آیه 22 سوره فاطر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَمَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ


و زندگان و مردگان هم یکسان نیستند. بی تردید خدا [دعوت حق را] به هر کس بخواهد می شنواند؛ و تو نمی توانی [دعوت حق را] به کسانی که در قبرهایند بشنوانی.

مشاهده آیه در سوره


<<21 آیه 22 سوره فاطر 23>>
سوره : سوره فاطر (35)
جزء : 22
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و ابدا زندگان (علم و ایمان) با مردگان (جهل و عصیان) برابر نیستند. (ای رسول بدان که) خدا هر که را بخواهد شنوا (ی کلام حق) سازد و اما تو آن کس را که در گورستان (کفر و جهالت و شهوت پرستی) فرو رفته هرگز شنوا نتوانی کرد.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

nor are the living equal to the dead. Indeed Allah makes whomever He wishes to hear, and you cannot make those who are in the graves hear you.

معانی کلمات آیه

«الأَحْیَآءُ وَ الأَمْوَاتُ»: مراد مؤمنان و کافران است.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لَا الظِّلُّ وَ لَا الْحَرُورُ «21»

و سايه و گرماى آفتاب (يكسان نيستند).

وَ ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لَا الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ «22» إِنْ أَنْتَ إِلَّا نَذِيرٌ «23»

و زندگان و مردگان يكسان نيستند. همانا خداوند (حقّ را) به هر كس كه بخواهد مى‌شنواند و تو هرگز نمى‌توانى به كسانى كه در گورها هستند (حقّ را) بشنوانى. تو جز بيم دهنده‌اى (بيش) نيستى.

نکته ها

كلمه «ظل» به معناى سايه و كلمه «حرور» به معناى باد داغ و سوزان است.

در اين آيات، مؤمن و كافر به چهار چيز تشبيه شده‌اند كه نتيجه اين چهار مقايسه و تشبيه آن است كه مؤمن از نظر شخصيّت و سرنوشت با كافر يكسان نيست.

مؤمن به بينا و كافر به نابينا.

مؤمن به نور و كافر به تاريكى.

مؤمن به سايه آرام بخش و كافر به باد سوزان و داغ.

مؤمن به زنده و كافر به مرده.

مؤمن، رو به رشد و حركت است، زيرا هم چشم حقيقت‌بين، هم نور دارد، هم نفس پاك و هم دل زنده. امّا كافر حاضر نيست حقيقت را ببيند و به خاطر سنگدلى، آن را نمى‌پذيرد و به دليل ظلمات جهل و تعصّب و تحجّر در راه حقّ حركت نمى‌كند.

جلد 7 - صفحه 491

پیام ها

1- مؤمنان، مردمى زنده دل و برخوردار از حيات حقيقى هستند. ايمان به فرد و جامعه حيات مى‌بخشد و كفر عامل مرگ فرد و جامعه است. «ما يَسْتَوِي الْأَحْياءُ وَ لَا الْأَمْواتُ»

2- رسالت پيامبر هشدار است نه اجبار «ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ»

3- شرط أثرگذارى تبليغ آمادگى مردم است وگرنه تبليغ پيامبر نيز بى اثر خواهد بود. «ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ»

پانویس

منابع