حدیث صحیح: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
{{مدخل دائره المعارف|[[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام]]}}
+
'''حدیث صحیح''' به حدیثى گویند كه سلسله سند آن توسط افرادی موثق و امامی مذهب به معصوم متصل گردد.<ref>مدیر شانه چی، درایه الحدیث، ص68</ref>
  
'''از اقسام [[خبر واحد]].'''
+
برخى، حدیث صحیح را حدیثى دانسته‌اند كه راویان آن [[شیعه]] و عادل باشند و متن آن شاذ (مخالف مشهور) نبوده و بدون علت (نقص) باشد.<ref>فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۳، ص۲۶۵.</ref> منظور از علت، عبارت است از عیب غیر آشکاری که موجب ضعف حدیث شود، مثلا سند در ظاهر متصل به معصوم است ولی با دقت روشن می‌شود در سند افتادگی وجود دارد.<ref>مدیر شانه چی، درایه الحدیث، ص69</ref>
  
این عنوان از اصطلاحات [[درایة الحدیث|علم درایه]] است. به حدیثى صحیح گویند كه تمامى راویان آن تا معصوم علیه‌السلام، شیعه دوازده امامى و عادل باشند.
+
حدیث صحیح - بنابر قول به حجیت خبر واحد - حجت است.<ref> وصول الاخیار، ص93-94. نقل از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۳، ص۲۶۵.</ref>  
 
 
برخى، حدیث صحیح را حدیثى دانسته‌اند كه راویان آن [[شیعه]] و عادل باشند و متن آن غیر شاذّ (مخالف مشهور) و بدون علت (كژى و انحراف پنهانى و ظریف) باشد. حدیث صحیح - بنابر قول به حجیت خبر واحد - حجت است.<ref> وصول الاخیار/ 93-94.</ref>  
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۲: سطر ۱۰:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 260.
+
*جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، قم، موسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۲۶ق.
 +
*مدیر شانه چی، کاظم، درایه الحدیث، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1387ش.
  
 
{{الگو:مصطلح الحدیث}}
 
{{الگو:مصطلح الحدیث}}
 
[[رده:اصطلاحات حدیثی]]
 
[[رده:اصطلاحات حدیثی]]
 
[[رده:اقسام خبر واحد]]
 
[[رده:اقسام خبر واحد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۰

حدیث صحیح به حدیثى گویند كه سلسله سند آن توسط افرادی موثق و امامی مذهب به معصوم متصل گردد.[۱]

برخى، حدیث صحیح را حدیثى دانسته‌اند كه راویان آن شیعه و عادل باشند و متن آن شاذ (مخالف مشهور) نبوده و بدون علت (نقص) باشد.[۲] منظور از علت، عبارت است از عیب غیر آشکاری که موجب ضعف حدیث شود، مثلا سند در ظاهر متصل به معصوم است ولی با دقت روشن می‌شود در سند افتادگی وجود دارد.[۳]

حدیث صحیح - بنابر قول به حجیت خبر واحد - حجت است.[۴]

پانویس

  1. مدیر شانه چی، درایه الحدیث، ص68
  2. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۳، ص۲۶۵.
  3. مدیر شانه چی، درایه الحدیث، ص69
  4. وصول الاخیار، ص93-94. نقل از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۳، ص۲۶۵.

منابع

  • جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، قم، موسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۲۶ق.
  • مدیر شانه چی، کاظم، درایه الحدیث، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1387ش.