ابوبکر بن علی
«ابوبکر بن علی» یک از فرزندان امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است که در کربلا به شهادت رسید. نامش محمد اصغر یا عبدالله و مادرش لیلی دختر مسعود بن حنظلة بن زید مناة بنی تمیم بود.
ابوالفرج می‌گوید: نام وى معلوم نیست. سلیمان بن قته او را برادر صلبی حسین بن علی (علیه السلام) می داند و در مرثیه او گفته است:
ستة کلهم لصلب علی قد أصیبوا و سبعة لعقیل
ترجمه: شش نفر از صلب علی و هفت نفر از صلب عقیل در مصیبت طفّ کشته شدند.[۱]
ابوبکر بن علی در بحران جنگ کشته شد و در حین جنگیدن این رجز را می خواند:
شیخى على ذوالفخار الاطول من هاشم الصدق الکریم المفضل
هذا حسین بن النبى المرسل عنه نحامى بالحسام المصقل
تفدیه نفسى من اخ مبجل
ترجمه: پدر بزرگوار من على (علیه السلام) است که داراى افتخار فراوانى مى‌باشد. افتخار او از طرف هاشم است که شخصى راستگو و کریم و بزرگوار بود. این حسین (علیه السلام) پسر پیامبرى است که مرسل مى باشد. ما به وسیله شمشیر آبدار و برنده از او حمایت خواهیم کرد. جان من به فداى یک چنین برادر بزرگوارى باد.
او همچنان مشغول کارزار بود تا این که زحر بن بدر نخعى و گفته شده عبیدالله بن عقبه غنوى او را شهید کرد. و از مدائنى نقل شده که کشته او را در میان ساقیه اى[۲] یافتند و ندانستند چه کسى او را به قتل رسانید.[۳]
پانویس
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
