آیه 10 سوره زخرف

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<9 آیه 10 سوره زخرف 11>>
سوره : سوره زخرف (43)
جزء : 25
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

همان خدایی که زمین را مهد آسایش شما بندگان قرار داد و در آن راهها بر (تحصیل امر معاش و معاد) شما پدید آورد تا مگر هدایت یابید.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

He, who made the earth a cradle for you, and made for you in it ways so that you may be guided [to your destinations],

معانی کلمات آیه

  • مهدا: مهد در اصل مصدر است به معنى آماده كردن، آن در آيه به معنى مفعول (آماده شده) مى‏‌باشد.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ «9»

و اگر از آنان سؤال كنى چه كسى آسمان‌ها و زمين را آفريد؟ قطعاً خواهند گفت: آنها را (خداوند) قادر دانا آفريده است.

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ «10»

همان كه زمين را براى شما محل آسايش قرار داد و در آن براى شما راه‌هايى قرار داد تا شايد راه يابيد.

نکته ها

مشركان آفريدگار را خدا مى‌دانستند ولى در پرستش، بت‌ها را مى‌پرستيدند.

اگر قطعات زمين توسط كوه‌هاى بلند و درّه‌هاى عميق از هم جدا شده بود زندگى انسان فلج مى‌شد. لذا امكان برقرارى راههاى ارتباطى در زمين، يكى از نعمت‌هاى الهى است.

پیام ها

1- تحقير و استهزاى كفّار مانع دعوت آنان به حقّ نيست. «يَسْتَهْزِؤُنَ‌- لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ»

2- گرچه غرور و جهل و تقليد نياكان بر فكر انسان سايه مى‌اندازد ولى فطرت با تمام وجود، علم و قدرت خدا را درك مى‌كند. لَيَقُولُنَ‌ ... الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ‌

جلد 8 - صفحه 438

3- براى شكوفا كردن فطرت خداشناسى، نعمت‌ها را به ياد بياوريم. لَيَقُولُنَ‌ ... الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ‌

4- زمين به خودى خود قابل سكونت نبود، خداوند آن را براى انسان مهار و آماده كرد. «جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً»

5- هدف از آفريده‌ها بهره‌گيرى انسان است. جَعَلَ لَكُمُ‌ ... جَعَلَ لَكُمُ‌

6- وجود راه، يكى از نعمت‌هاى بزرگ الهى است. «جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا»

7- اگر گردش‌گرى بر اساس غفلت باشد، نه عبرت، رشد معنوى در آن نخواهد بود. «جَعَلَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»

8- سير و سفر و مشاهده بخش‌هايى از زمين يكى از وسايل هدايت است. «سُبُلًا لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص7

منابع