آیه 31 سوره محمد
<<30 | آیه 31 سوره محمد | 32>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و البته ما (به حکم جهاد) شما را در مقام امتحان میآوریم تا (مقام) آن را که در راه خدا جهاد و مجاهده و کوشش دارد و (بر رنج آن) صبر میکند معلوم سازیم و اخبار و اظهارات شما (منافقان) را نیز (به مقام عمل) بیازماییم.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«نَبْلُوَ»: الف زائدی در رسمالخط قرآنی در آخر دارد. «أَخْبَارَکُمْ»: مراد از اخبار، هنرنمائی در شیوه بیان در کار تبلیغ و دعوت مردم به راه حق، و ضعف و قوت در این امر، و دوام و یا عدم دوام و فداکاری و یا عدم فداکاری در راه نشر دین است خبرهای اطاعت یا عدم اطاعت در جهاد. یا این که مراد از اخبار، اعمال بطور کلی است، اعم از خوب و بد.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصَّابِرِينَ وَ نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ «31»
ما قطعاً شما را مىآزماييم تا از ميان شما مجاهدان و صابران را نشان دهيم و اخبار (و اعمالتان) را آزمايش خواهيم كرد.
«1». نهجالبلاغه، حكمت 26.
«2». تفسير برهان.
جلد 9 - صفحه 96
نکته ها
«ابتلاء»، گاهى به معناى آزمايش افراد براى كشف حقيقت است، مانند: «إِذِ ابْتَلى إِبْراهِيمَ رَبُّهُ» «1» و گاهى به معناى ايجاد زمينههاى مختلف براى بروز حالات درونى است، مانند اين آيه. «2» «نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ»
جمله «حَتَّى نَعْلَمَ» به معناى «معلوم داريم» از ماده «علم» به معناى نشانه و علامت است نه از ماده «عِلم» در برابر جهل. يعنى آزمايش الهى، علامت شناسايى آنان است.
در آيه قبل خوانديم كه خداوند عملكرد ما را مىداند، «وَ اللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمالَكُمْ» و براى علم و آگاهى خود نياز به آزمايش ندارد. بنابراين آزمايش براى آن است كه مردم كارى انجام دهند و بر اساس آن استحقاق پاداش يا كيفر را پيدا نمايند. همان گونه كه ما شغل افراد را مىدانيم، ولى بر اساس دانستن شغل به آنان مزد نمىدهيم، بلكه بايد از آنان كارى انجام پذيرد تا استحقاق دريافت مزد را داشته باشند.
تفكيك انسانها از يكديگر مراحلى دارد: در مرحله اول، انسانها با كفر و ايمان جداسازى مىشود و در مرحله دوم، اهل ايمان با جهاد و فرار از جهاد تفكيك مىيابند و در مرحله سوم، جهادگران با صبر و مقاومت بيشتر. بنابراين آزمايشهاى الهى يكى پس از ديگرى ادامه دارد.
از آيه 16 تا اينجا، بارها سخن از منافقان و بيماردلان به ميان آمد و سيمايى از آنان ترسيم شد كه به جمع بندى آن اشاره مىكنيم:
1. تحقير گفتههاى پيامبر. «ما ذا قالَ آنِفاً» (آيه 16)
2. ترس از فرمان جهاد. «ذُكِرَ فِيهَا الْقِتالُ رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ» (آيه 20)
3. فساد در زمين و قطع رحم. «تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ» (آيه 22)
4. ارتداد و برگشت از حق. «ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ» (آيه 25)
«1». بقره، 124.
«2». مفردات راغب.
جلد 9 - صفحه 97
5. به وعدههاى شيطان فريفته مىشوند. «الشَّيْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلى لَهُمْ» (آيه 25)
6. توطئهگرى و اعلام همكارى با ساير مخالفان. «سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ» (آيه 26)
7. پيروى از كارهايى كه سبب خشم الهى است. «اتَّبَعُوا ما أَسْخَطَ اللَّهَ» (آيه 28)
8. ناخشنودى از كارهايى كه سبب رضاى الهى است. «كَرِهُوا رِضْوانَهُ» (آيه 28)
9. كينه توزى. «أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغانَهُمْ» (آيه 29)
در برابر اين همه خباثت، خداوند نيز آنان را با مُهر زدن بر دلها، لعنت و دورى از رحمت خويش، عذاب و ضربه به صورت و پشت هنگام جان دادن و تباه و حبط شدن اعمالشان تهديد مىنمايد.
پیام ها
1- آزمايش مردم، امرى حتمى و همگانى و يكى از سنّتهاى الهى است. «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ» (حرف لام و نون تأكيد، نشانه قطعى بودن آن است)
2- يكى از بسترهاى آزمايش و شناسايى انسانها، ميدان جنگ است. منافقان در جبهه رسوا مىشوند. «حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ»
3- در جهاد، صبر واستقامت نقش بسيار مهمى دارد. «الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصَّابِرِينَ»
4- ادّعاها و سخنان انسان، در صحنه عمل مورد آزمون الهى قرار مىگيرند. «نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ»
5- معيار ارزيابى الهى، موفقيّت در آزمونهاى عملى است. «نَبْلُوَا أَخْبارَكُمْ»
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم