حسین محمدی لائینی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{شناسنامه عالم
 
{{شناسنامه عالم
|نام کامل = محمدتقی جعفری
+
|نام کامل = حسین محمدی لائینی
|تصویر=[[پرونده:Laiini.jpg|220px|center]]
+
|تصویر=[[پرونده:Laiini.jpg|۲۲۰px|center]]
|زادروز =  1301 شمسی
+
|زادروز =  ۱۳۰۱ شمسی
|زادگاه =  مازندران
+
|زادگاه =  لائین، مازندران
|وفات = 16 مهر 1372
+
|وفات = ۱۶ مهر ۱۳۷۲
|مدفن = قم
+
|مدفن = قم، حرم حضرت معصومه
|اساتید =  آیت الله کوهستانی، سيد محمود شاهرودى و ...
+
|اساتید =  [[شیخ محمد کوهستانی]]، [[سید محمود حسینی شاهرودی|سید محمود شاهرودى]]، [[میرزا هاشم آملی|میرزا هاشم آملى]]، میرزا حسن یزدى،...
 
|شاگردان =  
 
|شاگردان =  
|آثار = رسائل فقهی، بدايع الافكار، كتاب الطهارة، كتاب الصلاة و خيارات
+
|آثار = دیوان شعر عربی و فارسی،...
 
}}
 
}}
  
{{بخشی از یک کتاب}}
+
'''آیت الله حسین محمدی لائینی''' (۱۳۰۱-۱۳۷۲ ش)، عالم مجاهد [[شیعه]] معاصر و از شاگردان [[شیخ محمد کوهستانی|آیت الله کوهستانى]] بود. وی از حامیان [[امام خمینی]] و انقلاب اسلامی [[ایران]] بود و پس از انقلاب نمایندگی مجلس خبرگان و مدیریت [[حوزه علمیه]] شهر کوهستان و نکا را به عهده داشت.
 
 
'''آیت الله حسین محمدی لائینی''' (1301-1372 ش)، عالم مجاهد [[شیعه]] معاصر و از شاگردان [[شیخ محمد کوهستانی|آیت الله كوهستانى]] بود. وی از حامیان [[امام خمینی]] و انقلاب اسلامی بود و نمايندگی مجلس خبرگان و مديريت [[حوزه علميه]] شهر کوهستان، از دیگر فعالیت‌هاى اجتماعى اوست.
 
  
 
==ولادت و خاندان==
 
==ولادت و خاندان==
  
حسین محمدی لائینی فرزند شيخ محمدعلى در سال 1301 شمسی، در روستاى ملا محله هزارجريب «لائين» پا به عرصه وجود گذاشت. خاندان آيت الله حاج شيخ حسين محمدى سابقه طولانى و درخشان در [[علم]] و [[تقوا]] دارند. بنابر مدارك موجود، نسبِ اين خانواده به طايفه [[انصار]] [[مدینه]] و [[خواجه عبدالله انصاری|خواجه عبدالله انصارى]] مى رسد.<ref>طلايه دار پرديس : عليرضا ولى زاده (حرّ)، ص18.</ref> اين طائفه هم اكنون به انصارى مشهورند. تغيير شهرتِ اين خاندان از انصارى به محمدى، هنگام تنظيم شناسنامه در سال 1315 صورت گرفت.
+
حسین محمدی لائینی در سال ۱۳۰۱ شمسی، در روستاى «ملا محله» هزارجریب «لائین» پا به عرصه وجود گذاشت. خاندان آیت الله حاج شیخ حسین محمدى سابقه طولانى و درخشان در [[علم]] و [[تقوا]] دارند. بنابر مدارک موجود، نسبِ این خانواده به طایفه [[انصار]] [[مدینه]] و مى رسد.<ref>طلایه دار پردیس، علیرضا ولى زاده (حرّ)، ص۱۸.</ref>
 +
 
 +
حسین محمدی فرزند شیخ محمدعلی، فرزند ملا اسماعیل، فرزند ملا بزرگ، فرزند ملا حسن، فرزند... [[خواجه عبدالله انصاری|خواجه عبدالله انصارى]] می باشد. همه آن بزرگواران از علمای بزرگ منطقه محسوب می شدند.<ref>طلایه دار پردیس، علیرضا ولی زاده، نشر شهریار، چاپ اول، ۱۳۷۹، ص ۱۸.</ref> این طائفه هم اکنون به انصارى مشهورند. تغییر شهرتِ این خاندان از انصارى به محمدى، هنگام تنظیم شناسنامه در سال ۱۳۱۵ صورت گرفت.
  
 
==فعالیت‌هاى علمى==
 
==فعالیت‌هاى علمى==
حسین محمدى از 8 سالگى نزد عموى خويش كه مرد دانا و پرهيزگارى بود، شروع به تحصيل علوم دينى كرد<ref>فيض عرشى : اسدالله ربانی، ص389.</ref> و دروس ابتدايى حوزه را از او فراگرفت. وى دروس سطح را نزد اساتيد [[حوزه علميه]] منطقه منطقه فراگرفت و پس از آن، به محضر عالم و عارف نامى استان مازندران، آيت الله [[شیخ محمد کوهستانی|شیخ محمد كوهستانى]] رسيد تا سطوح عاليه را از وى فرابگيرد.
+
حسین محمدى از ۸ سالگى نزد عموى خویش که مرد دانا و پرهیزگارى بود، شروع به تحصیل علوم دینى کرد<ref>فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص۳۸۹.</ref> و دروس ابتدایى حوزه را از او فراگرفت. وى دروس سطح را نزد اساتید [[حوزه علمیه]] منطقه منطقه فراگرفت و پس از آن، به محضر عالم و عارف نامى استان مازندران، آیت الله [[شیخ محمد کوهستانی|شیخ محمد کوهستانى]] رسید تا سطوح عالیه را از وى فرابگیرد.
  
وى در سال 1338، بعد از كسب [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] از آيت الله كوهستانى، جهت ادامه تحصيل [[علوم اسلامی|علوم اسلامى]]، در 25 سالگى به [[نجف]] رفت و در طول 14 سال تحصيل در حوزه علميه نجف، از محضر اساتيد آنجا استفاده برد.  
+
وى در سال ۱۳۳۸، بعد از کسب [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] از آیت الله کوهستانى، جهت ادامه تحصیل [[علوم اسلامی|علوم اسلامى]]، در ۲۵ سالگى به [[نجف]] رفت و در طول ۱۴ سال تحصیل در حوزه علمیه نجف، از محضر اساتید آنجا استفاده برد.  
  
برخی اساتید آيت الله محمدى در مازندران و نجف، که از بعضى از آنها اجازه [[اجتهاد]] و روایت گرفت، عبارتند از:
+
برخی اساتید آیت الله محمدى در مازندران و نجف، که از بعضى از آنها اجازه [[اجتهاد]] و روایت گرفت، عبارتند از:
  
*آيت الله حاج آقا ميرتقى نصيرى (1291-1373) وى از مفاخر علمى و عملى استان مازندران بود.<ref>فيض عرشى : اسدالله ربانی، ص 389.</ref>
+
*آیت الله حاج آقا میرتقى نصیرى (۱۲۹۱-۱۳۷۳) وى از مفاخر علمى و عملى استان مازندران بود.<ref>فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص ۳۸۹.</ref>
  
*آيت الله ميرزا حسن يزدى: آيت الله محمدى در [[نجف]]، در درس [[کفایة الاصول (کتاب)|كفايه]] او شركت كرده و از درياى علم او استفاده برد.
+
*آیت الله میرزا حسن یزدى: آیت الله محمدى در [[نجف]]، در درس [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایه]] او شرکت کرده و از دریاى علم او استفاده برد.
  
*آيت الله [[سید محمود حسینی شاهرودی|سيد محمود شاهرودى]]: وى استاد خارج [[فقه]] آيت الله محمدى در [[نجف]] بود.
+
*آیت الله [[سید محمود حسینی شاهرودی|سید محمود شاهرودى]]: وى استاد خارج [[فقه]] آیت الله محمدى در [[نجف]] بود.
  
*آيت الله [[ميرزا هاشم آملى]] (1282-1371 ش): آيت الله محمدى در دو دوره از دروس خارج [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] وى شركت كرد.
+
*آیت الله [[میرزا هاشم آملی|میرزا هاشم آملى]] (۱۲۸۲-۱۳۷۱ ش): آیت الله محمدى در دو دوره از دروس خارج [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] وى شرکت کرد.
*[[امام خمینی]] (1279-1368 ش)؛
+
*[[امام خمینی]] (۱۲۷۹-۱۳۶۸ ش)؛
*[[آیت الله بروجردی|سيد حسين بروجردى]] (1253-1339 ش)؛
+
*[[آیت الله بروجردی|سید حسین بروجردى]] (۱۲۵۳-۱۳۳۹ ش)؛
*[[سید محمدرضا موسوی گلپایگانی|سيد محمدرضا گلپايگانى]]؛
+
*[[سید محمدرضا موسوی گلپایگانی|سید محمدرضا گلپایگانى]]؛
*[[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سيد شهاب الدين مرعشى نجفى]] (1276-1369 ش)؛
+
*[[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سید شهاب الدین مرعشى نجفى]] (۱۲۷۶-۱۳۶۹ ش)؛
*[[آقا بزرگ تهرانی]] (1293-1389 ق)؛
+
*[[آقا بزرگ تهرانی]] (۱۲۹۳-۱۳۸۹ ق)؛
*[[سید محمدهادی میلانی|سيد محمدهادى ميلانى]] (1274-1353 ش)؛
+
*[[سید محمدهادی میلانی|سید محمدهادى میلانى]] (۱۲۷۴-۱۳۵۳ ش)؛
*[[سید محسن حکیم|سيد محسن حكيم]] (1306-1390 ق)؛
+
*[[سید محسن حکیم|سید محسن حکیم]] (۱۳۰۶-۱۳۹۰ ق)؛
*[[سید ابوالقاسم خویی|سيد ابوالقاسم خويى]].
+
*[[سید ابوالقاسم خویی|سید ابوالقاسم خویى]].
  
آيت الله محمدى در [[نجف]] اشرف شبانه روز به درس و مباحثه مشغول بود. وى بالاترين كتب سطح را با زيباترين شيوه تدريس مى كرد و در علم منقول و تمام علوم مربوط به [[ادبیات عرب|ادبيات عرب]] به عنوان مدرس برجسته در نجف شناخته مى شد.
+
آیت الله محمدى در [[نجف]] اشرف شبانه روز به درس و مباحثه مشغول بود. وى بالاترین کتب سطح را با زیباترین شیوه تدریس مى کرد و در علم منقول و تمام علوم مربوط به [[ادبیات عرب|ادبیات عرب]] به عنوان مدرس برجسته در نجف شناخته مى شد.
  
ایشان در سال 1342، در حالى كه دو دوره در درس خارج [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] شركت كرده بود و اكثر كتب [[فقه]] در بحث عبادات و معاملات را گذرانده بود، با كسب اجازه [[اجتهاد]] از علماى نجف، به [[ايران]] بازگشت.<ref>طلايه دار پرديس : عليرضا ولى زاده (حرّ)، ص20.</ref> آيت الله محمدى پس از بازگشت به ايران، بنا به دعوت [[شیخ محمد کوهستانی|آيت الله كوهستانى]] در حوزه علميه كوهستان به تعليم طلاب پرداخت.
+
ایشان در سال ۱۳۴۲، در حالى که دو دوره در درس خارج [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] شرکت کرده بود و اکثر کتب [[فقه]] در بحث عبادات و معاملات را گذرانده بود، با کسب اجازه [[اجتهاد]] از علماى نجف، به [[ایران]] بازگشت.<ref>طلایه دار پردیس، علیرضا ولى زاده (حرّ)، ص۲۰.</ref> آیت الله محمدى پس از بازگشت به ایران، بنا به دعوت [[شیخ محمد کوهستانی|آیت الله کوهستانى]] در حوزه علمیه کوهستان به تعلیم طلاب پرداخت.
  
آيت‌الله محمدی لائينی صاحب نظر در ادبيات عرب، روانشناسی اسلامی، [[علم کلام|كلام]]، [[عرفان]]، [[تفسیر قرآن|تفسير]]، فقه و اصول، حساب و [[ریاضی|رياضيات]]، [[طب]] اسلامی و همچنین [[شعر]] بود كه [[دیوان (شعر)|ديوان]] فارسی و عربی از ايشان به يادگار مانده است.
+
آیت‌الله محمدی لائینی صاحب نظر در ادبیات عرب، روانشناسی اسلامی، [[علم کلام|کلام]]، [[عرفان]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، فقه و اصول، حساب و [[ریاضی|ریاضیات]]، [[طب]] اسلامی و همچنین [[شعر]] بود که [[دیوان (شعر)|دیوان]] فارسی و عربی از ایشان به یادگار مانده است.
  
 
==فعالیت‌هاى سیاسی و اجتماعى==
 
==فعالیت‌هاى سیاسی و اجتماعى==
  
*'''حمایت از امام و انقلاب:''' آیت الله محمدی شخصیتی کلان‌نگر، ولایی، عامل وحدت و انقلابی بود که در تمام مراحل فعالیت های سیاسی خود به ندای [[امام خمینی]] لبیک گفت. آيت الله محمدى در زمان طاغوت كه كشور در خفتان و رعب و وحشت بود و كسى جرأت به زبان آوردن نام امام خمینی را نداشت، علناً و در اجتماعات مختلف از حضرت امام پشتيبانى مى كرد و دائماً خطر انحطاط جامعه را به مردم گوشزد مى كرد. او در قيام هاى مردمى عليه رژيم فاسد پهلوى همواره پيشرو بود، تا آنجا كه طلايه دار دسته هاى تبليغى بود. ايشان گرچه به خاطر حمايت از امام با مشكلاتى روبرو مى شد، اما هيچگاه حاضر نمى شد دست از حمايت او بردارد. آيت الله محمدى در اولين مجلس ختم [[سید مصطفی خمینی|سید مصطفى خمينى]] در مازندران كه توسط خود وى تشكيل شده بود، شركت كرد و اعتنايى به تهديدات مقامات امنيتى نكرد.<ref> فرزانگان مازندران : گلبرار رئيسى آتنى، ج ص 373.</ref>
+
*'''حمایت از امام و انقلاب:''' آیت الله محمدی شخصیتی کلان‌نگر، ولایی، عامل وحدت و انقلابی بود که در تمام مراحل فعالیت های سیاسی خود به ندای [[امام خمینی]] لبیک گفت. آیت الله محمدى در زمان طاغوت که کشور در خفتان و رعب و وحشت بود و کسى جرأت به زبان آوردن نام امام خمینی را نداشت، علناً و در اجتماعات مختلف از حضرت امام پشتیبانى مى کرد و دائماً خطر انحطاط جامعه را به مردم گوشزد مى کرد. او در قیام هاى مردمى علیه رژیم فاسد پهلوى همواره پیشرو بود، تا آنجا که طلایه دار دسته هاى تبلیغى بود. ایشان گرچه به خاطر حمایت از امام با مشکلاتى روبرو مى شد، اما هیچگاه حاضر نمى شد دست از حمایت او بردارد. آیت الله محمدى در اولین مجلس ختم [[سید مصطفی خمینی|سید مصطفى خمینى]] در مازندران که توسط خود وى تشکیل شده بود، شرکت کرد و اعتنایى به تهدیدات مقامات امنیتى نکرد.<ref> فرزانگان مازندران، گلبرار رئیسى آتنى، ج ۱، ص ۳۷۳.</ref>
*'''مديريت حوزه علميه:''' همانطور كه قبلاً گفته شد، آيت الله محمدى بعد از اين كه از [[نجف]] به [[ایران|ايران]] آمد، به علت كهولت سن مرحوم [[شیخ محمد کوهستانی|آیت الله كوهستانى]]، مديريت [[حوزه علميه]] كوهستان را بر عهده گرفت. همچنين با فقدان مرحوم آقا على ليموندى و بنا به درخواست اهالى نكا، آيت الله محمدى از آيت الله كوهستانى اجازه گرفت و به آن شهرستان رفت. وى در اين سنگر جديد هم در شمار شخصیت هاى علمى، فقهى، سياسى و اجتماعى، مشغول اداره امور شرعى و حوزه علميه نكا شد، به طورى كه سراسر زندگى اش وقف خدمت به مردم گرديد.<ref>فيض عرشى : اسدالله ربانی، ص 391.</ref>
+
*'''مدیریت حوزه علمیه:''' همانطور که قبلاً گفته شد، آیت الله محمدى بعد از این که از [[نجف]] به [[ایران|ایران]] آمد، به علت کهولت سن مرحوم [[شیخ محمد کوهستانی|آیت الله کوهستانى]]، مدیریت [[حوزه علمیه]] کوهستان را بر عهده گرفت. همچنین با فقدان مرحوم آقا علی احمدزاده لیموندهی و بنا به درخواست اهالى نکا، آیت الله محمدى از آیت الله کوهستانى اجازه گرفت و به آن شهرستان رفت. وى در این سنگر جدید هم در شمار شخصیت هاى علمى، فقهى، سیاسى و اجتماعى، مشغول اداره امور شرعى و حوزه علمیه نکا شد، به طورى که سراسر زندگى اش وقف خدمت به مردم گردید.<ref>فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص ۳۹۱.</ref>
*'''حضور در جبهه ها با لباس رزم:''' آيت الله محمدى در طى 8 سال دفاع مقدس، با جان و مال خويش از رزمندگان [[اسلام]] دفاع كرد. وى با حضور در خط مقدم جبهه هاى نبرد [[حق]] عليه [[باطل]] و پوشيدن لباس پر افتخار بسيجى، باعث ايجاد روحيه، اميد و پشتكار در دل دريادلان بسيجى شد.
+
*'''حضور در جبهه ها با لباس رزم:''' آیت الله محمدى در طى ۸ سال دفاع مقدس، با جان و مال خویش از رزمندگان [[اسلام]] دفاع کرد. وى با حضور در خط مقدم جبهه هاى نبرد [[حق]] علیه [[باطل]] و پوشیدن لباس پر افتخار بسیجى، باعث ایجاد روحیه، امید و پشتکار در دل دریادلان بسیجى شد.
*'''نماينده مجلس خبرگان:''' آيت الله محمدى دو دوره نماينده مردم استان مازندران در مجلس خبرگان بود. آن بزرگوار بسيار به حضرت امام و [[سید علی حسینی خامنه ای|مقام معظم رهبرى]] علاقه و ارادت داشت و با تمام وجود از ایشان حمايت و دفاع مى كرد.
+
*'''نماینده مجلس خبرگان:''' آیت الله محمدى دو دوره نماینده مردم استان مازندران در مجلس خبرگان بود. آن بزرگوار بسیار به حضرت امام و [[سید علی حسینی خامنه ای|مقام معظم رهبرى]] علاقه و ارادت داشت و با تمام وجود از ایشان حمایت و دفاع مى کرد.
  
