آیه 146 سوره بقره
| <<145 | آیه 146 سوره بقره | 147>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
گروهی که ما بر آنها کتاب فرستادیم، (محمد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و حقّانیّت) او را به خوبی می‌شناسند همان گونه که فرزندان خود را، و لکن گروهی از آنان (از راه عناد) حق را کتمان می‌کنند در صورتی که علم به آن دارند.
اهل کتاب، پیامبر اسلام را [بر اساس اوصافش که در تورات و انجیل خوانده اند] می شناسند، به گونه ای که پسران خود را می شناسند؛ و مسلماً گروهی از آنان حق را در حالی که می دانند، پنهان می دارند.
كسانى كه به ايشان كتاب [آسمانى] داده‌ايم، همان گونه كه پسران خود را مى‌شناسند، او [=محمد] را مى‌شناسند؛ و مسلماً گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى‌دارند، و خودشان [هم] مى‌دانند.
اهل كتاب همچنان كه فرزندان خود را مى‌شناسند او را مى‌شناسند، ولى گروهى از ايشان در عين آگاهى حقيقت را پنهان مى‌دارند.
کسانی که کتاب آسمانی به آنان داده‌ایم، او [= پیامبر] را همچون فرزندان خود می‌شناسند؛ (ولی) جمعی از آنان، حق را آگاهانه کتمان می‌کنند!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«یَعرِفُونَهُ»: او را می‌شناسند. از او آگاهی دارند. مرجع ضمیر (هُ) پیغمبر است. «فَرِیق»: فرقه. دسته. گروه. «وَ هُمْ یَعْلَمُونَ»: و حال آن که آنان می‌دانند.
شأن نزول
على بن ابراهيم از پدرش او از ابن ابى عمير او از حريز او از امام جعفر صادق عليه السّلام روايت كند كه اين آيه درباره يهود و نصارى نازل گرديده زيرا خداوند در تورات و انجيل و زبور صفت محمّد و ياران او را و نيز مهاجرت وى را گوشزد نموده بود چنانكه در آيه 29 سورة الفتح فرمايد (مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ) ولى وقتى كه مبعوث گرديد به وى كافر شدند و انكار نمودند[۱].[۲]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«146» الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ
(يهود، نصارى و) كسانى كه به آنان كتاب (آسمانى) داده‌ايم او (پيامبر اسلام) را همچون پسران خود مى‌شناسند، و همانا گروهى از آنان با آنكه حقّ را مى‌دانند، كتمان مى‌كنند.
نکته ها
در قرآن چندين مرتبه اين واقعيّت بازگو شده است كه اهل كتاب، به خاطر بشارت تورات و
جلد 1 - صفحه 226
انجيل به ظهور و بعثت پيامبر اسلام، در انتظار او بودند و ويژگى‌هاى پيامبر چنان به آنها توضيح داده شده بود كه همچون فرزندان خويش به او شناخت پيدا كرده بودند. ولى با اين همه، گروهى از آنان حقيقت را كتمان مى‌كردند. قرآن در جاى ديگر مى‌فرمايد: آنها نه تنها از پيامبر، بلكه از جامعه‌اى كه او تشكيل مى‌دهد و يارانش نيز خبر داشتند: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ» «1» محمّد فرستاده خداست و كسانى كه با او هستند، در برابر كفّار سرسخت و شديد، و در ميان خود مهربانند. پيوسته آنان را در حال ركوع و سجود مى‌بينى، آنها همواره فضل خدا و رضاى او را مى‌طلبند. نشانه‌ى آنها در صورتشان از اثر سجده نمايان است، اين توصيف آنها در تورات و انجيل است.
قرآن براى شناخت دقيق اهل كتاب از پيامبر، آنرا به شناخت پدر از پسر تشبيه مى‌كند كه روشن‌ترين شناخت‌هاست. زيرا:
از ابتداى تولّد و حتّى قبل از آن شكل مى‌گيرد.
شناختِ چيزى است كه انتظار بهمراه دارد.
شناختى است كه در آن شكّ راه ندارد.
كتمان علم، بزرگترين گناه است. قرآن درباره‌ى كتمان كنندگان مى‌فرمايد: «يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ» «2» خداوند وتمام فرشتگان و انس وجنّ وهر با شعورى، براى هميشه آنان را لعنت ونفرين مى‌كنند. آرى، كتمان حقّ، همچون كتمان فرزند خويش است و چه ناجوانمردانه است كه پدرى به خاطر لذّت‌هاى دنيوى، كودك خود را منكر شود!
پیام ها
1- اگر روحيّه‌ى حقيقت طلبى نباشد، علم به تنهايى كافى نيست. يهود با آن شناخت عميق از رسول خدا، باز هم او را نپذيرفتند. «يَعْرِفُونَ ... لَيَكْتُمُونَ»
«1». فتح، 29.
«2». بقره، 159.
جلد 1 - صفحه 227
2- حتّى درباره‌ى دشمنان، انصاف را مراعات كنيم. قرآن، كتمان را به همه‌ى اهل‌كتاب نسبت نمى‌دهد. «فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (146)
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ: آنانكه عطا فرموديم ايشان را كتاب تورات و انجيل، يَعْرِفُونَهُ: مى‌شناسند پيغمبر را در صدق نبوت، كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ: همچنانكه مى‌شناسند پسران خود را، يعنى اهل كتاب مى‌شناسند حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به اوصاف و معجزات مانند شناسائى پسران خود كه مشتبه بغير نمى‌شود بلاشك و شبهه مى‌دانند كه آن حضرت پيغمبر حق است، لكن به جهت عناد انكار كنند.
يكى از اصحاب نقل نموده كه خواستم از اهل كتاب كه مصدق اين آيه باشد و به آن اعتراف كند بشناسم، از عبد اللّه سلام عالم بزرگ يهود پرسيدم: شما در كتاب خود اين پيغمبر را مى‌شناسيد؟ گفت: من او را از پسر خود كه در ميان اطفال بازى كند بهتر مى‌شناسم. گفتم: چگونه؟
گفت: من هيچ شك ندارم در اينكه حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم پيغمبر خدا مى‌باشد، و اما پسر من ممكن است مادرش خيانت كرده باشد و از ديگرى حاصل نموده به من نسبت دهد. من تعجب نمودم از تشبيه او با تشبيهى كه حق تعالى در اين آيه فرموده در معرفت يهود پيغمبر مكرم عليه السّلام را.
وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ: و بدرستى كه گروهى از ايشان، لَيَكْتُمُونَ الْحَقَ:
هر آينه مى‌پوشانند حق را كه صفت حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم است از عوام. وَ هُمْ يَعْلَمُونَ: و حال آنكه ايشان مى‌دانند كتمان حق را، يعنى دانسته انكار حق را نمايند.
تفسير اثنا عشرى، ج1، ص: 283
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (146)
ترجمه
آنانكه داديمشان كتابرا ميشناسند او را همچنانكه ميشناسند پسران خود را و همانا پاره از ايشان هر آينه ميپوشند حق را با آنكه ميدانند.
تفسير
علماء و دانشمندان از اهل كتاب ميشناسند پيغمبر خاتم را باوصاف و مشخصات و اسم و رسم و آنكه از مكه مبعوث ميشود و به مدينه هجرت مى‌نمايد بلكه اوصاف اصحابش را هم ميدانند از تورية و انجيل چنانچه ميشناسند پسرهاى خودشان را در خانه‌هايشان بدون شك و ترديد نهايت آنكه كسانيكه ايمان نياوردند از ايشان معاندند و كتمان ميكنند عنادا شهادت بر نبوت را با آنكه ميدانند محمد (ص) پيغمبر است و شهادت بر نبوت او حق است.
جلد 1 صفحه 190
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
الَّذِينَ آتَيناهُم‌ُ الكِتاب‌َ يَعرِفُونَه‌ُ كَما يَعرِفُون‌َ أَبناءَهُم وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنهُم لَيَكتُمُون‌َ الحَق‌َّ وَ هُم يَعلَمُون‌َ (146)
(كساني که آنان را كتاب داديم پيغمبر اسلام را ميشناختند چنانچه پسران خود را ميشناسند و همانا گروهي از اهل كتاب حق را مي‌پوشانند در حالي که ميدانند) از تفسير علي بن ابراهيم از حضرت صادق عليه السّلام روايت شده که فرمود «
2» نزلت هذه الاية في اليهود و النصاري يقول اللّه تبارك و تعالي الّذين آتيناهم الكتاب يعرفونه يعني يعرفون رسول اللّه کما يعرفون ابناءهم لان اللّه عز و جل قد انزل عليهم في التوراة و الانجيل و الزبور صفة محمّد و صفة اصحابه و مهاجرته و هو قول اللّه تعالي محمّد رسول اللّه و الّذين آمنوا معه اشداء علي الكفار رحماء بينهم تريهم ركعا سجّدا يبتغون فضلا من اللّه و رضوانا سيماهم في وجوههم من اثر السجود ذلک مثلهم في التوراة و مثلهم في الانجيل كزرع الاية« و هذه صفة رسول اللّه في التوراة و صفة اصحابه فلمّا بعثه اللّه عز و جل عرفه اهل الكتاب کما قال جل جلاله فَلَمّا جاءَهُم ما عَرَفُوا كَفَرُوا بِه‌ِ
«3».
وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنهُم لَيَكتُمُون‌َ الحَق‌َّ وجه اينكه تعبير بفريق فرموده يا
1- سوره زمر آيه 56
2- سورة الفتح آيه 29
3- سورة البقره آيه 87
جلد 2 - صفحه 241
براي اينست که علماء اهل كتاب را منظور داشته زيرا آنان حق بر ايشان ثابت شده و باز كتمان ميكنند ولي عوام آنها که خبر از كتاب ندارند انكار آنها از روي جهل است و مؤيد اينکه وجه جمله وَ هُم يَعلَمُون‌َ است، و يا براي اينست که بعضي از اهل كتاب ايمان آورده و بعد از آنكه حق بر ايشان روشن شد كتمان نمودند.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 146)- آنها به خوبی او را می‌شناسند! در تعقیب بحثهای گذشته پیرامون لجاجت و تعصب گروهی از اهل کتاب، این آیه می‌گوید: «علمای اهل کتاب پیامبر اسلام را به خوبی همچون فرزندان خود می‌شناسند» (الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْرِفُونَهُ کَما یَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ).
و نام و نشان و مشخصات او را در کتب مذهبی خود خوانده‌اند.
«ولی گروهی از آنان سعی دارند آگاهانه حق را کتمان کنند» (وَ إِنَّ فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسير برهان از خاصّه.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 43.
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
