گریز زدن: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده)
(ویرایش)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
گريز زدن: گفتارى را منتهى به موضوع ديگر كردن، مطلبى را به مطلب ديگر پيوستن با تناسب، چنان كه روضه‌خوانان از حكايتى به واقعه كربلا يا يكى از شهدا روند.<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>
+
گریز زدن: گفتارى را منتهى به موضوع دیگر کردن، مطلبى را به مطلب دیگر پیوستن با تناسب، چنان که [[روضه خوانی|روضه‌خوانان]] از حکایتى به واقعه [[کربلا|کربلا]] یا یکى از شهدا روند.<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>
  
واعظان و روضه‌خوانان، به تناسب بحث و گفتارى كه دارند، مرثيه خاصى از كربلا را مى‌خوانند يا به مصيبت ‌خاصى از مصائب چهارده معصوم مى‌پردازند. مثلا اگر موضوع‌سخن درباره جوان يا كودك باشد، مصيبت على اكبر يا على اصغر را مى‌خوانند و از مراسم‌ دفن باشكوه كسى، به بى غسل و بى كفن و دفن ماندن پيكر [[سیدالشهدا]] در كربلا منتقل ‌مى‌شوند.
+
واعظان و روضه‌خوانان، به تناسب بحث و گفتارى که دارند، [[مرثیه|مرثیه]] خاصى از کربلا را مى‌خوانند یا به مصیبت ‌خاصى از مصائب [[چهارده معصوم]] مى‌پردازند. مثلا اگر موضوع‌ سخن درباره جوان یا کودک باشد، مصیبت [[حضرت علی اکبر علیه السلام|على اکبر]] یا [[حضرت علی اصغر علیه السلام|على اصغر]] را مى‌خوانند و از مراسم‌ دفن باشکوه کسى، به بى غسل و بى کفن و دفن ماندن پیکر [[سیدالشهدا]] در کربلا منتقل ‌مى‌شوند.
  
اين انتقال از موضوع يا حادثه خاص به واقعه كربلا و امام حسين علیه السلام يا يكى ديگراز شهدا «گريز زدن‌» نام دارد. در حركت هاى حماسى و انقلابى نيز به صورتى ديگر گريز به ‌صحراى كربلا زده مى‌شود و ياد آن حادثه، سرمايه الهام مى‌گردد. «به خاطر نشر شهادت و فلسفه شهيدان است كه [[شيعه]]، به بهانه مرگ برادر و عمو و دايى و پسر خاله و پسرعمه... ياران و خويشاوندان را گرد مى‌كرده و يكباره به كربلا گريز مى‌زده‌اند و از حسين و شهيدان شيعه مى‌گفته‌اند».<ref>ياد و يادآوران (چاپ حسينيه ارشاد)، ص 43.</ref>  
+
این انتقال از موضوع یا حادثه خاص به واقعه [[کربلا|کربلا]] و [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه السلام یا یکى دیگراز شهدا «گریز زدن‌» نام دارد. در حرکت هاى حماسى و انقلابى نیز به صورتى دیگر گریز به ‌صحراى کربلا زده مى‌شود و یاد آن حادثه، سرمایه الهام مى‌گردد. «به خاطر نشر شهادت و فلسفه شهیدان است که [[شیعه]]، به بهانه مرگ برادر و عمو و دایى و پسر خاله و پسرعمه... یاران و خویشاوندان را گرد مى‌کرده و یکباره به کربلا گریز مى‌زده‌اند و از حسین و شهیدان شیعه مى‌گفته‌اند».<ref>یاد و یادآوران (چاپ حسینیه ارشاد)، ص ۴۳.</ref>  
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
 
 +
* جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.
  
 
[[رده:سنت های عزاداران ابا عبدالله]]
 
[[رده:سنت های عزاداران ابا عبدالله]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۳۴

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


گریز زدن: گفتارى را منتهى به موضوع دیگر کردن، مطلبى را به مطلب دیگر پیوستن با تناسب، چنان که روضه‌خوانان از حکایتى به واقعه کربلا یا یکى از شهدا روند.[۱]

واعظان و روضه‌خوانان، به تناسب بحث و گفتارى که دارند، مرثیه خاصى از کربلا را مى‌خوانند یا به مصیبت ‌خاصى از مصائب چهارده معصوم مى‌پردازند. مثلا اگر موضوع‌ سخن درباره جوان یا کودک باشد، مصیبت على اکبر یا على اصغر را مى‌خوانند و از مراسم‌ دفن باشکوه کسى، به بى غسل و بى کفن و دفن ماندن پیکر سیدالشهدا در کربلا منتقل ‌مى‌شوند.

این انتقال از موضوع یا حادثه خاص به واقعه کربلا و امام حسین علیه السلام یا یکى دیگراز شهدا «گریز زدن‌» نام دارد. در حرکت هاى حماسى و انقلابى نیز به صورتى دیگر گریز به ‌صحراى کربلا زده مى‌شود و یاد آن حادثه، سرمایه الهام مى‌گردد. «به خاطر نشر شهادت و فلسفه شهیدان است که شیعه، به بهانه مرگ برادر و عمو و دایى و پسر خاله و پسرعمه... یاران و خویشاوندان را گرد مى‌کرده و یکباره به کربلا گریز مى‌زده‌اند و از حسین و شهیدان شیعه مى‌گفته‌اند».[۲]

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. یاد و یادآوران (چاپ حسینیه ارشاد)، ص ۴۳.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها