آیه 69 سوره اعراف
| <<68 | آیه 69 سوره اعراف | 70>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آیا تعجب کرده‌اید که مردی از جانب خدا به یادآوری شما فرستاده شده تا شما را (از هول و عذاب قیامت) بترساند؟ و متذکر باشید که خدا شما را پس از هلاک قوم نوح جانشین آن گروه کرد و در خلقت (و نعمت) شما بیفزود، پس انواع نعمتهای خدا را به یاد آرید، شاید که رستگار شوید.
آیا تعجب کردید که بر مردی از جنس خودتان معارفی از سوی پروردگارتان آمده تا شما را [از عذاب دنیا و آخرت] بیم دهد؟! و به یاد آورید که شما را جانشینانی پس از قوم نوح قرار داد، و شما را در آفرینش [جسم و جان] نیرومندی و قدرت افزود، پس نعمت های خدا را به یاد آورید تا رستگار شوید.
آيا تعجب كرديد كه بر مردى از خودتان، پندى از جانب پروردگارتان براى شما آمده تا شما را هشدار دهد؟ و به خاطر آوريد زمانى را كه [خداوند] شما را پس از قوم نوح، جانشينان [آنان] قرار داد، و در خلقت، بر قوّت شما افزود. پس نعمتهاى خدا را به ياد آوريد، باشد كه رستگار شويد.
آيا از اينكه بر مردى از خودتان از جانب پروردگارتان وحى نازل شده است تا شما را بترساند، تعجب مى‌كنيد؟ به ياد آريد آن زمان را كه شما را جانشين قوم نوح ساخت و به جسم فزونى داد. پس نعمتهاى خدا را به ياد آوريد، باشد كه رستگار گرديد.
آیا تعجّب کرده‌اید که دستور آگاه کننده پروردگارتان به وسیله مردی از میان شما به شما برسد تا (از مجازات الهی) بیمتان دهد؟! و به یاد آورید هنگامی که شما را جانشینان قوم نوح قرار داد؛ و شما را از جهت خلقت (جسمانی) گسترش (و قدرت) داد؛ پس نعمتهای خدا را به یاد آورید، شاید رستگار شوید!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
خلفاء: جانشينان. مفرد آن خليفه است. به قولى مفرد آن خليف است. خلف (بر وزن عمل): جانشين خوب و (بر وزن عقل): جانشين بد.
بصطة: بسط: وسعت دادن، گستردن و گشودن. بسطة: وسعت: آن در اينجا با صاد نوشته شده و در بقره/ 247، با سين است و هر دو، به يك معنى هستند.
آلاء: نعمتها. مفرد آن الى (بر وزن اسم، شرف و عنب) است و به صورت جمع، 34 بار در قرآن مجيد آمده است.
تفلحون: فلح (بر وزن عمل) و فلاح: رستگارى. افعال آن، همه از باب افعال به كار رفته است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ اذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ «69»
آيا تعجّب كرديد كه بر مردى از خودتان، مايه‌ى تذكّرى از سوى پروردگارتان آمده تا او شما را (از عواقب گناهان و انحراف‌ها) بيم دهد؟ و به ياد آوريد هنگامى را كه خداوند، شما را پس از قوم نوح جانشينان آنها قرار داد و شما را در آفرينش توانايى افزود، پس نعمتهاى خدا را به يادآوريد، باشد كه رستگار شويد.
جلد 3 - صفحه 95
نکته ها
قدرت جسمى قوم عاد به قدرى بالا بود كه مى‌گفتند: «مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً» «1» چه كسى از ما نيرومندتر است؟
كلمه‌ى «آلاءَ» جامع‌تر از نعمت مى‌باشد و شامل هر نعمت ظاهرى و باطنى، مادّى يا معنوى مى‌شود، چنانكه در سوره‌ى الرّحمن مكرّر آمده است، و حتّى شامل عقاب و جهنّم كه لازمه‌ى عدل الهى است، نيز مى‌شود. «2»
امام صادق عليه السلام در مورد «فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ» فرمودند: «آلاء الهى، بزرگ‌ترين نعمت خداوند بر خلقش مى‌باشد كه همان ولايت ما اهل‌بيت عليهم السلام است». «3»
پیام ها
1- دستورات پيامبر، دستورات خدا و يادآور فطرت بشر است و در زمينه‌ى رشد و تربيت انسان و از شئون ربوبيّت خدا مى‌باشد. «جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ»
2- پيامبران برخاسته از مردم و با مردم مى‌باشند. «رَجُلٍ مِنْكُمْ»
3- تحوّلات تاريخى و اجتماعى، تحت اراده و مشيّت خداوند و بر اساس سنّت اوست. جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ ...
4- توانايى جسمى، از نعمتهاى الهى است كه بايد در راه صحيح صرف شود. «زادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْكُرُوا»
5- ياد نعمتهاى الهى، رمز رستگارى است. «فَاذْكُرُوا ... لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» زيرا ياد نعمتها عشق و محبّت مى‌آورد، محبّت، اطاعت در پى دارد و اطاعت نيز رستگارى به دنبال دارد.
«1». فصّلت، 15.
«2». التحقيق فى كلمات القرآن.
«3». تفسير اثنى‌عشرى.
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 96
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ اذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (69)
أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ: آيا تعجب مى‌آيد شما را از اينكه آمد شما را ذكر از جانب پروردگار شما (استفهام انكارى) يعنى تكذيب مكنيد و تعجب مداريد از آمدن ذكرى و پندى از جانب پروردگار شما، عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ: بر لسان مردى از جانب شما، لِيُنْذِرَكُمْ: براى اينكه بترساند و تحذير نمايد شما را از عذاب قهر سبحانى تا مستوجب رحمت نامتناهى او شويد.
نكته: تكرار اين جمله براى تعليم عباد است، مخاطبه با سفها و مدارات با ايشان در اقوال، تا بدين وسيله رام شده، شايد متنبه گردند.
وَ اذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ: و ياد بياوريد زمانى را كه قرار داد خداى تعالى شما را خليفه و قائم مقام بعد از افناء قوم نوح. در ذكر اين كلمات دو امر مقصود است: يكى ترغيب به عبادت خدا، و ديگر ترهيب از شرك. وَ زادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَةً: و زياد فرمود شما را در تكوين و تخليق جسمانى قوت و طاقت و طول و عرض بالنسبه به اشخاص آتيه. در تفسير لوامع- از حضرت امام محمد باقر عليه السّلام مروى است فرمود: ايشان مانند درخت خرماى طويل، بلند قامت بودند، و مردى از آنها قطعه كوهى را به دست مى‌بريد
جلد 4 صفحه 111
و ريز ريز مى‌كرد. به قولى طويل القامه آنها صد ذراع، و قصير القامه هفتاد ذراع، و طويل الاعمار نيز بودند. ثور بن زيد گويد: لوحى مكتوب يافتم: من شداد بن عاد هستم، منم كسى كه بناى عماد كردم، منم كه به ذراع دست خود سد بطن دشت نمودم، منم كه دفينه و گنج در دريا به نه ذرع نمودم، بيرون نياورد آن را مگر امت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم.
فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ: پس ياد بياوريد اين اعاظم نعماء منعم حقيقى ذات احديت اللّه را و به شكرانه آن موحد و متعبد او سبحانه گرديد و كفران مورزيد.
لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ: تا رستگار عقبى هم شويد و به نعم اخروى فايز گرديد.
در كتاب كافى- از حضرت صادق عليه السّلام: أ تدري ما الاء اللّه؟ قيل لا. قال: هى اعظم نعم اللّه على خلقه و هى ولايتنا. «1» فرمود حضرت صادق عليه السّلام: آيا مى‌دانى آلاء الهى چيست؟ عرض شد: نه. فرمود: آن اعظم نعم سبحانى است بر خلقش، و آن ولايت ما مى‌باشد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
سوره الأعراف «7»: آيات 69 تا 70
أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلى رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ وَ اذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْكُرُوا آلاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (69) قالُوا أَ جِئْتَنا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ ما كانَ يَعْبُدُ آباؤُنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (70)
ترجمه
آيا تعجب نموديد كه آمد شما را تذكره از پروردگارتان بر مردى از شما تا بترساند شما را و ياد كنيد وقتى را كه گردانيد شما را جانشينان بعد از قوم نوح و افزود شما را در خلقت بسطى پس ياد كنيد نعمتهاى خدا را باشد كه شما رستگار شويد
گفتند آيا آمدى ما را براى آنكه عبادت كنيم خدا را بتنهائى و واگذاريم آنچه را كه بودند عبادت ميكردند پدران ما پس بياور ما را آنچه را وعده ميدهى ما را اگر هستى از راستگويان.
تفسير
تتمه مقال حضرت هود است كه بدوا برويّه حضرت نوح در جواب قوم خود كه تفسيرش گذشت مشى فرموده و بعدا تذكّر داده است قوم خويش را بآنكه خدا وارث زمين فرمود شما را بعد از آنكه غرق فرمود قوم نوح را براى عصيانشان و علاوه بشما رشد جسمى و قوت بدنى عطا فرمود و در مجمع از حضرت باقر (ع) نقل نموده كه قامت آنها بلند مانند نخل بود و قوتشان بقدرى بود كه سنگ را با دست از كوه ميكندند و در خاتمه نتيجه گرفته است كه پس شما رهين الطاف الهى هستيد و بايد نعم او را فراموش نكنيد و شكر آنرا بجا آوريد و عبادت غير او را ننمائيد و معصيت او را نكنيد و در كافى از امام صادق (ع) نقل نموده كه فرمود اعظم نعم الهى بر خلق ولايت ما اهل بيت است و پس از ختم مقال آنحضرت قوم جواب دادند بنحو استبعاد كه تو آمدى كه ما دست از دين آباء و اجداد خود برداريم و فقط خداى ناديده را عبادت كنيم اين ممكن نيست اگر راست ميگوئى بوعده خود عمل كن و از خداى خود بخواه كه عذاب بر ما نازل نمايد و در آيه دلالت است بر آنكه عبادت آنها مخصوص بخدا نبوده نه آنكه مخصوص بغير خدا بوده است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
أَ وَ عَجِبتُم أَن جاءَكُم ذِكرٌ مِن رَبِّكُم عَلي رَجُلٍ مِنكُم لِيُنذِرَكُم وَ اذكُرُوا إِذ جَعَلَكُم خُلَفاءَ مِن بَعدِ قَوم‌ِ نُوحٍ وَ زادَكُم فِي الخَلق‌ِ بَصطَةً فَاذكُرُوا آلاءَ اللّه‌ِ لَعَلَّكُم تُفلِحُون‌َ (69)
آيا تعجب ميكنيد اينكه آمد شما را يادي از پروردگارتان بر يك نفر مردي از خودتان براي اينكه شما را بترساند از مخالفت اوامر الهي و ياد كنيد که خداوند
جلد 7 - صفحه 360
شما را جاي‌گير قوم نوح قرار داد که آنها بعذاب غرق هلاك شدند و شما جاي‌گير آنها شديد و زياد فرمود شما را در بسط خلقت پس متذكر شويد نعمتهاي الهي را که بشما عنايت فرموده و شكرگزار باشيد باشد که رستگار شويد.
أَ وَ عَجِبتُم أَن جاءَكُم ذِكرٌ مِن رَبِّكُم يعني آيا تعجب ميكنيد و باور نميكنيد اينكه بيايد شما را ذكري از پروردگارتان زيرا خداوند اصلا شما را خلق فرموده براي آن نعمتهاي اخروي و آن دار باقيه نه براي دنياي فانيه زيرا دنيا
دار بالبلاء محفوفة و بالقدر موصوفة
از امير المؤمنين عليه السّلام است بعلاوه بقاء و ثبات ندارد
(خلقتم للبقاء لا للفناء)
بعلاوه زحمت و مرارت بسيار دارد تحصيل نعم در دنيا که اينکه سه عيب بزرگ است پس بمقتضاي حكمت لازم است که خداوند يادآور شما كند تحصيل آن دار باقيه را و ما در مجلد اول كلم الطيب در باب نبوت عامه اقامه شش دليل كرديم بر اينكه بر خدا لازم است ارسال رسل و انزال كتب و جعل قوانين و احكام و بشر هم شدّت احتياج باين امر دارد.
عَلي رَجُلٍ مِنكُم و البته اينکه ذكر پروردگار بايد بتوسط يك نفر که از هر جهت آراسته باشد و قابليت رسالت را داشته باشد آنهم ديده و شناخته از خود شما و هم زبان شما باشد که وَ ما أَرسَلنا مِن رَسُول‌ٍ إِلّا بِلِسان‌ِ قَومِه‌ِ ابراهيم آيه 4، واسطه ديگري توهم نميشود مگر ملك آنهم وَ لَو جَعَلناه‌ُ مَلَكاً لَجَعَلناه‌ُ رَجُلًا وَ لَلَبَسنا عَلَيهِم ما يَلبِسُون‌َ انعام آيه 9 لِيُنذِرَكُم براي اينكه شما را بيدار و آگاه كند که اعمال ناپسند را كنار گذاريد تا از عقوبات آنها نجات يابيد وَ اذكُرُوا فراموش نكنيد و در ذكر شما باشد که قوم نوح چون مخالفت كردند و ايمان بنوح نياوردند ببلاء غرق هلاك شدند إِذ جَعَلَكُم خُلَفاءَ مِن بَعدِ قَوم‌ِ نُوحٍ که شما جاي‌گير آنها شديد بعلاوه وَ زادَكُم فِي الخَلق‌ِ بَصطَةً بعضي گفتند مراد طول قامت و طول عمر، اما قامت اطولهم مائة ذراع و اقصرهم ستين
جلد 7 - صفحه 361
ذراعا، و اما طول عمر قريب به هفتصد و هشتصد سال، و در مجمع از حضرت باقر (ع) روايت كرده که فرمود طول قامت آنها بقدر نخل خرما آنهم نخل طوال و ممكن است مراد از زياده بسط دولت و ثروت و عمارات عاليه و طول قامت و طول عمر باشد که در قرآن ميفرمايد أَ لَم تَرَ كَيف‌َ فَعَل‌َ رَبُّك‌َ بِعادٍ إِرَم‌َ ذات‌ِ العِمادِ الَّتِي لَم يُخلَق مِثلُها فِي البِلادِ و دليل بر اينکه عموم جمله بعد است فَاذكُرُوا آلاءَ اللّه‌ِ که آلاء جمع است شامل تمام اينها ميشود لَعَلَّكُم تُفلِحُون‌َ اگر انذار شديد و شكر آلاء الهي نموديد و خدا را فراموش نكرديد و برسالات او عمل كرديد و رسالت رسول را پذيرفتيد رستگار ميشويد.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 69)- سپس هود در برابر افرادی که از بعثت یک انسان به عنوان پیامبر در تعجب بودند به همان مطلبی اشاره می‌کند که نوح پیامبر نیز به قوم خود گفته بود
ج2، ص61
و آن این که: «آیا تعجب می‌کنید که از طرف پروردگار به فردی از شما وحی شود، تا شما را از کیفرهایی که به خاطر اعمالتان در پیش دارید بیم دهد!» (أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلی رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ).
سپس برای تحریک عواطف خفته آنها و برانگیختن حس شکرگزاری در درون جانشان قسمتی از نعمتهای پروردگار را، برای آنان شرح می‌دهد، می‌گوید:
«به خاطر بیاورید که خداوند شما را جانشینان قوم نوح قرار داد» (وَ اذْکُرُوا إِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ). و هنگامی که آنها بر اثر طغیانشان به وسیله توفان نابود شدند، سرزمینهای وسیع و گسترده آنان را با تمام نعمتهایی که داشتند در اختیار شما قرار داد.
به علاوه «و شما را از جهت خلقت (جسمانی) گسترش (و قدرت) داد» (وَ زادَکُمْ فِی الْخَلْقِ بَصْطَةً).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
