آیه 40 سوره بقره

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ


ای بنی اسرائیل! نعمت های مرا که به شما عطا کردم، یاد کنید و به پیمانم [که سفارش به عبادت و ایمان به همه انبیا به ویژه پیامبر اسلام است] وفا کنید تا من هم به پیمان شما [که توقع ثواب وپاداش در برابر عبادت وایمان است] وفا کنم، و [نسبت به پیمان شکنی] فقط از من بترسید.

مشاهده آیه در سوره


<<39 آیه 40 سوره بقره 41>>
سوره : سوره بقره (2)
جزء : 1
نزول : مدینه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

ای بنی اسرائیل، به یاد آرید نعمتهایی که به شما عطا کردم، و به عهد من وفا کنید تا به عهد شما وفا کنم، و تنها از من بر حذر باشید.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

O Children of Israel, remember My blessing which I bestowed upon you, and fulfill My covenant that I may fulfill your covenant, and be in awe of Me [alone].

معانی کلمات آیه

اسرائيل: اين كلمه به نقلى اسم دوم حضرت يعقوب و به نقلى لقب آن حضرت است. گفته اند: آن به معنى بنده خدا است. «اسر» يعنى بنده، ايل يعنى خدا (دائرة المعارف وجدى) مراد از بنى اسرائيل فرزندان يعقوب عليه السّلام اند كه به قوم يهود معروف شده اند.

اوفوا: وفاء و ايفاء به معنى تمام كردن است، وفاء و ايفاء به عهد آنست كه آن را بدون كم و كاست انجام دهد (اقرب الموارد).

فارهبون: اين لفظ از رهب و آن به معنى ترس است (صحاح). راغب قيد تحرز و اضطراب را بر آن افزوده است. «فارهبون» پس از من بترسيد.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


«40» يا بَنِي إِسْرائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَ أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَ إِيَّايَ فَارْهَبُونِ‌

اى فرزندان اسرائيل! نعمت‌هايم را كه به شما ارزانى داشتم، به خاطر بياوريد و به پيمانم (كه بسته‌ايد) وفا كنيد، تا من (نيز) به پيمان شما وفا كنم و تنها از من پروا داشته باشيد.

نکته ها

اسرائيل، نام ديگر حضرت يعقوب است كه از دو كلمه‌ى «اسر» و «ئيل» تركيب يافته است.

«اسر» به معناى بنده و «ئيل» به معناى خداوند است. بنابراين اسرائيل در لغت به معناى بنده‌ى خداست.

تاريخ بنى‌اسرائيل و اسارت آنان به دست فرعونيان و نجات آنها به دست حضرت موسى عليه السلام وبهانه‌گيرى وارتداد آنان، يك سرنوشت وتاريخ ويژه‌اى براى اين قوم به وجود آورده است. اين تاريخ براى مسلمانان نيز آموزنده و پندآموز است كه اگر به هوش نباشند، به گفته روايات به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد.

پيمان‌هاى الهى، شامل احكام كتاب‌هاى آسمانى و پيمان‌هاى فطرى كه خداوند از همه گرفته است، مى‌شود. در قرآن به مسئله امامت، عهد گفته شده است: «لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ» «1» يعنى پيمان من «مقام امامت» به افراد ظالم نمى‌رسد. پس وفاى به عهد يعنى وفاى به امام و رهبر آسمانى و اطاعت از او.

«1». بقره، 124.

جلد 1 - صفحه 102

همچنين در روايات مى‌خوانيم: نماز، عهد الهى است. «1»

پیام ها

1- ياد نعمت‌هاى پروردگار، سبب محبّت و اطاعت اوست. «اذْكُرُوا ... أَوْفُوا»

به هنگام دعوت به سوى خداوند، از الطاف او ياد كنيد تا زمينه‌ى پذيرش پيدا شود. «اذْكُرُوا»

2- ياد و ذكر نعمت‌ها، واجب است. «اذْكُرُوا»

3- نعمت‌هايى كه به نياكان داده شده، به منزله‌ى نعمتى است كه به خود انسان داده شود. با اينكه نعمت‌ها به اجداد يهودِ زمان پيامبر داده شده بود، امّا خداوند به نسل آنان مى‌گويد فراموش نكنند. «اذْكُرُوا»

4- وفا به پيمان‌هاى الهى، واجب است. «بِعَهْدِي»

5- بهره‌گيرى از الطاف خداوند، مشروط به گام برداشتن در مسير تكاليف الهى است. «أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ» آرى، اگر مطيع خدا بوديم، خداوند نيز دعاهاى ما را مستجاب خواهد كرد. «أَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ»

6- در انجام تكاليف الهى، از هيچ قدرتى نترسيم و ملاحظه‌ى كسى را نكنيم.

تبليغات سوء دشمن، ملامت‌ها، تهديدها و توطئه‌ها مهم نيست، قهر خدا از همه مهمتر است. «وَ إِيَّايَ فَارْهَبُونِ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع