(و چنین کس سرگرم دنیا شود) تا وقتی که به سوی ما باز آید آن گاه با نهایت حسرت گوید: ای کاش میان من و تو (ای شیطان) فاصلهای به دوری مشرق و مغرب بود که تو بسیار همنشین و یار بد اندیشی بر من بودی.
تا زمانی که [در قیامت] نزد ما آیند [به شیطانش] گوید: ای کاش میان من و تو فاصله و دوری مشرق و مغرب بود، پس بد همنشینی بودی!
تا آنگاه كه او [با دمسازش] به حضور ما آيد، [خطاب به شيطان] گويد: «اى كاش ميان من و تو، فاصله خاور و باختر بود، كه چه بد دمسازى هستى!»
تا آنگاه كه نزد ما آيد، مىگويد: اى كاش دورى من و تو دورى مشرق و مغرب بود. و تو چه همراه بدى بودى.
تا زمانی که (در قیامت) نزد ما حاضر شود میگوید: ای کاش میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود؛ چه بد همنشینی بودی!
When he comes to Us, he will say, ‘I wish there had been between me and you the distance between the east and the west! What an evil companion [you are]!’
Until when he comes to Us, he says: O would that between me and you there were the distance of the East and the West; so evil is the associate!
Till, when he cometh unto Us, he saith (unto his comrade): Ah, would that between me and thee there were the distance of the two horizons - an evil comrade!
At length, when (such a one) comes to Us, he says (to his evil companion): "Would that between me and thee were the distance of East and West!" Ah! evil is the companion (indeed)!
معانی کلمات آیه
«بُعْدَ»: فاصله. اندازه. «الْمَشْرِقَیْنِ»: دو مشرِق، مراد مشرِق و مغرب است. این واژه ملحق به مثنّی است.
(همراه بودن شيطان ادامه دارد) تا زمانى كه (مجرم در قيامت) نزد ما آيد (و به شيطان همدم خود) گويد: اى كاش ميان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود، چه بد همنشينى بودى.
حَتَّى إِذا جاءَنا: تا وقتى كه بيايند هر دو، يعنى گمراه شده و شيطان به موقف جزاى ما كه عرصه محشر است. و در خبر است كه او را با قرين او در يك زنجير به محشر آرند و به جهنم اندازند، چنانچه مؤمن را ملكى ملازم او باشد تا او را به بهشت رساند. قالَ يا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ: گويد آن گمراه با قرين خود: اى كاش ميان من و ميان تو، بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ: دورى مشرق و مغرب بودى، يعنى كاشكى دورى مسافت ميان من و تو مانند مسافت ميان مشرق و مغرب بودى تا هرگز تو را نديدى و با تو نبودى، فَبِئْسَ الْقَرِينُ: پس بد همنشين بودى تو. در اين اثناى مخاطبه، ملكى به امر خدا گويد:
و هر كس چشم بپوشد از ياد خداى بخشنده آماده ميكنيم براى او شيطانى را پس او برايش همنشين است
و همانا آنها باز ميدارندشان از راه و گمان ميكنند كه آنها هدايت يافتگانند
تا چون آيد نزد ما گويد ايكاش بود ميان من و تو فاصله مشرق و مغرب پس چه بد همنشينى هستى
و هرگز سود ندهد شما را امروز چون ستم كرديد آنكه در عذاب با يكديگر شركت دارانيد
آيا پس تو ميشنوانى كران را يا راه مينمائى كوران را و كسى را كه باشد در گمراهى آشكار.
تفسير
هر كس در تحصيل لذّات دنيا كوشيد و از ياد خدا و نظر در آيات او چشم پوشيد خداوند شيطانى را از جنس جن يا انس آماده و مهيّا ميفرمايد براى گمراه كردن او باين معنى كه واميگذارد او را باختيار شيطان و مانع نميشود از نفوذ اراده آن ملعون در او و دور نميكند او را از آن شخص منغمر در لذّات براى آنكه اين شخص باختيار خود خود را از قابليّت عنايت الهى انداخته و در نتيجه شياطين با اين اشخاص نزديك و مأنوس و همدم و همنشين ميشوند و آنها را
جلد 4 صفحه 604
به وساوس و حيل از راه حق و حقيقت باز ميدارند بطوريكه در عين ضلالت و گمراهى خودشان را مهتدى و راه يافته بحق و حقيقت ميدانند و آن شياطين با اين گمشدگان هميشه هستند تا آن گمگشته يا او با شيطانش چون جاءانا بصيغه تثنيه نيز قرائت شده است در محضر عدل الهى و موقف حشر حاضر ميگردند آنوقت آن بيچاره متنبّه ميشود كه چه بد رفيق و مصاحبى داشته و آرزو ميكند كه بين او و رفيقش فاصله ميان مشرق و مغرب بود چون مشرقين از باب تغليب اراده مشرق و مغرب از آن ميشود و اين آرزو را برفيقش اظهار مينمايد و ميگويد چه بد رفيقى بودى او هم لابد جواب ميگويد من تو را مجبور ننمودم تو خودت بد جنس بودى كه سخن خدا و پيغمبر را نشنيدى و بحرف من گوش دادى ولى خداوند اينجا ذكر نفرموده فقط ميفرمايد هر دو بايد بسوزيد و اينكه با يكديگر ميسوزيد براى شما نفعى ندارد و تسلّاى خاطرى از تعميم عذاب براى شما حاصل نميشود چون كفر كه بدترين ظلم است عذابش هم شديدترين عذابها است كه مافوق ندارد و در روايت قمّى ره از امام باقر عليه السّلام اين دو آيه با اوّلى و دوّمى و تبرّى يكى از آن دو از ديگرى و حكم خداوند باشتراك آن دو و اتباعشان در عذاب براى ظلم بآل محمد صلى اللّه عليه و اله تطبيق شده است و در آيه اخيره خداوند حبيب خود را مخاطب فرموده بر سبيل تعجّب ميفرمايد آيا كسى را كه بواسطه اعراض از استماع كلام حقّ كر شده و ديگر حرف حساب بگوشش فرو نميرود تو ميتوانى شنوا نمائى يا كسيرا كه براى منصرف شدن از فكر و ذكر خدا كور شده و در وادى حيرت و ضلالت واضح و آشكار ميگردد تو ميتوانى راهنمائى نمائى بيش از اين خود را بزحمت مينداز كه ما هر كار بخواهيم بكنيم ميتوانيم و ميكنيم وظيفه تو فقط ابلاغ است كه عمل مينمائى ديگر مسئوليّتى براى تو نخواهد بود.
يا لَيتَ بَينِي وَ بَينَكَ بُعدَ المَشرِقَينِ من در طرف مشرق زمين بودم و تو در
جلد 16 - صفحه 30
طرف مغرب يا بعكس که هيچ گونه خبري از هم نداشتيم و تماسي پيدا نميكرديم لكن تمام تقصير با شما است اينهمه انبياء آمدند و بشما گفتند با شيطان و با اينکه شيطان صفتان قرين نشويد اينهمه آيات قرآني که باينها تماس نگيريد و اطاعت آنها را نكنيد اينها شما را به ضلالت مياندازند خود بواسطه هواي نفس و حب شهوات رو به آنها رفتيد و اطاعت كرديد و بندگي نموديد حال طعم آن را بچشيد أَ لَم أَعهَد إِلَيكُم يا بَنِي آدَمَ أَن لا تَعبُدُوا الشَّيطانَ إِنَّهُ لَكُم عَدُوٌّ مُبِينٌ وَ أَنِ اعبُدُونِي هذا صِراطٌ مُستَقِيمٌ وَ لَقَد أَضَلَّ مِنكُم جِبِلًّا كَثِيراً أَ فَلَم تَكُونُوا تَعقِلُونَ هذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُم تُوعَدُونَ- الآيات- يس آيه 6- الشَّيطانُ يَعِدُكُمُ الفَقرَ وَ يَأمُرُكُم بِالفَحشاءِ وَ اللّهُ يَعِدُكُم مَغفِرَةً مِنهُ وَ فَضلًا- بقره آيه 271- يا بَنِي آدَمَ لا يَفتِنَنَّكُمُ الشَّيطانُ كَما أَخرَجَ أَبَوَيكُم مِنَ الجَنَّةِ- اعراف آيه 26- يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيطانِ وَ مَن يَتَّبِع خُطُواتِ الشَّيطانِ فَإِنَّهُ يَأمُرُ بِالفَحشاءِ وَ المُنكَرِ- نور آيه 21- و غير اينها از آيات، حال که مشاهده ميكنيد آثار آن را آرزو ميكنيد که با او قرين نبوديد و ميگوئيد و اعتراف ميكنيد.
فَبِئسَ القَرِينُ چرا نزديك علماء نرفتيد و با آنها قرين نشديد و بفرمايشات خدا و رسول و ائمه و علما اعتناء نكرديد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 38)- خلاصه این وضع همچنان ادامه پیدا میکند انسان غافل و بیخبر در گمراهی خویش، و شیاطین در اضلال او تا هنگامی که پردهها کنار میرود، و چشم حقیقت بین او باز میشود، «تا زمانی که نزد ما حاضر میشود (میبیند ولی و قرینش همچنان با اوست، همان کسی که عامل همه بدبختیهای او بوده! فریاد میزند و) میگوید: ای کاش میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود!
ج4، ص371
چه بد قرین و همنشینی هستی تو»! (حَتَّی إِذا جاءَنا قالَ یا لَیْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ بُعْدَ الْمَشْرِقَیْنِ فَبِئْسَ الْقَرِینُ).
آری! صحنه قیامت نجسمی است گسترده از صحنههای این جهان و قرین و دوست و رهبر اینجا با آنجا یکی است.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید: