آیه 127 سوره طه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِنْ بِآيَاتِ رَبِّهِ ۚ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَىٰ

مشاهده آیه در سوره


<<126 آیه 127 سوره طه 128>>
سوره : سوره طه (20)
جزء : 16
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و این چنین ما هر کس را که ظلم و نافرمانی کند و ایمان به آیات پروردگارش نیاورد مجازات سخت می‌کنیم با آنکه عذاب آخرتش سخت‌تر و پاینده‌تر خواهد بود.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Thus do We requite those who transgress and do not believe in the signs of their Lord, and the punishment of the Hereafter is severer and more lasting.

معانی کلمات آیه

«کَذلِکَ نَجْزِی»: این گونه هم در دنیا سزا و جزا می‌دهیم. این گونه در آخرت سزا و جزا می‌دهیم. «أَسْرَفَ»: افراط و زیاده‌روی‌کرد. تفریط و کوتاهی کرد.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قالَ كَذلِكَ أَتَتْكَ آياتُنا فَنَسِيتَها وَ كَذلِكَ الْيَوْمَ تُنْسى‌ «126»

(وخداوند در جواب خواهد) فرمود: همان گونه كه آيات ما به تو رسيد وتو آنها را فراموش كردى، امروز هم همانطور فراموش گرديده‌اى.

وَ كَذلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَ لَمْ يُؤْمِنْ بِآياتِ رَبِّهِ وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَ أَبْقى‌ «127»

ما اين گونه هر كس را كه افراط واسراف كند و به آيات پروردگارش ايمان نياورد جزا مى‌دهيم وقطعاً عذاب آخرت سخت‌تر وپايدارتر است.

نکته ها

از مصاديق روشن ياد خدا، نماز است، خداوند مى‌فرمايد: «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي» «1» و بديهى است كه هر كس خدا را ياد كند، خداوند هم او را ياد خواهد كرد، اين وعده‌ى الهى است كه‌ «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» «2» و قهراً كسانى كه خدا را فراموش كنند، خداوند نيز آنان را رها خواهد كرد. «وَ كَذلِكَ الْيَوْمَ تُنْسى‌»

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: كسى كه قرآن بخواند وعمل نكند، خدا او را كور محشور مى‌كند. آن بنده مى‌گويد: چرا مرا كور محشور كردى؟ خطاب مى‌رسد او را به دوزخ ببريد. «3»

امام صادق عليه السلام درباره‌ى جمله‌ «أَتَتْكَ آياتُنا» فرمود: امامان معصوم آيات خدا هستند و كسى كه آنان را ترك كند، روز قيامت در آتش رها خواهد شد. «4»

پیام ها

1- كيفرهاى الهى عادلانه است. كَذلِكَ‌ ... فَنَسِيتَها ... تُنْسى‌

2- اگر سرچشمه‌ى نسيان، بى اعتنايى باشد، عقوبت خواهد داشت و گرنه نسيانى كه بدون اختيار باشد توبيخى ندارد. «فَنَسِيتَها»


«1». طه، 14.

«2». بقره، 152.

«3». وسائل، ج 6، ص 184.

«4». كافى، ج 1، ص 436.

جلد 5 - صفحه 407

3- خداوند ابتدا اتمام حجّت مى‌كند، آنگاه قهر وعذاب. أَتَتْكَ آياتُنا ... الْيَوْمَ تُنْسى‌

4- اسراف واستفاده نابجا از نعمت‌ها، زمينه‌ساز كفر است. «أَسْرَفَ وَ لَمْ يُؤْمِنْ»

پانویس

منابع