممشان تأخير روى داده و اجل و مدّت قرار داده شده براى رسيدن آن و جواب فرموده براى روز فصل خصومت حقّ در ميان خلق و براى عظمت امر و سختى آنروز فرموده و چه ميدانى تو اى انسان چه روزى است روز فصل خصومت نمودن خداوند در ميان بندگان و جدائى افكندن بين حقّ و باطل و محقّ و مبطل و اى در آنروز بحال تكذيب كنندگان انبيا و اوليا در دنيا خبر ايشان را از قيامت
جلد 5 صفحه 326
و غيرها و كلمه ويل تهديد بعذاب و سختى و گرفتارى آنروز است كه در اينسوره براى تأكيد مكرّر ميشود.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
بِسم‌ِ اللّه‌ِ الرَّحمن‌ِ الرَّحِيمِ
وَ المُرسَلات‌ِ عُرفاً «1» فَالعاصِفات‌ِ عَصفاً «2» وَ النّاشِرات‌ِ نَشراً «3» فَالفارِقات‌ِ فَرقاً «4»
فَالمُلقِيات‌ِ ذِكراً «5»
پنج قسم است که خداوند قسم ياد ميكند بر اثبات يوم القيامة و آنچه وعده داده شد.
وَ المُرسَلات‌ِ عُرفاً سه تفسير كرده‌اند:
يك: مراد باران و امطار است که در پي يكديگر ريزش ميكند مثل كاكل اسب که در گردن اسب است که خداوند ارسال فرموده و عرف همان گيسوان و يال اسب است يعني باران شبيه آن است.
دو: مراد ملائكه هستند که بر انبياء فرستاده شده‌اند براي احكام و دستورات از اوامر و نواهي، و مراد عرفا تمام مطابق حكمت و مصلحت است و معارف الهيه است.
سه: مراد پيغمبران هستند که فرستادگان الهي هستند براي تبليغ امت بمعارف الهيه از عقائد حقه و صفات حميده و افعال حسنه و فرائض و نواهي و مواعظ كافيه شافيه.
اقول: آنچه از جانب حق بر بندگان نازل ميشود از بركات و تفضلات و نعم الهيه
جلد 17 - صفحه 336
دينيه و دنيويه و اخرويه از ملائكه و انبياء و رحمت و مغفرت و نعمت مرسلات الهيه است، و المرسلات جمع محلي بلام افاده عموم دارد و مكرر گفته‌ايم که تفسيرات بيان مصاديق است و منافي با عموم نيست. اينکه اول قسم است پس از آن:
فَالعاصِفات‌ِ عَصفاً لذا تعبير بفا كرده قسم بعد از قسم، و عصف را گفتند: باد شديد که وزيدن ميكند و هوا را تلطيف ميكند و ميكروبات را برطرف ميكند و اشجار و نباتات و رياحين را خرم ميكند.
اقول: عصف در قرآن مجيد اطلاقاتي دارد مثل: وَ الحَب‌ُّ ذُو العَصف‌ِ وَ الرَّيحان‌ُ الرحمن آيه 12 بمعني برگهاي حبوبات و رياحين، و مثل: فَجَعَلَهُم كَعَصف‌ٍ مَأكُول‌ٍ فيل آيه 5 بمعني گوشت جويده يا برگ ريخته شده مأكول حيوانات، و مثل: جاءَتها رِيح‌ٌ عاصِف‌ٌ يونس آيه 12 باد تند، و مثل: فِي يَوم‌ٍ عاصِف‌ٍ ابراهيم آيه 18 خاكستري که بتوسط باد پراكنده در هوا ميشود. و در اينجا شدت شديدي است که تمام را در هم ميكوبد.
وَ النّاشِرات‌ِ نَشراً برانگيختن که تمام جن و انس حتي حيوانات در قيامت زنده ميشوند و لذا يكي از اسامي قيامت يوم النشور است، و چند تفسير شده يكي:
بادهايي که ابرها را پراكنده ميكنند و مواد مائيه آنها ريزش ميكند باران ميبارد، ديگر ملائكه که نشر كتب ميكنند مثل صحف انبياء و كتب آسماني، ديگر باران که نشر نباتات و گياهان ميكند و از زمين ميروياند چنانچه ميفرمايد: وَ اللّه‌ُ الَّذِي أَرسَل‌َ الرِّياح‌َ فَتُثِيرُ سَحاباً فَسُقناه‌ُ إِلي بَلَدٍ مَيِّت‌ٍ فَأَحيَينا بِه‌ِ الأَرض‌َ بَعدَ مَوتِها كَذلِك‌َ النُّشُورُ فاطر آيه 9.
فَالفارِقات‌ِ فَرقاً اموري که فرق ميگذارد بين حق و باطل هدايت و ضلالت واجب و حرام ايمان و كفر علم و جهل سعادت و شقاوت حسن و قبح خير و شر و امثال اينها مثل آيات شريفه قرآن و احكام نازله بر انبياء و ملائكه نازله بر رسل و بين نجات و هلاكت و نعمت و بلا بهشت و جهنم و نفع و ضرر و امثال اينها.
فَالمُلقِيات‌ِ ذِكراً القاء انداختن شي‌ء است نزد غير، و القاء ذكر ملائكه
جلد 17 - صفحه 337
بر انبياء و انبياء بر امم و علماء بر جهّال، و ذكر قرآن مجيد است و بيان احكام و دستورات الهي براي ذكر بندگان و اتمام حجت و تنبيه غفله و آگاهي امت و هدايت و ارشاد و مواعظ و انذار از مخالفت چه امور اعتقاديه از توحيد و نبوت و معاد که اصول دين است و عدل و امامت که از اصول مذهب است، و از اخلاق و صفات حميده و ملكات حسنه و ازاله صفات قبيحه و ملكات رذيله، و از اعمال حسنه و فرائض الهيه و اطاعت اوامر الهيه و ازاله صفات معاصي و مخالفت نواهي الهيه تمام ملقيات ذكر است، و قسم ياد كردن الهي به أيمان مذكوره بر اينکه است که تمام دلالت دارد بر قدرت و عظمت خداوند متعال.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 3)- «و سوگند به آنها که (ابرها را) می‌گسترانند» (و الناشرات نشرا).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