==ويژگى‌هاى اخلاقى==
+
==ویژگى‌هاى اخلاقى==
  
*'''كمك به نيازمندان:''' آيت الله محمدى در كمك به نيازمندان بسيار كوشا بود. او با هر فردى كه در جهت رفع نياز به ايشان مراجعه مى كرد، با كمال خوشرويى و [[سعه صدر]] برخورد مى كرد و در رفع مشكل وى مى كوشيد. وى به يكى از مسئولان گفت: من مى ميرم، آيا شما نمى خواهيد براى حاشيه نشينان جنگل فكر كنيد. او حتى مهر نمايندگى خبرگان را به بيمارستان برد، تا بتواند در چنين موقعيتى هم دست نيازمندان را بگيرد.
+
*'''کمک به نیازمندان:''' آیت الله محمدى در کمک به نیازمندان بسیار کوشا بود. او با هر فردى که در جهت رفع نیاز به ایشان مراجعه مى کرد، با کمال خوشرویى و [[سعه صدر]] برخورد مى کرد و در رفع مشکل وى مى کوشید. وى به یکى از مسئولان گفت: من مى میرم، آیا شما نمى خواهید براى حاشیه نشینان جنگل فکر کنید. او حتى مهر نمایندگى خبرگان را به بیمارستان برد، تا بتواند در چنین موقعیتى هم دست نیازمندان را بگیرد.
  
*'''مداومت بر خواندن [[دعا]]:''' بعضى از دوستان ایشان نقل كرده اند كه آن جناب يك دوره كامل از دعاهاى وارده در [[مفاتيح الجنان]] را خوانده است.
+
*'''مداومت بر خواندن [[دعا]]:''' بعضى از دوستان ایشان نقل کرده اند که آن جناب یک دوره کامل از دعاهاى وارده در [[مفاتیح الجنان]] را خوانده است.
  
*'''احترام به خانواده شهدا:''' وى به بازماندگان شهداى جنگ تحميلى بسيار احترام مى گذاشت. از ايشان نقل شده است كه فرموده اند: خيلى دلم مى خواست كه پدرِ شهيد باشم، از اين كه از فرزندانم شهيد نشده اند، خود را شرمنده مى بينم.
+
*'''احترام به خانواده شهدا:''' وى به بازماندگان شهداى جنگ تحمیلى بسیار احترام مى گذاشت. از ایشان نقل شده است که فرموده اند: خیلى دلم مى خواست که پدرِ شهید باشم، از این که از فرزندانم شهید نشده اند، خود را شرمنده مى بینم.
  
*'''احسان به مخالف:''' آيت الله محمدى بارها به مخالفان خود [[احسان]] نمود و سفارش مى كرد كه به آنها احسان و [[احترام به دیگران|احترام]] شود. نقل كرده اند: وى در يكى از روزهاى آخر عمر - كه بر اثر بيمارى در بيمارستان بسترى بود - گفت: «همه كسانى كه به من [[تهمت]] زده و بدگويى كرده اند، را بخشيدم؛ به شرط آن كه عوض [[غيبت]]، يك روز و عوض تهمت، يك ماه برايم [[نماز]] بخوانند».
+
*'''احسان به مخالف:''' آیت الله محمدى بارها به مخالفان خود [[احسان]] نمود و سفارش مى کرد که به آنها احسان و [[احترام به دیگران|احترام]] شود. نقل کرده اند: وى در یکى از روزهاى آخر عمر - که بر اثر بیمارى در بیمارستان بسترى بود - گفت: «همه کسانى که به من [[تهمت]] زده و بدگویى کرده اند، را بخشیدم؛ به شرط آن که عوض [[غیبت]]، یک روز و عوض تهمت، یک ماه برایم [[نماز]] بخوانند».
  
 
==وفات==
 
==وفات==
  
مرحوم آيت الله محمدى سرانجام، در مهر ماه 1372 شمسی (21 [[ربيع الثانى]] 1414 ق) جهان فانى را وداع گفت. پيكر پاك آن بزرگمرد، پس از [[تشییع جنازه|تشییع]] باشكوه در استان مازندران، به [[قم]] منتقل و در جوار بارگاه ملكوتى [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها، در مقبره شهيد آيت الله [[شيخ فضل الله نورى]] به خاك سپرده شد.
+
مرحوم آیت الله محمدى سرانجام، در مهر ماه ۱۳۷۲ شمسی (۱۴۱۴ ق) جهان فانى را وداع گفت. پیکر پاک آن بزرگمرد، پس از [[تشییع جنازه|تشییع]] باشکوه در استان مازندران، به [[قم]] منتقل و در جوار بارگاه ملکوتى [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها، در مقبره شهید آیت الله [[شیخ فضل الله نوری]] به خاک سپرده شد.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۷۴: سطر ۷۵:
 
==منابع==
 
==منابع==
  
*مهدى صحرايى اردكانى، [[ستارگان حرم (کتاب)|ستارگان حرم]]، جلد 10.
+
*مهدى صحرایى اردکانى، [[ستارگان حرم (کتاب)|ستارگان حرم]]، جلد ۱۰.
  
 
==آرشیو عکس و تصویر==
 
==آرشیو عکس و تصویر==
سطر ۸۱: سطر ۸۲:
 
پرونده:حسين محمدى لائينى3.jpg|حسين محمدى لائينى
 
پرونده:حسين محمدى لائينى3.jpg|حسين محمدى لائينى
 
پرونده:حسين محمدى لائينى4.jpg|حسين محمدى لائينى
 
پرونده:حسين محمدى لائينى4.jpg|حسين محمدى لائينى
پرونده:لائینی.jpg|قبر حسين محمدى لائينى در کنار مقبره شهید [[حاج شيخ فضل الله نوری|فضل الله نوری]]
+
پرونده:لائینی.jpg|قبر حسين محمدى لائينى در کنار مقبره شيخ فضل الله نوری
  
 
</gallery>
 
</gallery>

نسخهٔ ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۷

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
۲۲۰px
نام کامل حسین محمدی لائینی
زادروز ۱۳۰۱ شمسی
زادگاه لائین، مازندران
وفات ۱۶ مهر ۱۳۷۲
مدفن قم، حرم حضرت معصومه

Line.png

اساتید

شیخ محمد کوهستانی، سید محمود شاهرودى، میرزا هاشم آملى، میرزا حسن یزدى،...


آثار

دیوان شعر عربی و فارسی،...


آیت الله حسین محمدی لائینی (۱۳۰۱-۱۳۷۲ ش)، عالم مجاهد شیعه معاصر و از شاگردان آیت الله کوهستانى بود. وی از حامیان امام خمینی و انقلاب اسلامی ایران بود و پس از انقلاب نمایندگی مجلس خبرگان و مدیریت حوزه علمیه شهر کوهستان و نکا را به عهده داشت.

ولادت و خاندان

حسین محمدی لائینی در سال ۱۳۰۱ شمسی، در روستاى «ملا محله» هزارجریب «لائین» پا به عرصه وجود گذاشت. خاندان آیت الله حاج شیخ حسین محمدى سابقه طولانى و درخشان در علم و تقوا دارند. بنابر مدارک موجود، نسبِ این خانواده به طایفه انصار مدینه و مى رسد.[۱]

حسین محمدی فرزند شیخ محمدعلی، فرزند ملا اسماعیل، فرزند ملا بزرگ، فرزند ملا حسن، فرزند... خواجه عبدالله انصارى می باشد. همه آن بزرگواران از علمای بزرگ منطقه محسوب می شدند.[۲] این طائفه هم اکنون به انصارى مشهورند. تغییر شهرتِ این خاندان از انصارى به محمدى، هنگام تنظیم شناسنامه در سال ۱۳۱۵ صورت گرفت.

فعالیت‌هاى علمى

حسین محمدى از ۸ سالگى نزد عموى خویش که مرد دانا و پرهیزگارى بود، شروع به تحصیل علوم دینى کرد[۳] و دروس ابتدایى حوزه را از او فراگرفت. وى دروس سطح را نزد اساتید حوزه علمیه منطقه منطقه فراگرفت و پس از آن، به محضر عالم و عارف نامى استان مازندران، آیت الله شیخ محمد کوهستانى رسید تا سطوح عالیه را از وى فرابگیرد.

وى در سال ۱۳۳۸، بعد از کسب اجازه از آیت الله کوهستانى، جهت ادامه تحصیل علوم اسلامى، در ۲۵ سالگى به نجف رفت و در طول ۱۴ سال تحصیل در حوزه علمیه نجف، از محضر اساتید آنجا استفاده برد.

برخی اساتید آیت الله محمدى در مازندران و نجف، که از بعضى از آنها اجازه اجتهاد و روایت گرفت، عبارتند از:

  • آیت الله حاج آقا میرتقى نصیرى (۱۲۹۱-۱۳۷۳) وى از مفاخر علمى و عملى استان مازندران بود.[۴]
  • آیت الله میرزا حسن یزدى: آیت الله محمدى در نجف، در درس کفایه او شرکت کرده و از دریاى علم او استفاده برد.

آیت الله محمدى در نجف اشرف شبانه روز به درس و مباحثه مشغول بود. وى بالاترین کتب سطح را با زیباترین شیوه تدریس مى کرد و در علم منقول و تمام علوم مربوط به ادبیات عرب به عنوان مدرس برجسته در نجف شناخته مى شد.

ایشان در سال ۱۳۴۲، در حالى که دو دوره در درس خارج اصول شرکت کرده بود و اکثر کتب فقه در بحث عبادات و معاملات را گذرانده بود، با کسب اجازه اجتهاد از علماى نجف، به ایران بازگشت.[۵] آیت الله محمدى پس از بازگشت به ایران، بنا به دعوت آیت الله کوهستانى در حوزه علمیه کوهستان به تعلیم طلاب پرداخت.

آیت‌الله محمدی لائینی صاحب نظر در ادبیات عرب، روانشناسی اسلامی، کلام، عرفان، تفسیر، فقه و اصول، حساب و ریاضیات، طب اسلامی و همچنین شعر بود که دیوان فارسی و عربی از ایشان به یادگار مانده است.

فعالیت‌هاى سیاسی و اجتماعى

  • حمایت از امام و انقلاب: آیت الله محمدی شخصیتی کلان‌نگر، ولایی، عامل وحدت و انقلابی بود که در تمام مراحل فعالیت های سیاسی خود به ندای امام خمینی لبیک گفت. آیت الله محمدى در زمان طاغوت که کشور در خفتان و رعب و وحشت بود و کسى جرأت به زبان آوردن نام امام خمینی را نداشت، علناً و در اجتماعات مختلف از حضرت امام پشتیبانى مى کرد و دائماً خطر انحطاط جامعه را به مردم گوشزد مى کرد. او در قیام هاى مردمى علیه رژیم فاسد پهلوى همواره پیشرو بود، تا آنجا که طلایه دار دسته هاى تبلیغى بود. ایشان گرچه به خاطر حمایت از امام با مشکلاتى روبرو مى شد، اما هیچگاه حاضر نمى شد دست از حمایت او بردارد. آیت الله محمدى در اولین مجلس ختم سید مصطفى خمینى در مازندران که توسط خود وى تشکیل شده بود، شرکت کرد و اعتنایى به تهدیدات مقامات امنیتى نکرد.[۶]
  • مدیریت حوزه علمیه: همانطور که قبلاً گفته شد، آیت الله محمدى بعد از این که از نجف به ایران آمد، به علت کهولت سن مرحوم آیت الله کوهستانى، مدیریت حوزه علمیه کوهستان را بر عهده گرفت. همچنین با فقدان مرحوم آقا علی احمدزاده لیموندهی و بنا به درخواست اهالى نکا، آیت الله محمدى از آیت الله کوهستانى اجازه گرفت و به آن شهرستان رفت. وى در این سنگر جدید هم در شمار شخصیت هاى علمى، فقهى، سیاسى و اجتماعى، مشغول اداره امور شرعى و حوزه علمیه نکا شد، به طورى که سراسر زندگى اش وقف خدمت به مردم گردید.[۷]
  • حضور در جبهه ها با لباس رزم: آیت الله محمدى در طى ۸ سال دفاع مقدس، با جان و مال خویش از رزمندگان اسلام دفاع کرد. وى با حضور در خط مقدم جبهه هاى نبرد حق علیه باطل و پوشیدن لباس پر افتخار بسیجى، باعث ایجاد روحیه، امید و پشتکار در دل دریادلان بسیجى شد.
  • نماینده مجلس خبرگان: آیت الله محمدى دو دوره نماینده مردم استان مازندران در مجلس خبرگان بود. آن بزرگوار بسیار به حضرت امام و مقام معظم رهبرى علاقه و ارادت داشت و با تمام وجود از ایشان حمایت و دفاع مى کرد.

ویژگى‌هاى اخلاقى

  • کمک به نیازمندان: آیت الله محمدى در کمک به نیازمندان بسیار کوشا بود. او با هر فردى که در جهت رفع نیاز به ایشان مراجعه مى کرد، با کمال خوشرویى و سعه صدر برخورد مى کرد و در رفع مشکل وى مى کوشید. وى به یکى از مسئولان گفت: من مى میرم، آیا شما نمى خواهید براى حاشیه نشینان جنگل فکر کنید. او حتى مهر نمایندگى خبرگان را به بیمارستان برد، تا بتواند در چنین موقعیتى هم دست نیازمندان را بگیرد.
  • مداومت بر خواندن دعا: بعضى از دوستان ایشان نقل کرده اند که آن جناب یک دوره کامل از دعاهاى وارده در مفاتیح الجنان را خوانده است.
  • احترام به خانواده شهدا: وى به بازماندگان شهداى جنگ تحمیلى بسیار احترام مى گذاشت. از ایشان نقل شده است که فرموده اند: خیلى دلم مى خواست که پدرِ شهید باشم، از این که از فرزندانم شهید نشده اند، خود را شرمنده مى بینم.
  • احسان به مخالف: آیت الله محمدى بارها به مخالفان خود احسان نمود و سفارش مى کرد که به آنها احسان و احترام شود. نقل کرده اند: وى در یکى از روزهاى آخر عمر - که بر اثر بیمارى در بیمارستان بسترى بود - گفت: «همه کسانى که به من تهمت زده و بدگویى کرده اند، را بخشیدم؛ به شرط آن که عوض غیبت، یک روز و عوض تهمت، یک ماه برایم نماز بخوانند».

وفات

مرحوم آیت الله محمدى سرانجام، در مهر ماه ۱۳۷۲ شمسی (۱۴۱۴ ق) جهان فانى را وداع گفت. پیکر پاک آن بزرگمرد، پس از تشییع باشکوه در استان مازندران، به قم منتقل و در جوار بارگاه ملکوتى حضرت معصومه سلام الله علیها، در مقبره شهید آیت الله شیخ فضل الله نوری به خاک سپرده شد.

پانویس

  1. طلایه دار پردیس، علیرضا ولى زاده (حرّ)، ص۱۸.
  2. طلایه دار پردیس، علیرضا ولی زاده، نشر شهریار، چاپ اول، ۱۳۷۹، ص ۱۸.
  3. فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص۳۸۹.
  4. فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص ۳۸۹.
  5. طلایه دار پردیس، علیرضا ولى زاده (حرّ)، ص۲۰.
  6. فرزانگان مازندران، گلبرار رئیسى آتنى، ج ۱، ص ۳۷۳.
  7. فیض عرشى، اسدالله ربانی، ص ۳۹۱.

منابع

آرشیو عکس و تصویر