آیه 144 سوره بقره
<<143 | آیه 144 سوره بقره | 145>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
ما توجه تو را بر آسمان (به انتظار وحی و تغییر قبله) بنگریم و البته روی تو را به قبلهای که به آن خشنود شوی گردانیم، پس روی کن به طرف مسجد الحرام و شما (مسلمین) نیز هر کجا باشید (در نماز) روی بدان جانب کنید. و گروه اهل کتاب به خوبی میدانند که این تغییر قبله به حق و راستی از جانب خداست (نه به دلخواه کس) و خدا از کردار آنها غافل نیست.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
تقلب: تحول. گرديدن.
شطر: طرف. نصف.
حرام: حرام در اصل به معنى ممنوع است. مسجد الحرام و بيت الحرام از آن گويند كه محترم بوده و حدودى دارند و چيزى هايى در آنها حرام شده كه در غير آنها حرام نيست.[۱]
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۲]
شأن نزول:
هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله قبل از هجرت در مكه مى بود به طرف خانه كعبه نماز ميخواند. بعد از هجرت به مدينه به طرف بيتالمقدس نماز گذارد و هنگامى كه به طرف بيتالمقدس نماز گذارد دو روز از ماه ربيع الاول گذشته بود و مدت شانزده ماه به طرف بيتالمقدس نماز خواند.
تا اين كه روزى به جبرئيل فرمود: خيلى دوست ميدارم كه از قبله يهود منصرف شوم و به طرف كعبه نماز بگذارم. جبرئيل گفت: من هم بنده اى مانند تو هستم و چون نزد خدا مقرب مى باشى اگر از خداوند بخواهى مورد اجابت قرار گيرد. از آن وقت رسول خدا صلى الله عليه و آله اغلب به طرف آسمان نظر مى افكند تا اين كه اين آيه نازل گرديد و قبله دوباره به طرف خانه كعبه برگردانيده شد[۳].[۴]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«144» قَدْ نَرى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّماءِ فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ حَيْثُ ما كُنْتُمْ فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ وَ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ
(اى پيامبر!) همانا مىبينيم كه تو (در انتظار نزول وحى، چگونه) روى به آسمان مىكنى، اكنون تو را به سوى قبلهاى كه از آن خشنود باشى، برمىگردانيم. پس روى خود را به جانب مسجدالحرام كن. و (شما اى مسلمانان) هر جا بوديد، روى خود را به جانب آن بگردانيد و همانا كسانى كه كتاب (آسمانى) به آنها داده شده، (به خوبى) مىدانند كه اين فرمان به حقّ است كه از ناحيهى پروردگار صادر شده و خداوند از اعمال آنها غافل نيست.
نکته ها
اين آيه حاكى از آن است كه پيامبر صلى الله عليه و آله منتظر و مشتاق نزول وحى در جهت تغيير قبله بود واين تغيير قبله از بيتالمقدّس به كعبه، وعدهى خداوند به پيامبرش بوده است، ولى آن حضرت در موقع دعا، بىآنكه چيزى بگويد، به سوى آسمان نگاه مىكرد تا اينكه آيه نازل شد و دستور داد كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله و همهى مسلمانان در موقع عبادت، روبه سوى مسجدالحرام وكعبه نمايند. اهل كتاب و يهود با آنكه حقّانيّت اين تغيير را مىدانستند وقبلًا
جلد 1 - صفحه 223
در كتابهايشان خوانده بودند كه پيامبر اسلام به سوى دو قبله نماز مىگزارد، امّا اين حقيقت را كتمان نموده و يا با القاى شبهات و سؤالات، نقش تخريبى ايفا مىكردند و خداوند با جملهى «وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ» آنان را تهديد مىنمايد. «1»
رضايت رسول اكرم صلى الله عليه و آله از قبله بودن كعبه، دلائلى داشت از جمله:
الف: كعبه، قبلهى ابراهيم عليه السلام بود.
ب: از زخم زبان، تحقير و استهزاى يهود آسوده مىشد.
ج: استقلال مسلمانان به اثبات مىرسيد.
د: به اوّلين پايگاه توحيد يعنى كعبه، توجّه مىشد.
چون مسئلهى تغيير قبله يك حادثهى مهمّى بود، لذا در آيه، دوبار در مورد توجّه به كعبه، فرمان داده شده است: يكبار خطاب به پيامبر با لفظ؛ «وَجْهِكَ» و يكبار خطاب به مسلمانان با كلمه؛ «وُجُوهَكُمْ»
پیام ها
1- آسمان، سرچشمهى نزول وحى ونظرگاه انبياست. «نَرى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّماءِ»
2- خداوند به خواسته انسانها آگاه است. «فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها»
3- تشريع و تغيير احكام، از طرف خداوند است و پيامبر از پيش خود، دستورى صادر نمىكند. «فَوَلُّوا ...»
4- ادب پيامبر در نزد خداوند به قدرى است كه تقاضاى تغيير قبله را به زبان نمىآورد، بلكه تنها با نگاه، انتظارش را مطرح مىنمايد. «قَدْ نَرى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ»
5- خداوند رضايت رسولش را مىخواهد و رضاى خداوند در رضاى رسول اوست. «قِبْلَةً تَرْضاها»
6- قرآن، دانشمندانى كه حقيقت را مىدانند، ولى باز هم طفره مىروند، تهديد و نكوهش مىكند. «لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ ... وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ»
«1». تفسير مجمعالبيان.
جلد 1 - صفحه 224
7- نبايد دستورات دين را به مردم سخت گرفت. «شطر» به معنى سمت است.
يعنى به سمت مسجدالحرام ايستادن كافى است ولازم نيست بطور دقيق روبه كعبه باشد. «فَوَلُّوا وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ»
روایات مرتبط با تفسیر آیه
1 - «ان الفرایض لاتصلیها إلا إلى القبلة و هو المروى عن أئمتنا(ع);[۵] از ائمه اهل بیت (ع) روایت شده که نمازهاى واجب را نمى شود به جا آورد، مگر اینکه به سوى قبله باشد».
2 - از امام صادق(ع) روایت شده که: «و صلّى رسول اللّه(ص) إلى بیت المقدس ... ثم عیّرته الیهود، فقالوا انک تابع لقبلتنا فاغتمّ لذلک غمّاً شدیداً و لما کان فى بعض اللیل خرج(ص) یقلب وجهه فى آفاق السماء ... فلما صلّى من الظهر رکعتین جاءه جبرئیل(ع) فقال له: قد نرى تقلب وجهک فى السماء فلنولینک قبلة ترضیها فول وجهک شطر المسجدالحرام - الآیة - ثم أخذ بید النبى(ص) فحوّل وجهه إلى الکعبة ...;[۶] رسول خدا(ص) به سوى بیت المقدس نماز مى خواند ... سپس یهود او را سرزنش کرده گفتند: تو پیرو قبله ما هستى، و آن حضرت در پى این سرزنش بشدت اندوهگین شد و در موقعى از شب که از [خانه] بیرون آمده بود، در اطراف آسمان ها مى نگریست ... و چون دو رکعت نماز ظهر را خوانده بود جبرئیل نازل گشت و به آن حضرت گفت: ما نگاههاى انتظارآمیز تو را [براى تغییر قبله] مشاهده مى کردیم، پس روى تو را به سوى قبله اى - که تو به آن راضى هستى - بر مى گردانیم; پس روى خود را به سوى مسجدالحرام برگردان. آن گاه دست او را گرفت و رویش را به سوى کعبه برگرداند».
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
- پرش به بالا ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- پرش به بالا ↑ صاحب كشف الاسرار و ابن اسحق از عامه و صاحبان روض الجنان و مجمع البيان از خاصه.
- پرش به بالا ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 42.
- پرش به بالا ↑ مجمع البیان، ج ۱، ص ۳۶۳; نورالثقلین، ج ۱- ، ص ۱۱۸، ح ۳۲۶.
- پرش به بالا ↑ من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص ۱۷۸، ح ۳; نورالثقلین، ج ۱، ص ۱۳۶، ح ۴۱۷.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.