وفات پدر پیامبر اسلام (ص): تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
− | «عبدالله» پدر [[رسول خدا]] در بيست و پنج سالگى در [[مدينه]] نزد دائىهاى پدرش طايفه «[[بنى النجار]]» در خانهاى معروف به | + | «عبدالله» پدر [[رسول خدا]] در بيست و پنج سالگى در [[مدينه]] نزد دائىهاى پدرش طايفه «[[بنى النجار]]» در خانهاى معروف به «دارالنابغه» وفات كرد.<ref>و نيز در همان دار نابغه جعدى دفن شد. (الكامل)</ref> |
− | به قول مشهور وفات وى پيش از ميلاد رسول خدا روى داد، اما يعقوبى همين قول مشهور را خلاف اجماع گفته و به موجب روايتى از | + | به قول مشهور وفات وى پيش از ميلاد رسول خدا روى داد، اما [[یعقوبی|يعقوبى]] همين قول مشهور را خلاف اجماع گفته و به موجب روايتى از «[[امام صادق علیه السلام|جعفر بن محمد]]» عليهماالسلام، وفات او را دو ماه پس از ولادت رسول خدا دانسته.<ref>[[كلينى]] نيز همين قول را اختيار كرده است. (ر.ك: [[اصول كافى]]، ج 1، ص 439)</ref> و سپس قول يك سال پس از ميلاد را هم از كسانى نقل كرده است: قول 28 ماه پس از ميلاد و قول هفت ماه پس از ميلاد هم نقل شده است.<ref>[[اسدالغابة]]، ج 1، ص 13، و [[بحارالانوار]]، ج 15، ص 125، به علاوه مسعودى قول يك ماه پس از ميلاد و سال دوم ميلاد را نيز نقل كرده است. (التنبيه والاشراف، ص 196)</ref> |
− | علت وفات عبدالله را در | + | علت وفات عبدالله را در مدينه چنين نوشته اند كه: براى تجارت با كاروان [[قريش]] رهسپار [[شام]] شد و در بازگشتن از شام در اثر بيمارى، در مدينه در ميان «بنى عدى بن النجار» توقف كرد، يك ماه بسترى بود و چون كاروان قريش به [[مكه]] رفتند و «[[عبدالمطلب]]» از حال وى جويا شد، بزرگترين فرزند خود حارث را نزد وى به مدينه فرستاد، اما هنگامى «حارث» به مدينه رسيد كه «عبدالله» وفات كرده بود. |
− | به قول [[واقدى]]: از «عبدالله» كنيزى به نام | + | به قول [[واقدى]]: از «عبدالله» كنيزى به نام «[[ام ايمن|أم ايمن]]» و پنج شتر و يك گله گوسفند، و به قول [[ابن اثير]]: شمشيرى كهن و پولى نيز به جاى ماند كه [[رسول خدا]] آن ها را ارث برد.<ref>ر.ك: بحار، ج 15، ص 125، اسدالغابة، ج 1، ص 14.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * محمدابراهیم آیتی، تاريخ پيامبر اسلام. | + | |
+ | *محمدابراهیم آیتی، تاريخ پيامبر اسلام. | ||
{{شناختنامه رسول خدا (ص)}} | {{شناختنامه رسول خدا (ص)}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۷
«عبدالله» پدر رسول خدا در بيست و پنج سالگى در مدينه نزد دائىهاى پدرش طايفه «بنى النجار» در خانهاى معروف به «دارالنابغه» وفات كرد.[۱]
به قول مشهور وفات وى پيش از ميلاد رسول خدا روى داد، اما يعقوبى همين قول مشهور را خلاف اجماع گفته و به موجب روايتى از «جعفر بن محمد» عليهماالسلام، وفات او را دو ماه پس از ولادت رسول خدا دانسته.[۲] و سپس قول يك سال پس از ميلاد را هم از كسانى نقل كرده است: قول 28 ماه پس از ميلاد و قول هفت ماه پس از ميلاد هم نقل شده است.[۳]
علت وفات عبدالله را در مدينه چنين نوشته اند كه: براى تجارت با كاروان قريش رهسپار شام شد و در بازگشتن از شام در اثر بيمارى، در مدينه در ميان «بنى عدى بن النجار» توقف كرد، يك ماه بسترى بود و چون كاروان قريش به مكه رفتند و «عبدالمطلب» از حال وى جويا شد، بزرگترين فرزند خود حارث را نزد وى به مدينه فرستاد، اما هنگامى «حارث» به مدينه رسيد كه «عبدالله» وفات كرده بود.
به قول واقدى: از «عبدالله» كنيزى به نام «أم ايمن» و پنج شتر و يك گله گوسفند، و به قول ابن اثير: شمشيرى كهن و پولى نيز به جاى ماند كه رسول خدا آن ها را ارث برد.[۴]
پانویس
- ↑ و نيز در همان دار نابغه جعدى دفن شد. (الكامل)
- ↑ كلينى نيز همين قول را اختيار كرده است. (ر.ك: اصول كافى، ج 1، ص 439)
- ↑ اسدالغابة، ج 1، ص 13، و بحارالانوار، ج 15، ص 125، به علاوه مسعودى قول يك ماه پس از ميلاد و سال دوم ميلاد را نيز نقل كرده است. (التنبيه والاشراف، ص 196)
- ↑ ر.ك: بحار، ج 15، ص 125، اسدالغابة، ج 1، ص 14.
منابع
- محمدابراهیم آیتی، تاريخ پيامبر اسلام.