قتل صبر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


قتل صبر آن است که انسانى یا حیوانى را بسته نگهدارند و بکشند. در حدیث است که ‌پیامبر صلی الله علیه و آله کسى را این گونه نکشت و از این گونه کشتن چهار پایان نهى شده است، یعنى‌ این که جاندارى را زنده نگهدارند و آن قدر به او ضربه بزنند تا بمیرد.[۱] به شهدا و اسیرانى‌ که کشته مى‌شوند نیز «مصبور» گفته مى‌شود. در مورد حیواناتى که زجرکش مى‌شوند نیز به کار مى‌رود.[۲]

از مظلومیت‌ سیدالشهدا علیه السلام و قساوت کوفیان یکى هم آن بود که حسین بن‌ على‌ علیه السلام را در حالى که هنوز رمق در بدن داشت، مورد ضربه‌هاى شمشیر و نیزه قرار دادند. امام سجاد علیه السلام به عنوان افشاگرى از ستم یزیدیان، در خطبه‌اى که در کوفه در حال‌ اسارت خواند و خود را به مردم فریب خورده و به خواب سیاسى رفته معرفى کرد، از جمله فرمود: «انا ابن من قتل صبرا و کفى بذلک فخرا؛[۳] من پسر کسى هستم که به‌ «قتل‌ صبر» کشته شد و همین افتخار مرا بس!».

در مورد مسلم بن عقیل نیز در تاریخ آمده است که ‌ابن زیاد او را به‌ «قتل صبر» کشت.[۴]


پانویس

  1. مجمع البحرين، كلمه‌ «صبر».
  2. دائرة المعارف الاسلاميه، ج 14، ص 137.
  3. اعيان الشيعه، ج 1، ص 614، مقتل الحسين، مقرم، ص 411، مناقب، ابن شهر آشوب، ج 4، ص 115.
  4. تاريخ الاسلام، ذهبى، ج 5، ص 21.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها