سید علی فانی اصفهانی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیت الله سید على حسینی فانی (۱۳۳۳ - ۱۴۰۹ ق)، از علمای بزرگ شیعه در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان سید ابوالحسن اصفهانى بود. علامه فانى عمرش را در تدریس و تألیف و تحقیق علوم اهل بیت علیهم السلام سپرى کرد و توانست کتاب‌هاى ارزشمندى براى طالبان علم و حقیقت به یادگار گذارد.

Fani.jpg
نام کامل سید على حسینی فانی اصفهانی
زادروز ۱۳۳۳ قمری
زادگاه اصفهان
وفات ۱۴۰۹ قمری
مدفن قم، حرم حضرت معصومه

Line.png

اساتید

سید ابوالحسن اصفهانى، شیخ محمدرضا نجفى اصفهانى، شیخ محمدکاظم شیرازى،...

شاگردان

سید محمدعلى حسینى صادقى، سید محمود ده‌سرخى اصفهانى، سید نورالدین جزائرى،...

آثار

آراء حول القرآن، البداء، الفوائد الرجالیة، قبسات العقول فى الفروع والاصول،...


تحصیلات و استادان

سید على فانی فرزند سید محمدحسن، متولد سال ۱۳۳۳ هـ.ق در شهر اصفهان است. ایشان در اندک زمانى تحصیل مقدمات را به پایان رسانید. وى کتاب‌هاى زیر را در نزد اساتید مختلف علوم به سرعت آموخت و مدارج ترقى را طى نمود.

  • قوانین: نزد استاد شیخ محمد حکیم خراسانى، متوفاى سال ۱۳۵۵ هـ.ق.

آن گاه درس خارج فقه و اصول را در مکتب مرحوم آیت الله العظمى سید على نجف‌آبادى؛ متوفاى سال ۱۳۶۲ هـ.ق آموخت و تا آخرین لحظات عمر آن عالم بزرگوار، بهره هاى بسیار از او گرفت. علامه فانى از حوزه ى درسى شیخ محمدرضا نجفى اصفهانى؛ متوفاى سال ۱۳۶۲ هـ.ق نیز استفاده هاى بسیار برد.

هجرت به نجف:

علامه پس از وفات دو استاد بزرگوارش شهر اصفهان را ترک گفت و به نجف؛ دیار علم و فضیلت کوچ کرد و از اساتید بزرگوارى بهره هاى فراوان گرفت. استادانى که هر کدام مرجعى بزرگ براى عالم تشیع بودند. از جمله از محفل درس آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانى، شیخ محمدکاظم شیرازى، سید عبدالهادى شیرازى و دیگران استفاده علمى فراوان برد. اما بیشترین استفاده را در طول ۱۳ سال از استادش، سید على نجف آبادى در شهر اصفهان برد. از این رو در مباحث علمى همیشه از مبانى اصولى و فقهى او یاد مى کرد و گاه به نقد مى کشید و برخى اوقات نیز یادى از سخنان پندآموز استاد مى کرد و در تذکرات اخلاقى به سخنانش استناد مى نمود.

هوش و ذکاوت و سرعت درک علامه فانى چنان بود که در سن نوجوانى به درس خارج حاضر مى شد و در همان سن و سال مجتهد و یا قریب به اجتهاد بود. در سرودن شعر به فارسى و عربى نیز مهارت داشت و در زبان عربى، انگلیسى، فرانسوى به مرتبه استادى رسیده بود. به این خاطر زمانى که رساله توضیح‌ المسائل او را به این سه زبان ترجمه کردند تصحیح متن را خود به عهده گرفت.

برگشت به ایران:

در سال ۱۳۵۰ شمسى حکومت بعث عراق، ایرانی‌هاى مقیم در عراق را اخراج کرد و شهر کربلا و نجف را از شیعیان امیرالمومنین علیه السلام خالى و فضلا و طلاب علوم دینى را از حوزه مبارکه نجف اشرف بیرون کرد و علامه فانى در ماه رجب سال ۱۳۹۳ هـ.ق از عراق به ایران بازگشت و حوزه علمیه قم را براى سکونت و تدریس انتخاب کرد. خود درباره علت بازگشت به ایران مى گفت: «چون حوزه نجف از طلاب و فضلا خالى شد و براى حضور در درس کسى پیدا نمى شد، ماندن من در نجف ضرورتى نداشت و چون طالبان علم در حوزه قم بودند، این حوزه مرا به خود جلب نمود و من هم آهنگ شهر قم نمودم».

تدریس و شاگردان

استاد سید على علامه فانى هنگامى که در مسجد اعظم قم تدریس فقه و اصول را داشت، گاهى شاگردان او از صد نفر تجاوز مى کرد و در میان آن ها از فضلاى حوزه بسیار بودند. برخی شاگردان او عبارتند از:

۱- سید محمدعلى اصفهانى:

عالم عامل و فقیه کامل حاج سید محمدعلى حسینى صادقى (م، ۱۴۱۷ ق) از علماى بزرگوار حوزه علمیه اصفهان بود. وی به حلقه درس مرحوم آیت الله سید على علامه فانى اصفهانى پیوست و پیوسته به دنبال استادش روان بود و به مدت ۲۰ سال تحقیقات فقه، اصول، کلام، رجال و تفسیر ایشان را ضبط و به رشته تحریر درآورد.

۲- سید محمود ده سرخى اصفهانى:

از تألیفات اوست: ۱- سراج المبتدئین فى شرح منییة المرید شهید ثانى ؛ ۲- هدایة الطالبین فى شرح آداب المتعلمین؛ ۳- مفاتیح الصحة فى طب النبى والائمه علیهم السلام و... .

۳- سید محمد کوه کمرى:

پس از ورود حضرت آیت الله علامه فانى اصفهانى به شهر قم در حلقه درسى فقه و اصول او پیوست و مدت ۱۲ سال در محضر ایشان کسب فیض نمود.

۴- سید نورالدین جزائرى:

سید نورالدین شریعتمدار جزائرى از نوادگان سید نعمت الله جزائرى است. برخی تألیفات وی عبارتند از: ۱- شرح استدلالى کتاب منهاج الصالحین؛ ۲- یک دوره اصول استدلالى؛ ۳- ترجمه کتاب الحجر والاختیار و ... .

آثار و تألیفات

در نوشته هاى استاد فانی، دقت، تحقیق و نوآورى در سبک نوشتارى نمایان بود. تألیفات ارزشمندى که از او برجاى مانده، به این ترتیب است:

  • ۱- آراء حول القرآن؛ ۱۳۹۹ هـ.ق، قم.
  • ۲- آراء حول مبحث الارادة؛ ۱۴۰۵ هـ.ق.
  • ۳- البداء؛ ۱۳۹۴ هـ.ق.
  • ۶- ترجمه نصایح الهدى؛ ۱۳۷۰ هـ.ق اصفهان.
  • ۹- توضیح المسائل؛ به زبان‌هاى فارسى، عربى، انگلیسى، فرانسوى و اردو.
  • ۱۳- رسالة فى حکم الخراج.
  • ۱۴- رسالة فى الامر بالمعروف والنهى عن المنکر.
  • ۱۵- رسالة فى جوائز السلطان.
  • ۱۶- رسالة فى الذباحة.
  • ۱۷- رسالة فى علم الامام علیه السلام.
  • ۱۸- رسالة فى المعاملات الربویة.
  • ۱۹- رسالة فى المعاصى الکبیرة.
  • ۲۰- غالیة البیان فى عدم تحریف القرآن.
  • ۲۱- الفوائد الرجالیة.
  • ۲۲- قبسات العقول فى الفروع والاصول، که صاحب الذریعة نام آن را ذکر کرده است.[۱]
  • ۲۳- المتعة المشروعه؛ ۱۴۰۸، قم.
  • ۲۴- المعارف العلویة فى الکلام.
  • ۲۵- مقدمات التفسیر.
  • ۲۶- مناسک حج فارسى، عربى و اردو.
  • ۲۷- منظومه چهارده معصوم علیهم السلام.
  • ۲۸- عبدالله بن عباس، علمه و تفسیره و منطقه و ورعه و علة اتهامه بالاختلاس، ۱۳۹۸ هـ.ق.

تقریرات دروس به زبان عربى و فارسى:

بیشترین تقریرات دروس فقه و اصول استاد توسط شاگردش؛ علامه سید محمدعلى صادقى اصفهانى، به تحریر آمده است.

  • ۱- بحوث فى فقه الرجال؛ ۱۴۱۰ هـ.ق.
  • ۲- المختار فى الجبر والاختیار.
  • ۳- آراء الاصول؛ ۲ جلد در مباحث الفاظ.
  • ۴- کتاب الطهارة؛ ۵ جلد.
  • ۵- کتاب الصلاة؛ ۵ جلد.
  • ۶- کتاب الاجارة؛ ۱ جلد.
  • ۷- زن از دیدگاه شریعت اسلام ؛
  • ۸- گناه و کیفر.
  • ۹- ترجمة المختار فى الجبر والاختیار.

در نظر تراجم نویسان

  • محمد شریف رازى در وصف او گوید: سیدالفقهاء و المجتهدین آیت الله فى العالمین الحاج سید على.[۲]
  • نویسنده کتاب سبل الهدایة: حضرت آیت الله العظمى سید على علامه فانى فرزند مرحوم سید محمدحسن فانى یزدى اصفهانى از اکابر علما و فقها و مجتهدین معاصر.[۳]
  • علامه امینى: الشریف العلامة الحجة حسنة الوقت و مفخرة علماء العصر السید على الفانى الاصفهانى احد اساتذة النجف الاشرف دام فضله و معالیه.[۴]
  • نویسنده کتاب ارمغان اصفهان: عالم جلیل القدر آقاى حاج سید على بن سید محمد حسن علامه فانى اصفهانى از اعاظم علما و مجتهدین و اکابر مدرسین.[۵]
  • نویسنده کتاب رجال الفکر والادب فى النجف: مجتهد محقق محدث عالم متتبع من اساتذة الفقه والاصول و ائمةالتقلید والجماعة والفتیا.[۶]

وفات

مرحوم سید على فانى اصفهانی سرانجام در ماه شوال ۱۴۰۹ هـ.ق (مطابق با ۱۳۶۸ ش) در تهران نداى حق را لبیک گفت و چشم از جهان فروبست. پس از ارتحال پیکر پاکش را به قم منتقل کردند. مرحوم آیت الله گلپایگانى بر جنازه ایشان نماز خواند. پیکر مطهر آن مرحوم را در یکى از حجره هاى صحن مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها به خاک سپردند.

پانویس

  1. الذریعة؛ ج ۱۷، ص ۳۴.
  2. کتاب گنجینة دانشمندان؛ ج ۲، ص ۲۱۰.
  3. سبل الهدایة؛ ج ۲، ص ۳۲۹.
  4. الغدیر؛ ج ۱۱.
  5. ارمغان اصفهان؛ ص ۶۳.
  6. رجال الفکر والادب فى النجف؛ ص ۳۲۷.

منابع