آیه 9 سوره محمد

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه ۹ محمد)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ

مشاهده آیه در سوره


<<8 آیه 9 سوره محمد 10>>
سوره : سوره محمد (47)
جزء : 26
نزول : مدینه

ترجمه های فارسی

این (هلاک کفار) بدان سبب است که آنها از قرآنی که خدا نازل فرمود کراهت و اعراض داشتند پس خدا اعمالشان را محو و نابود فرمود.

این برای آن است که آنان آنچه را خدا نازل کرده است خوش نداشتند، پس خدا هم اعمالشان را تباه و بی اثر کرد.

اين بدان سبب است كه آنان آنچه را خدا نازل كرده است خوش نداشتند، و [خدا نيز] كارهايشان را باطل كرد.

زيرا آنان چيزى را كه خدا نازل كرده است ناخوش دارند. خدا نيز اعمالشان را نابود كرد.

این بخاطر آن است که از آنچه خداوند نازل کرده کراهت داشتند؛ از این رو خدا اعمالشان را حبط و نابود کرد!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

That is because they loathed what Allah has sent down, so He made their works fail.

That is because they hated what Allah revealed, so He rendered their deeds null.

That is because they are averse to that which Allah hath revealed, therefor maketh He their actions fruitless.

That is because they hate the Revelation of Allah; so He has made their deeds fruitless.

معانی کلمات آیه

«ذلِکَ»: این هلاک کافران و پوچ شدن اعمال ایشان. «مَا»: قرآن و تکالیف آسمانی.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ «8»

و كسانى كه كفر ورزيدند، بر آنان نگون‌سارى باد و (خداوند) اعمالشان را نابود گردانيد.

ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ «9»

اين (هلاكت) به خاطر آن است كه آنچه را خداوند نازل كرده، ناخوش داشتند، پس (خداوند) كارهايشان را تباه (و بى ارزش) نمود.

نکته ها

كلمه «تعس» به معناى لغزيدن، سقوط كردن و به رو افتادن است.

يكى از بهترين راه‌هاى تربيت، روش مقايسه است. در آيات قبل نسبت به مؤمنان شهيد فرمود: «فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمالَهُمْ» در اين آيه نسبت به كفّار مى‌فرمايد: «أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ» اين مقايسه، نويدى براى مؤمنان مجاهد است. همچنين در مورد مؤمنان فرمود: «يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ» خداوند گام‌هايشان را استوار مى‌سازد و اين آيه در مورد كافران مى‌فرمايد:

«فَتَعْساً لَهُمْ» آنها در لغزشگاه‌ها و پرتگاه‌ها سقوط مى‌كنند.

پیام ها

1- نفرين بر كفّار لجوج رواست. فَتَعْساً لَهُمْ‌ ... (چنانكه در آيه‌اى ديگر مى‌فرمايد: «تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ»)

جلد 9 - صفحه 69

2- كفر، مايه‌ى تباهى و نابودى است. كَفَرُوا ... أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ‌

3- كراهت از دستورهاى الهى، نشانه‌ى نوعى كفر در وجود انسان است. و الَّذِينَ كَفَرُوا ... كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ‌

4- كيفرهاى الهى، به ميزان كفر و كراهت انسان است. كَفَرُوا ... ذلِكَ بِأَنَّهُمْ‌ ...

5- كراهت از قرآن و اعراض از آن، موجب حبط و تباهى اعمال خير مى‌شود. كَرِهُوا ... فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ‌

6- انگيزه و نشاط، به كارها ارزش مى‌دهد. كسى كه نسبت به فرمان‌هاى خداوند ناراضى است، كارهايش ارزشى ندارد. كَرِهُوا ... فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ‌

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ «9»

ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا: اين ذلت و نابودى اعمال به سبب آنست كه ايشان كراهت داشتند، ما أَنْزَلَ اللَّهُ‌: آنچه را كه نازل فرموده خداى تعالى بر پيغمبر خود كه قرآن و امر به توحيد است و اقدام به احكام و فرامين او، فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ‌: پس باطل و ضايع گردانيد خداى تعالى اعمال ايشان را كه به اجر و ثواب آن اميدوار بودند از عمارت مسجد الحرام و طواف و مهمانى عساكر و اعانت مظلومين و اكرام يتيمان و غير آن، زيرا ترتب ثواب، منوط به ايمان، و آنها كافر بودند.

تفسير برهان- از حضرت باقر عليه السّلام مروى است: نازل شد جبرئيل به اين آيه‌ (ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ‌ فى علىّ‌ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ) بنابراين حبط اعمال معاندين به سبب آنست كه كراهت داشتند آنچه را خدا نازل فرموده در شأن حضرت على بن ابى طالب عليه السّلام‌ «1»، زيرا تفريع ثواب بر توحيد و اخلاص در عبادات، فرع محبت آن حضرت و اولاد معصومين او، چنانچه احاديث بسيار از خاصه و عامه در آن وارد شده است.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ «7» وَ الَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ أَضَلَّ أَعْمالَهُمْ «8» ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ «9» أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لِلْكافِرِينَ أَمْثالُها «10»

ترجمه‌

اى كسانيكه ايمان آورديد اگر يارى كنيد خدا را يارى ميكند شما را و ثابت ميگرداند قدمهاتانرا

و آنانكه كافر شدند پس نابودى و نگونسارى است براى آنها و باطل نمايد كارهاشانرا

اين براى آنست كه آنها ناخوش داشتند آنچه را فرو فرستاد خدا پس ضايع گردانيد كارهاشانرا

آيا پس سير نكردند در زمين پس‌

جلد 5 صفحه 5

بنگرند چگونه بود انجام كار آنانكه بودند پيش از آنها هلاك كرد خدا آنها را و براى كافران است امثال آن عقوبت.

