آیه 28 سوره فصلت

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

ذَٰلِكَ جَزَاءُ أَعْدَاءِ اللَّهِ النَّارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ ۖ جَزَاءً بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<27 آیه 28 سوره فصلت 29>>
سوره : سوره فصلت (41)
جزء : 24
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

این است جزای دشمنان خدا که همان آتش دوزخ است که منزل ابدی آنهاست به کیفر آنکه آیات (و رسل) ما را انکار می‌کردند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

That is the requital of the enemies of Allah—the Fire! In it, they will have an everlasting abode, as a requital for their impugning Our signs.

معانی کلمات آیه

«النَّارُ»: آتش دوزخ. عطف بیان یا بدل از (ذلِکَ) و یا این که خبرمبتدای محذوف (هُوَ) است. «دَارُ الْخُلْدِ»: سرای ماندگاری و جاودانگی. یعنی در دوزخ اقامتگاه همیشگی کفّار است. «جَزَآءً»: مفعول مطلق عامل محذوف و یا مفعول له است. «جَزَآءً بِمَا کَانُوا بِآیَاتِنَا یَجْحَدُونَ»: حرف (ب) یکم متعلّق به (جَزَآءً) و دوم متعلّق به (یَجْحَدُونَ) است.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ «26»

و كسانى كه كفر ورزيدند گفتند: «به اين قرآن گوش ندهيد و در (هنگام تلاوت) آن، (سخن) لغو و باطل بيافكنيد تا شايد پيروز شويد.»

فَلَنُذِيقَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا عَذاباً شَدِيداً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي كانُوا يَعْمَلُونَ «27»

پس قطعاً به آنان كه كفر ورزيدند عذاب سختى مى‌چشانيم و حتماً آنان را به بدترين كارى كه انجام مى‌دادند كيفر خواهيم داد.

ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِيها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ «28»

سزاى دشمنان خدا همين است كه برايشان به خاطر انكار دائمى آيات ما، آتشى باشد كه هميشه در آن جا بمانند.

نکته ها

جمله‌ى‌ «وَ الْغَوْا فِيهِ» يعنى با هر كلام يا عمل لغوى مانند سوت كشيدن، كف زدن، جار و جنجال، افسانه بافى، ايجاد ترديد و سؤالات نابجا مسير حقّ را منحرف كنيد.

پیام ها

1- تبليغات سوء عليه دين، هميشه بوده است. «قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لا تَسْمَعُوا»

2- كسانى كه حرف منطقى ندارند، مردم را از شنيدن حرف منطقى ديگران نيز منع مى‌كنند. لا تَسْمَعُوا ...

3- شنيدنِ قرآن، داراى جاذبه و اثر بخشى خاص است كه دشمنان از آن هراس دارند. «لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ»

جلد 8 - صفحه 334

4- پيامبر اسلام همواره به تبليغ مشغول بود و كفّار از اين صحنه‌ها رنج مى‌بردند. «لا تَسْمَعُوا»

5- دشمن، هم مردم را از شنيدن قرآن منع مى‌كند و هم براى مبارزه با آن از طريق هوچيگرى و هياهو تلاش مى‌كند. لا تَسْمَعُوا ... وَ الْغَوْا

6- ابزار كار كفّار، ياوه سرايى است. «وَ الْغَوْا فِيهِ»

7- ايجاد پارازيت در كلام حقّ كار كفّار است. «وَ الْغَوْا فِيهِ»

8- دشمن حتّى با احتمال پيروزى دست به كار مى‌شود. «لَعَلَّكُمْ»

9- دشمن هميشه به ياران خود نويد پيروزى مى‌دهد. «تَغْلِبُونَ»

10- كيفر كسانى كه عليه قرآن تبليغات سوء مى‌كنند و مردم را از شنيدن آن باز مى‌دارند و به كار لغو دستور مى‌دهند، بسيار سخت است. (حرف لام در اوّلِ جمله‌هاى‌ «فَلَنُذِيقَنَ‌ و لَنَجْزِيَنَّهُمْ» و حرف نون در آخر آنها و كلمه‌ى «شديد» نشانه‌ى سخت‌ترين نوع عذاب است).

11- هوچيگرى و مانع‌تراشى كفّار، از كفرشان بدتر و مبناى كيفر آنان است. لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي‌ ...

12- دشمن قرآن، دشمن خداست. «ذلِكَ جَزاءُ أَعْداءِ اللَّهِ»

13- كيفر انكار آگاهانه و دائمى، دوزخ ابدى است. «لَهُمْ فِيها دارُ الْخُلْدِ جَزاءً بِما كانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ»

پانویس

منابع