آیه 161 سوره آل عمران
| <<160 | آیه 161 سوره آل عمران | 162>> | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و هیچ پیغمبری خیانت نخواهد کرد، و هر کس خیانت کند روز قیامت با همان خیانت بیاید (و به کیفر آن برسد) و هر کس هر عمل به جا آرد به جزای کامل آن می‌رسد و به هیچ کس ستمی نخواهد شد.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
يغل: غلول (بر وزن علوم): خيانت. (قاموس قرآن).
توفى: توفّى از باب تفعّل به معنى اخذ بطور تمام و فعل مجهول آن به معنى تمام داده شدن است.[۱]
نزول
محل نزول:
اين آيه همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۲]
شأن نزول:
«شیخ طوسى» گوید: ابن عباس و سعيد بن جبير گويند: سبب نزول آيه اين بود كه قطيفه سرخى در جنگ بدر از غنائم گم شده بود. بعضى گفتند: ممكن است رسول خدا صلى الله عليه و آله آن را برداشته باشد[۳][۴][۵].[۶]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«161» وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ وَ مَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ ما كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ
و هيچ پيامبرى را نسزد كه خيانت كند و هر كس خيانت كند، آنچه را كه (در آن) خيانت نموده روز قيامت به همراه آورد، سپس به هر كس پاداشِ كاملِ آنچه كسب كرده، داده شود و آنها ستم نبينند.
نکته ها
شايد اين آيه، پاسخى به آنان باشد كه به خاطر جمع غنايم، منطقه حفاظتى احد را رها كردند. آنها به گمان اينكه از سهم غنيمت محروم نشوند، هشدارهاى فرمانده خود را كه مى‌گفت: سهم شما محفوظ است و از نظر رسول خدا صلى الله عليه و آله دور نخواهد بود، ناديده گرفتند.
اين آيه مى‌فرمايد: پيامبر در سهم شما از غنيمت خيانت نخواهد كرد، پس مطمئن باشيد و به وظيفه‌ى خود عمل كنيد. امام باقر عليه السلام فرمودند: «مال دزدى و جنسِ به سرقت رفته، در برابر چشم خائن در دوزخ
«1». بحار، ج 71، ص 138.
«2». تفسير برهان، ج 1، ص 323.
جلد 1 - صفحه 639
مجسّم شده، به او گفته مى‌شود به آتش داخل شو وآن را خارج كن». «1»
غشّ، تقلّب، غصب و خيانت از موارد «غِلّ» است. شخصى كه مسئول جمع‌آورى زكات بود، خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله رسيد و گفت: اين مقدار از اموالى كه جمع كرده‌ام زكات است و مربوط به شماست و اين مقدار نيز هداياى مردم به خود من است. حضرت بالاى منبر رفت و فرمود: آيا اگر اين شخص در خانه‌اش مى‌نشست كسى به او هديه مى‌داد؟! به خدا سوگند او با همين اموال حرام در قيامت محشور خواهد شد. «2»
آنجا كه مردم حتى به انبيا بدبين مى‌شوند، شما چه انتظارى نسبت به خودتان داريد؟! از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: «رضايت مردم به دست نمى‌آيد و زبانشان قابل كنترل نيست». «3»
پیام ها
1- نه تنها پيامبر اسلام، بلكه همه‌ى انبياى الهى امين هستند. «وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ ...»
نبوّت با خيانت سازگار نيست. كسى كه مى‌خواهد امين تربيت كند بايد خود اهل خيانت نباشد. گرچه در بين رهبران غير الهى، اهل خيانت كم نيست.
2- هيچ‌كس حتّى انبيا، از سوءظنّ مردم به دور نيست. «ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ»
(ضعف ايمان از يكسو و حبّ دنيا از سوى ديگر، انسان را وادار مى‌كند به انبيا سوءظنّ ببرد.)
3- از حريم انسان‌هاى پاك و اولياى خدا دفاع كنيد. «وَ ما كانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ ...»
4- به نمايش گذاردن مال حرام در قيامت، نوعى مجازات است. و چه سخت است كه در برابر انبيا، شهدا وهمه‌ى مردم در قيامت، انسان را همراه با مالى كه‌خيانت كرده بياورند. «يَأْتِ بِما غَلَّ»
5- ياد قيامت، بازدارنده از خيانت است. «يَأْتِ بِما غَلَّ»
6- خيانت، خيانت است و مقدار آن مهم نيست. «يَأْتِ بِما غَلَّ» (كلمه‌ى «ما» در
«1». تفسير نورالثقلين.
«2». تفسير فرقان.
«3». تفسير نورالثقلين.
جلد 1 - صفحه 640
جمله‌ى «يأت بما غلّ» شامل هر مقدار، گرچه اندك باشد، مى‌شود).
7- قيامت صحنه‌اى است كه نيكان، حسنات خود را مى‌آورند، «جاءَ بِالْحَسَنَةِ» «1» و خائنين خيانت‌هاى خود را به همراه دارند. «يَأْتِ بِما غَلَّ»
8- خداوند عادل است. هم جزا را كامل مى‌دهد و هم ذرّه‌اى افراط نمى‌كند.
«وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
- پرش به بالا ↑ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 2، ص 693.
- پرش به بالا ↑ ابوداود و ترمذى در صحيح خود نيز از ابن عباس اين روايت را نقل كرده اند.
- پرش به بالا ↑ صاحب كشف الاسرار از محمد بن اسحق بن يسار نقل نمايد كه بعضى از اعراب كراهت داشتند كه عيب جوئى از كفار و بدبينى از آئين آنها كه در قرآن است. آشكار شود بلكه از پيامبر مي‌خواستند كه اين موضوعات را پنهان بدارد، اين آيه نازل گرديد و فرمود: پنهان كردن وحى خيانت است و آن هم سزاوار نيست و نيز گوينده جماعتى اصرار داشتند تا مال غنيمتى كه ديگران دارند به ايشان داده شود و اين آيه نازل شد و فرمود: كه اتخاذ اين روش خيانت به اصحاب خواهد بود.
- پرش به بالا ↑ در تفسير برهان از ابن بابويه بعد از شش واسطه از علقمة او از امام صادق عليه‌السلام روايت كند كه امام فرمود: آيا اين مردم نبودند كه در روز بدر قطيفه سرخى كه گم شده بود. مى گفتند: آن را پيامبر برداشته است، سپس قطيفه پيدا شد و خداوند رسول خويش را از خيانت مبرى داشت و در قرآن براى آن موضوع آيه اى نازل فرمود، صاحب مجمع البيان از ضحاك او از ابن عباس چنين روايت كند كه مردى سوزن خياطى خود را كه از غنائم هوازن در جنگ حنين بدست آورده بود گم كرد. چنان كه صاحب روض الجنان هم متذكر شده است و اين آيه به همان سبب نازل گرديده است و نيز مقاتل گويد كه درباره غنائم جنگ احد نازل شده، هنگامى كه مسلمين سنگر خود را براى بدست آوردن غنائم ترك كرده بودند و مى گفتند: مى ترسيم كه پيامبر بفرمايد آنچه كه هر كس برداشته مال او باشد، چنان كه در جنگ بدر هم تقسيمى در بين نبوده است.
- پرش به بالا ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 159.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.