تفسير

خداوند متعال وعده داده است باهل ايمان و عقائد حقّه اسلاميّه كه اگر يارى نمايند خدا و پيغمبر و امام زمانشان را بقيام بوظائف دينى و اطاعت از ولى و صاحب اختيارشان و جهاد با دشمنان يارى فرمايد ايشان را بغلبه و عزّت و نام نيك و سعادت در دنيا و آخرت و ثابت قدم فرمايد آنها را در مرام و مسلك و عقائد حقه و ميدان جنگ با كفّار و در عبور از پل صراط كه بالاترين فوائد ثبات قدم است و مقدّر فرموده براى كفّار لغزش و عثور و انحطاط و نگونسارى و هلاكت و نابودى را كه موارد استعمال كلمه تعس است و مفعول فعل واجب الاضمار ميباشد يعنى فتعسوا تعسا بحكم اللّه لهم و ضايع و باطل و فاسد فرموده هر عمل خيرى را كه از آنها صادر شود چون واجد شرط ايمان و اخلاص نبوده است و در آيات سابقه اشاره بآنشد و اين انحطاط و نگونسارى و نابودى براى آنها باين سبب مقدّر شد كه كراهت داشتند از آنچه خداوند بر پيغمبر خود نازل فرموده بود از ولايت امير المؤمنين (ع) و غير آن و خداوند ولايت ائمه اطهار را شرط قبول تمام اعمال قرار داده بود پس باطل شد تمام اعمال نيك آنها از جهاد و عتق و صدقه و ساير خيرات كه ذاتا عمل خير بر آنها صادق بوده و بايد نافع شود و براى آنها نشد و اخيرا اشاره فرموده است بعذابهاى گوناگون و وقايع امم سابقه كه از مراجعه بتواريخ و گردش در زمين معلوم و مشهود ميشود كه خداوند چه معاملاتى با مخالفين انبياء و اولياء فرموده و خواهد فرمود و بايد موجب عبرت اين امّت شود و دست از مخالفت بردارند و بدانند كه عقوبت اينها هم در دنيا و آخرت از همان قبيل خواهد بود و خداوند بالاخره انتقام مظلوم را از ظالم خواهد كشيد.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


25

ذلِك‌َ بِأَنَّهُم‌ كَرِهُوا ما أَنزَل‌َ اللّه‌ُ فَأَحبَطَ أَعمالَهُم‌ «9»

‌اينکه‌ تعس‌ و اضلال‌ اعمال‌ سببش‌ ‌اينکه‌ ‌بود‌ ‌به‌ اينكه‌ اينها كراهت‌ داشتند آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ خداوند نازل‌ فرموده‌ ‌پس‌ حبط فرمود اعمال‌ ‌آنها‌ ‌را‌.

‌در‌ اخبار دارد تفسير فرمودند كرهوا ‌ما انزل‌ اللّه‌ ‌في‌ ‌علي‌ ‌در‌ موضوع‌ ولايت‌ و نصب‌ امير المؤمنين‌ ‌بر‌ خلافت‌ و مكرر گفته‌ايم‌ ‌که‌ اخبار بيان‌ مصداق‌ ‌ يا ‌ شأن‌ نزول‌ ‌آيه‌ ‌را‌ ميفرمايد منافي‌ ‌با‌ عموم‌ ‌آيه‌ ندارد.

ذلِك‌َ اشاره‌ بآيه قبل‌ ‌است‌ ‌که‌ فرمود: فَتَعساً لَهُم‌ وَ أَضَل‌َّ أَعمالَهُم‌ ‌که‌ سببش‌ و منشأش‌ اينست‌ ‌که‌:

بِأَنَّهُم‌ كَرِهُوا ما أَنزَل‌َ اللّه‌ُ ‌ما ‌در‌ ‌ما انزل‌ اللّه‌ عموم‌ دارد شامل‌: قرآن‌ و احكام‌ و دستورات‌ و مجعولات‌ الهي‌ بالتمام‌ مي‌شود ‌حتي‌ ‌اگر‌ يك‌ حكم‌ ‌از‌ احكام‌ الهيه‌ ‌را‌ كراهت‌ داشته‌ ‌باشد‌ و قبول‌ نكند و نپذيرد و زير بار نرود و تسليم‌ نشود مشمول‌ ‌اينکه‌ جمله‌ ميشود.

فَأَحبَطَ أَعمالَهُم‌ زيرا ‌از‌ ايمان‌ خارج‌ مي‌شود و كليه اعمالي‌ ‌که‌ قبلا ‌از‌ ‌او‌ صادر ‌شده‌ ‌ يا ‌ ‌پس‌ ‌از‌ ‌آن‌ صادر مي‌شود حبط مي‌شود زيرا ايمان‌ شرط صحت‌ ‌کل‌ اعمال‌ ‌است‌.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 9)- این آیه علت سقوط آنها و نابودی اعمالشان را چنین بیان می‌کند:

«این به خاطر آن است که آنها از آنچه خدا نازل کرده است کراهت داشتند، لذا خداوند اعمالشان را حبط و نابود کرده است» (ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کَرِهُوا ما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمالَهُمْ).

خداوند آیین توحید را نازل فرمود، دستور به حق و عدالت و پاکی و تقوا داد اما آنها همه را پشت سر افکندند، و به ظلم و فساد روی آوردند.

آری! هنگامی که آنها از این امور نفرت داشتند طبعا گامی در این مسیر بر نمی‌داشتند و تمام تلاشها و کوششهایشان در مسیر باطل بود، و طبیعی است که چنین اعمالی حبط و نابود گردد.

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع