عیسیِ مریم گفت: بارالها، ای پروردگار ما، تو بر ما از آسمان مائده‌ای فرست تا (این روز) برای ما و کسانی که پس از ما آیند روز عید مبارکی گردد و آیت و حجّتی از جانب تو برای ما باشد، و ما را روزی ده، که تو بهترین روزی دهندگانی.
عیسی بن مریم گفت: خدایا! ای پروردگار ما! برای ما از آسمان سفره ای پر از غذا نازل کن تا عیدی باشد برای اهل زمان ما و نسل آینده ما، و نشانه ای از سوی تو؛ و ما را روزی بخش که تو بهترین روزی دهندگانی.
عيسى پسر مريم گفت: «بار الها، پروردگارا، از آسمان، خوانى بر ما فرو فرست تا عيدى براى اول و آخر ما باشد و نشانه‌اى از جانب تو. و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى‌دهندگانى.»
عيسى بن مريم گفت: بار خدايا، اى پروردگار ما، براى ما مائده‌اى از آسمان بفرست، تا ما را و آنان را كه بعد از ما مى‌آيند عيدى و نشانى از تو باشد، و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى‌دهندگان هستى.
عیسی بن مریم عرض کرد: «خداوندا! پروردگارا! از آسمان مائده‌ای بر ما بفرست! تا برای اول و آخر ما، عیدی باشد، و نشانهای از تو؛ و به ما روزی ده! تو بهترین روزی دهندگانی!»
Said Jesus son of Mary, ‘O Allah! Our Lord! Send down to us a table from the sky, to be a festival for us, for the first ones and the last ones among us and as a sign from You, and provide for us; for You are the best of providers.’
Isa the son of Marium said: O Allah, our Lord! send down to us food from heaven which should be to us an ever-recurring happiness, to the first of us and to the last of us, and a sign from Thee, and grant us means of subsistence, and Thou art the best of the Providers.
Jesus, son of Mary, said: O Allah, Lord of us! Send down for us a table spread with food from heaven, that it may be a feast for us, for the first of us and for the last of us, and a sign from Thee. Give us sustenance, for Thou art the Best of Sustainers.
Said Jesus the son of Mary: "O Allah our Lord! Send us from heaven a table set (with viands), that there may be for us - for the first and the last of us - a solemn festival and a sign from thee; and provide for our sustenance, for thou art the best Sustainer (of our needs)."
معانی کلمات آیه
عيدا: عيد را از آن عيد گويند كه هر سال رجوع مى كند. از «عود» به معنى رجوع.[۱]
عيسى‌بن مريم گفت: خداوندا، پروردگارا! مائده‌اى از آسمان بر ما فرو فرست كه براى نسل كنونى و آيندگان ما عيد و نشانه‌اى از تو باشد و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى دهندگانى.
نکته ها
معمولًا دعاهاى قرآن با اسم «رب» آغاز مى‌شود؛ ولى در اين آيه با دو كلمه‌ى «اللَّهُمَّ رَبَّنا» آمده است. شايد به خاطر اهميّت اين حادثه و پيامدهاى آن باشد.
پیام ها
1- توسّل به اولياى خداوند براى قضاى حوائج، جايز است. قالَ الْحَوارِيُّونَ يا عِيسَى ... قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَ ...
2- براى پيامبران، مردم تاريخ و نسل‌ها مطرح‌اند. «لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا»
3- از نشانه‌هاى الهى، بايد براى هميشه درس گرفت. «وَ آيَةً مِنْكَ»
4- عيد وجشن مذهبى از نظر قرآن كار صحيحى است. «تَكُونُ لَنا عِيداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا» (ميلاد اولياى خدا وبعثت پيامبر، كمتر از نزول مائده آسمانى نيست)
5- حضرت عيسى، در دعا به جاى مسأله‌ى خوردن، به الهى بودن مائده توجّه مى‌كند. «آيَةً مِنْكَ»
جلد 2 - صفحه 398
6- در دعا، خدا را با ادب كامل و با صفت مناسب با خواسته، صدا بزنيم. ابتداى آيه «اللَّهُمَّ رَبَّنا» آمده و آخر آيه «خَيْرُ الرَّازِقِينَ»
7- به درخواست‌هاى مادى جهت معنوى دهيم. (حواريّون اوّلين هدف خود را خوردن و سپس اطمينان داشتن «نَأْكُلَ مِنْها وَ تَطْمَئِنَّ» بيان كردند، ولى حضرت عيسى ابتدا برجا گذاشتن نشانه‌ى سرور براى تاريخ «عِيداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا» سپس نشانه قدرت خداوند «وَ آيَةً مِنْكَ» و در مرحله سوم مسئله رزق را مطرح فرمود «وَ ارْزُقْنا وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ» و بدين گونه به همه فهماند كه مسائل معنوى و اجتماعى بر مسائل گروهى و اقتصادى مقدّم است).
8- به خدا توجّه كنيم و به سراغ ديگران نرويم. «وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ»
چون حواريون سؤال مائده نمودند، حضرت جامه پوشيد، روى توجه به قبله دعا نمود:
قالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ: گفت عيسى بن مريم بعد از اذن حق تعالى اللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ: اى خداوند ما، اى پروردگار ما، نازل فرما
(1 و 2) مجمع البيان ج 2 ص 266.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 207
بر ما مائده و سفره‌اى از آسمان. كلمه «اللّهمّ» بس بزرگوار است، بعضى گفته‌اند هفتاد نام از نامهاى الهى در «لام» اللهم تعبيه است، و نزد بعضى:
هر كه گويد «اللّهم» حق تعالى را به همه نامها خوانده باشد و عيسى در وقت طلب مائده خدا را بدين كلمه خواند. تَكُونُ لَنا عِيداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا: كه باشد آن مائده عيدى، يعنى در نزول آن عيدى باشد براى اول ما كه اهل زمانند و آخر ما كه از عقب ما آيند. ابن عباس گفته: اول و آخر ما از آن خوان بهره يابند. «1» مروى است كه نزول مائده روز يكشنبه بود، لذا نصارى آن روز را عيد خود مى‌دانند. وَ آيَةً مِنْكَ: و آيت و علامتى باشد آن مائده از حضرت تو كه دلالت كند بر كمال قدرت تو و بر صحت نبوت من. وَ ارْزُقْنا: و روزى فرما آن خوان را، و يا توفيق شكر گذارى آن را مرحمت نما. وَ أَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ: و تو بهترين روزى دهندگانى، زيرا خالق و معطى رزق هستى بدون عوض.
گفت عيسى پسر مريم بار خدايا پروردگار ما فرو فرست بر ما خوان طعامى از آسمان كه بوده باشد براى ما عيدى بجهت اوّل ما و آخر ما و دلالتى از تو و روزى ده ما را و توئى بهترين روزى دهندگان.
تفسير
حضرت عيسى (ع) وقتى ديد حواريّون عذر موجّهى بيان نمودند با حال تضرّع از خداوند مسئلت نمود كه خوان طعامى بر آنها و خودش نازل فرمايد كه روز نزول آن عيد مذهبى او باشد چون گفته‌اند آن روز روز يكشنبه بود و باين جهت نصارى آنرا عيد قرار داده‌اند يا آنكه مقصود آنحضرت آن بود كه از نزول آن سرور عايد او و اصحابش شود چون گفته‌اند عيد سرور عائد است و باين مناسبت روز سرور را عيد خوانده‌اند و در صورت اول مراد از اوّلنا و آخرنا پيروان آنحضرتند در زمان او و بعد از او تا زمان ظهور دولت اسلام و در صورت دوم مراد انتفاع و سرور حاضرين و غائبين است از آن مائده چنانچه در آيه بعد ذكر ميشود انشاء اللّه تعالى و ضمنا آنحضرت عرضه داشت آنچه را حواريون در مقام اعتذار از مسئلت خودشان بيان نموده بودند باين تقريب كه فائده ديگر نزول مائده آنستكه دلالت واضحه باشد بر قدرت خداوند و صدق پيغمبرش و رزّاقيت خداوند ببهترين وجه ظاهر گردد كه وقتى در زمين خوردنى پيدا نشود براى دوستانش از آسمان مائده نازل ميفرمايد.
عيسي (ع) عرض كرد پروردگار ما نازل فرما براي ما مائده‌اي از آسمان که بوده باشد عيد براي اول ما و آخر ما و آية و نشانه‌اي باشد از جانب تو و روزي ده ما را و تو بهترين روزي دهندگاني.
تَكُونُ لَنا عِيداً نفس مائده يا نزول مائده عيد نيست بلكه مراد اينست که
جلد 6 - صفحه 502
روز نزول مائده را عيد بگيريم مثل ساير اعياد براي وقايعي که در آنها اتفاق افتاده مثل يوم بعثت و غدير و ولادت اهل بيت و امثال آنها لاولنا اهل زمان عيسي از حواريين و غير آنها و آخرنا كساني که بعد از اينکه ميآيند از امت عيسي (ع) وَ آيَةً مِنك‌َ دليل و نشانه و معجزه باشد بر صدق عيسي (ع) وَ ارزُقنا هر چه خداوند ببندگان خود عنايت فرمايد رزق است چنانچه در مجلد اول اينکه تفسير در ذيل آيه وَ مِمّا رَزَقناهُم يُنفِقُون‌َ بقره آيه 3 بيان شده از علم، عمر، توفيق، اولاد، عيال، مال، عزت، رياست، اخلاق حميده و غير اينها و از اينکه بيان رفع اشكالي که بعض مفسرين كردند بجمله وَ أَنتَ خَيرُ الرّازِقِين‌َ که غير خدا رزاق نيست تا اينكه خدا بهتر از آنها باشد، وجه رفع اگر مراد خصوص رزق خوردني و آشاميدني بود جاي اينکه توهم بود اگر چه آنهم توهم فاسدي است و لكن چون رزق بمعني عام در غير خدا هم اطلاق ميشود تعليم علم و امثال آن و خداوند خير الرازقين است.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 114)
هنگامی که عیسی از حسن نیت آنها در این تقاضا آگاه شد، خواسته آنها را به پیشگاه پروردگار به این صورت منعکس کرد: «خداوندا؟ مائده ای از آسمان برای ما بفرست که عیدی برای اول و آخر ما باشد، و نشانهای از ناحیه تو محسوب شود و به ما روزی ده، تو بهترین روزی دهندگان هستی» (قالَ عِیسَی ابنُ مَریمَ اللّهُمَّ رَبَّنا أَنزِل عَلَینا مائِدَةً مِنَ السَّماءِ تَکونُ لَنا عِیداً لِأَوَّلِنا وَ آخِرِنا وَ آیةً مِنکَ وَ ارزُقنا وَ أَنتَ خَیرُ الرّازِقِینَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
