بعد از آن وفا كنندگان به عهد و ميثاق را وعده مىفرمايد:
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا: وعده فرموده است خداى تعالى به آن كسانى كه ايمان آوردهاند. وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: و عمل نمودند كارهاى شايسته و پسنديده را كه آن وفا نمودن به عهود و مواثيق او سبحانه است. لَهُمْ مَغْفِرَةٌ: مر ايشان را است آمرزش گناهان. وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ: و مزدى بزرگ از فضل نامتناهى الهى، كه آن نعيم بهشت جاودان مىباشد.
«وعدنا الصّالحين لهم جزاء»
«و جنّات و عينا سلسبيلا» «2»
«1» نهج البلاغه، حكمت 252.
«2» تفسير مجمع البيان، جلد 2 صفحه 168.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 35
على بن ابراهيم- از ابو بصير روايت كرده گفت: روزى خدمت حضرت صادق عليه السّلام عرض كردم: فداى تو شوم يابن رسول اللّه، مرا مشتاق بهشت گردان. حضرت فرمود: بوى خوش بهشت از هزار سال راه از مسافتهاى دنيا احساس مىشود، و پستترين اهل بهشت به حسب منزلت، چنان است كه اگر جميع جن و انس مهمان او شوند هر آينه از طعام و شراب اين قدر نزد او باشد كه همه را كافى، و از نعم الهى چيزى كم نمىشود. و كمترين اهل بهشت به حسب رتبه و منزلت چون داخل بهشت شود سه حديقه در نظر او آيد. چون داخل حديقه پستتر شود آن مقدار از زنان و خدمتكاران و ميوهها و نهرها در نظر او درآيد و جلوه كند كه ديدهاش روشن و دلش شاد گردد و حمد و شكر منعم حقيقى بجا آورد، پس گويند سر بلند كن و بالا نظر نما. چون حديقه دوم را مشاهده كند در آن نعمتى چند ببيند كه در حديقه اول نديده باشد. عرض كند: پروردگارا، اين را نيز به من عطا كن. چون داخل آن حديقه شود مسرّت او مضاعف شود و شكر حق تعالى نمايد. در آن حال درى از جنّة الخلد بر روى او بگشايند و اضعاف آنچه بيشتر در آنجا ديده بود مشاهده نمايد. عرض كند: ستايش خاصه تو است پروردگار من كه مرا نجات دادى از عذاب نيران و منت گذاردى بر من به نعمتهاى بىپايان جنان. «1»
سپس در این آیه- طبق سنت قرآن- که پس از احکام خاصی برای تأکید و تکمیل آن اشاره به قوانین و اصول کلی می کند در اینجا نیز برای تأکید مسأله اجرای عدالت و گواهی به حق چنین می فرماید: «خداوند به کسانی که ایمان آورده اند و عمل صالح انجام می دهند و عده آمرزش و پاداش عظیم داده است» (وَعَدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَهُم مَغفِرَةٌ وَ أَجرٌ عَظِیمٌ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید: