قتل صبر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{بخشی از یک کتاب}} قتل صبر آن است كه انسانى يا حيوانى را بسته نگهدارند و بكشند. د...' ایجاد کرد)
 
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
قتل صبر آن است كه انسانى يا حيوانى را بسته نگهدارند و بكشند. در حديث است كه ‌پيامبر صلی الله علیه و آله كسى را اين گونه نكشت و از اين گونه كشتن چهار پايان نهى شده است، يعنى‌ اين كه جاندارى را زنده نگهدارند و آن قدر به او ضربه بزنند تا بميرد.<ref>مجمع البحرين، كلمه‌ «صبر».</ref>
+
قتل صبر آن است که انسانى یا حیوانى را بسته نگهدارند و بکشند. در [[حدیث]] است که ‌[[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه و آله کسى را این گونه نکشت و از این گونه کشتن چهار پایان نهى شده است، یعنى‌ این که جاندارى را زنده نگهدارند و آن قدر به او ضربه بزنند تا بمیرد.<ref>مجمع البحرين، كلمه‌ «صبر».</ref> به شهدا و اسیرانى‌ که کشته مى‌شوند نیز «مصبور» گفته مى‌شود. در مورد حیواناتى که زجرکش مى‌شوند نیز به کار مى‌رود.<ref>دائرة المعارف الاسلاميه، ج 14، ص 137.</ref>  
  
به شهدا و اسيرانى‌ كه كشته مى‌شوند نيز «مصبور» گفته مى‌شود. در مورد حيواناتى كه زجركش مى‌شوند نيز به كار مى‌رود.<ref>دائرة المعارف الاسلاميه، ج 14، ص 137.</ref> از مظلوميت‌ [[سیدالشهدا]] علیه السلام و قساوت كوفيان يكى هم آن بود كه حسين بن‌ على‌ علیه السلام را در حالى كه هنوز رمق در بدن داشت، مورد ضربه‌هاى شمشير و نيزه قرار دادند.
+
از مظلومیت‌ [[سیدالشهدا]] علیه السلام و قساوت کوفیان یکى هم آن بود که [[امام حسین علیه السلام|حسین بن‌ على‌]] علیه السلام را در حالى که هنوز رمق در بدن داشت، مورد ضربه‌هاى شمشیر و نیزه قرار دادند. [[امام سجاد]] علیه السلام به عنوان افشاگرى از ستم یزیدیان، در خطبه‌اى که در [[كوفه|کوفه]] در حال‌ اسارت خواند و خود را به مردم فریب خورده و به خواب سیاسى رفته معرفى کرد، از جمله فرمود: «انا ابن من قتل صبرا و کفى بذلک فخرا؛<ref>اعيان الشيعه، ج 1، ص 614، مقتل الحسين، مقرم، ص 411، مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 115.</ref> من پسر کسى هستم که به‌ «قتل‌ صبر» کشته شد و همین افتخار مرا بس!».
  
[[امام سجاد]] علیه السلام به عنوان افشاگرى از ستم يزيديان، در خطبه‌اى كه در [[كوفه]] در حال‌ اسارت خواند و خود را به مردم فريب خورده و به خواب سياسى رفته معرفى كرد، از جمله فرمود: «انا ابن من قتل صبرا و كفى بذلك فخرا؛<ref>اعيان الشيعه، ج 1، ص 614، مقتل الحسين، مقرم، ص 411، مناقب، ابن شهر آشوب، ج ص 115.</ref> من پسر كسى هستم كه به‌ «قتل‌ صبر» كشته شد و همين افتخار مرا بس!».
+
در مورد [[مسلم بن عقیل]] نیز در تاریخ آمده است که [[عبیدالله بن زیاد|‌ابن زیاد]] او را به‌ «قتل صبر» کشت.<ref>تاريخ الاسلام، ذهبى، ج ص 21.</ref>
  
در مورد [[مسلم بن عقیل]] نيز در تاريخ آمده است كه ‌ابن زياد او را به‌ «قتل صبر» كشت.<ref>تاريخ الاسلام، ذهبى، ج 5، ص 21.</ref>
+
<br />
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
 
 +
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 +
 
 +
[[رده:واقعه عاشورا]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


قتل صبر آن است که انسانى یا حیوانى را بسته نگهدارند و بکشند. در حدیث است که ‌پیامبر صلی الله علیه و آله کسى را این گونه نکشت و از این گونه کشتن چهار پایان نهى شده است، یعنى‌ این که جاندارى را زنده نگهدارند و آن قدر به او ضربه بزنند تا بمیرد.[۱] به شهدا و اسیرانى‌ که کشته مى‌شوند نیز «مصبور» گفته مى‌شود. در مورد حیواناتى که زجرکش مى‌شوند نیز به کار مى‌رود.[۲]

از مظلومیت‌ سیدالشهدا علیه السلام و قساوت کوفیان یکى هم آن بود که حسین بن‌ على‌ علیه السلام را در حالى که هنوز رمق در بدن داشت، مورد ضربه‌هاى شمشیر و نیزه قرار دادند. امام سجاد علیه السلام به عنوان افشاگرى از ستم یزیدیان، در خطبه‌اى که در کوفه در حال‌ اسارت خواند و خود را به مردم فریب خورده و به خواب سیاسى رفته معرفى کرد، از جمله فرمود: «انا ابن من قتل صبرا و کفى بذلک فخرا؛[۳] من پسر کسى هستم که به‌ «قتل‌ صبر» کشته شد و همین افتخار مرا بس!».

در مورد مسلم بن عقیل نیز در تاریخ آمده است که ‌ابن زیاد او را به‌ «قتل صبر» کشت.[۴]


پانویس

  1. مجمع البحرين، كلمه‌ «صبر».
  2. دائرة المعارف الاسلاميه، ج 14، ص 137.
  3. اعيان الشيعه، ج 1، ص 614، مقتل الحسين، مقرم، ص 411، مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 115.
  4. تاريخ الاسلام، ذهبى، ج 5، ص 21.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها