آیه 33 سوره غافر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ مَا لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ ۗ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ

مشاهده آیه در سوره


<<32 آیه 33 سوره غافر 34>>
سوره : سوره غافر (40)
جزء : 24
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

روزی که (از عذاب آن) به پشت بگریزید و هیچ از (قهر) خدا پناهی نیابید. و هر که را خدا در گمراهی واگذارد دیگر برای او راهنمایی نیست.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

a day when you will turn back [to flee], not having anyone to protect you from Allah, and whomever Allah leads astray has no guide.

معانی کلمات آیه

«یَوْمَ»: بدل است ...

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ يا قَوْمِ إِنِّي أَخافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنادِ «32»

اى قوم من! همانا من از روزى كه يكديگر را به فرياد بخوانيد بر شما بيمناكم.

يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ ما لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ «33»

روزى كه (از موقف حساب) روى مى‌گردانيد (و) فرار مى‌كنيد، (امّا) براى شما هيچ گونه پناهگاه و نگهدارنده‌اى در برابر عذاب الهى نيست؛ و هر كه را خداوند (بر اثر اعمالش) گمراه كند (و به حال خود واگذارد)، هيچ هدايت كننده‌اى براى او نيست.

جلد 8 - صفحه 249

نکته ها

«تناد» از «نداء» به معناى يكديگر را صدا زدن است.

روز قيامت ناله‌ها و فريادها بلند است؛

مؤمن فرياد مى‌زند بياييد نامه‌ى مرا بخوانيد. «هاؤُمُ اقْرَؤُا كِتابِيَهْ» «1»

كافر، فريادكنان، حسرت خود را با كلمات‌ «يا لَيْتَنِي» «2»* و «يا وَيْلَتى‌» «3»* اظهار مى‌كند.

بهشتيان اهل دوزخ را ندا مى‌كنند كه چرا به دوزخ رفتيد؟ «ما سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ» «4»

و دوزخيان از بهشتيان استمداد مى‌كنند كه از آن چه خداوند رزق شما كرده به ما نيز برسانيد. به هر حال نداها از هر سو بلند است.

مراد از گمراه كردنِ مجرمان توسط خداوند، واگذاردن آنان به حال خود است، نه آنكه آنان را از راه درست منحرف كند و گمراه سازد. درست همانند فرزندى كه مورد قهر پدر قرار گرفته و از راهنمايى او بى‌بهره مى‌شود و اين امر موجب بدبختى و هلاكت او مى‌گردد.

پیام ها

1- در شيوه‌ى تبليغ، توقع نداشته باشيم كه با اولين تذكّر به نتيجه برسيم، بلكه تكرار لازم است. ( «يا قَوْمِ» تكرار شد.)

2- در شيوه‌ى تبليغ، عواطف را از ياد نبريم. «يا قَوْمِ»

3- در شيوه‌ى تبليغ، از اهرم انذار بيشتر استفاده كنيم. ( «إِنِّي أَخافُ» تكرار شد)

4- در شيوه‌ى تبليغ، هم قهر خداوند در دنيا را يادآورى كنيم. قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ ... و هم قهر الهى در قيامت را. «ما لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ»

5- فرار در قيامت هيچ اثرى ندارد. تُوَلُّونَ‌ ... ما لَكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ عاصِمٍ‌

6- هدايت و ضلالت به دست خداست، گرچه مقدّمات آن به دست انسان است. «مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ»

«1». حاقه، 19.

«2». نبأ، 40.

«3». فرقان، 28.

«4». مدثر، 42.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌8، ص: 250

پانویس

منابع