Indeed those who turn faithless and die while they are faithless—it is they on whom shall be the curse of Allah, the angels and all mankind.
Surely those who disbelieve and die while they are disbelievers, these it is on whom is the curse of Allah and the angels and men all;
Lo! Those who disbelieve, and die while they are disbelievers; on them is the curse of Allah and of angels and of men combined.
Those who reject Faith, and die rejecting,- on them is Allah's curse, and the curse of angels, and of all mankind;
معانی کلمات آیه
«وَ هُمْ کُفَّارٌ»: و حال آن که کافر باشند. «أَجْمَعِینَ»: جملگی. همگی. این واژه تأکید است و شامل کافران نیز میگردد، زیرا که در روز قیامت کافران هم یکدیگر را نفرین میکنند.
همانا كسانى كه كافر شدند و در حال كفر از دنيا رفتند، لعنت خدا و فرشتگان و مردم، همگى بر آنها خواهد بود.
«162» خالِدِينَ فِيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ
(آنان براى) هميشه در آن (لعنت و دورى از رحمت پروردگار) باقى مىمانند، نه از عذابِ آنان كاسته مىشود و نه مهلت داده مىشوند.
جلد 1 - صفحه 249
نکته ها
در آيهى قبل بيان شد كه اگر كتمان كنندگان، توبه كرده و حقايق را بيان نمايند، مورد لطف الهى قرار مىگيرند. در اين آيه مىفرمايد: امّا اگر كفّار توبه نكرده و در حال كفر بميرند، باز همان لعنت خداوند و فرشتگان و تمام مردم گريبانگير آنان خواهد بود.
سؤال: در آيه، لعنت همهى مردم بر كفّار مطرح شده است، ولى ناگفته پيداست كه بعضى از مردم، خودشان كافر يا دوست كافرند، پس لعنت همه مردم در آيه به چه معنا مىباشد؟
پاسخ: لعنت، در دنيا و آخرت مطرح است. كسانى كه در دنيا دوست كفّار يا خود كافرند، در آخرت لعنت خواهند شد. «كُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها» «1»
يكى از درخواستها و دعاهاى اولياى خدا، مسلمان مردن است. حضرت يوسف از خداوند مىخواهد كه مسلمان بميرد: «تَوَفَّنِي مُسْلِماً» «2» حضرت ابراهيم و يعقوب به فرزندان خود سفارش مىكنند كه «فَلا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ» «3» نميريد مگر اينكه مسلمان يعنى تسليم پروردگار باشيد.
پیام ها
1- اصرار بر كفر ودر حال كفر مردن، دورى ابدى انسان را از رحمت الهى بدنبال دارد. «ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ ... عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ»
2- آنچه مهم است، پايان عمر انسان است كه آيا با ايمان مىميرد يا بىايمان. «ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ»
چون حق تعالى بيان حال تائبين كتمان حق را فرمود، در عقب آن حال آنانكه بدون توبه از كفر و كتمان از دنيا بروند بيان فرمايد:
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا: بدرستى كه آنانكه كافر شدند به خدا و پيغمبر و كتمان نمودند حق را، وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ: و مردند در حالى كه ايشان كافر بودند، أُولئِكَ عَلَيْهِمْ: آن جماعت برايشان است، لَعْنَةُ اللَّهِ: دورى رحمت خدا بعد از موت، وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ: و لعنت ملائكه و مردمان تماما در حالتى كه به هيئت اجتماع مجتمع باشند در لعن كردن.
تنبيه: اسناد لعن به كفار در حال موت با آنكه در تمام حالات كفر ملعونند، به جهت آنست كه تا دلالت كند بر آنكه لعن مشروط است به مردن در حال كفر، چه اگر ايمان آورند و بميرند، ملعون و معذب نباشند.
و در لعن جميع مردمان با آنكه بعضى لعن كافر ننمايند مانند اولاد آنها چند وجه است: 1- مراد هر فردى از افراد آدميان لعن كفار نمايند، يا در دنيا يا در آخرت يا در هر دو. 2- مراد ناس مؤمنان باشند، چنانچه گفته شده ناس حقيقى مؤمنان هستند. 3- هيچكس امتناع نكند از لعن ظالمان، و كفار داخلند در ظالمان، زيرا ظالم به نفس خود هستند به سبب كفر.
(آیه 161)- آنها که کافر میمیرند! در آیات گذشته، نتیجه کتمان حق را دیدیم، این آیه و آیه بعد در تکمیل آن اشاره به افراد کافری میکند که به اجابت و کتمان و کفر و تکذیب حق تا هنگام مرگ ادامه میدهند، نخست میگوید:
«کسانی که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند، لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آنها خواهد بود» (إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ کُفَّارٌ أُولئِکَ عَلَیْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِکَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ).
این گروه نیز همانند کتمان کنندگان حق گرفتار لعن خدا و فرشتگان و مردم میشوند با این تفاوت که چون تا آخر عمر بر کفر، اصرار ورزیدهاند طبعا راه
ج1، ص146
بازگشتی برایشان باقی نمیماند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید: