سوزنی سمرقندی: تفاوت بین نسخه‌ها
(←منابع) |
|||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
(وف 569/562 ق) | (وف 569/562 ق) | ||
| − | شاعر، متخلص به سوزنى. ملقب به تاج الشعراء وى كه نسبش به [[سلمان فارسى]] مى رسید در قریه كلاش سمرنقد به دنیا آمد و در بخارا تحصیل كرد و زندگى را در نخشب و سمرقند و بخارا سپرى كرد. وى پیشه ى سوزن‌گرى داشت و به همین جهت سوزنى تخلص مى كرد. | + | شاعر، [[تخلص|متخلص]] به سوزنى. ملقب به تاج الشعراء وى كه نسبش به [[سلمان فارسى]] مى رسید در قریه كلاش سمرنقد به دنیا آمد و در بخارا تحصیل كرد و زندگى را در نخشب و سمرقند و بخارا سپرى كرد. وى پیشه ى سوزن‌گرى داشت و به همین جهت سوزنى تخلص مى كرد. |
وى از بزرگان شاعران دربار خانیه به شمار مى رفت و چند تن از پادشاهان این سلسله را مدح گفته و مدایحى بسیار نیز در حق چند تن از بزرگان آل مازه یا برهان كه روساى حنفیان [[ماوراءالنهر]] بودند سروده است. | وى از بزرگان شاعران دربار خانیه به شمار مى رفت و چند تن از پادشاهان این سلسله را مدح گفته و مدایحى بسیار نیز در حق چند تن از بزرگان آل مازه یا برهان كه روساى حنفیان [[ماوراءالنهر]] بودند سروده است. | ||
| − | سوزنى در [[هجو]] و [[هزل]] بسیار توانا بوده و در این فن مبالغه مى كرده و در ضمن در مدایح و غزلیات نیز شاعر توانایى بوده است. او همچنین به زبان تركى شرقى آشنا بوده و اول شاعرى است كه الفاظ تركى را در شعر فارسى وارد كرده است. شمس الدین ابوبكر با عمعق و [[انورى]] و [[رشید وطواط]] و ادیب صابر معاصر بود. از آثار وى، | + | سوزنى در [[هجو]] و [[هزل]] بسیار توانا بوده و در این فن مبالغه مى كرده و در ضمن در مدایح و [[غزل|غزلیات]] نیز شاعر توانایى بوده است. او همچنین به زبان تركى شرقى آشنا بوده و اول شاعرى است كه الفاظ تركى را در شعر فارسى وارد كرده است. شمس الدین ابوبكر با عمعق و [[انورى]] و [[رشید وطواط]] و ادیب صابر معاصر بود. از آثار وى، [[دیوان (شعر)]]. |
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۷ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۰:۱۱
سوزنی سمرقندی، شمس الدین، ابوبکر محمد
قرن: 6
(وف 569/562 ق)
شاعر، متخلص به سوزنى. ملقب به تاج الشعراء وى كه نسبش به سلمان فارسى مى رسید در قریه كلاش سمرنقد به دنیا آمد و در بخارا تحصیل كرد و زندگى را در نخشب و سمرقند و بخارا سپرى كرد. وى پیشه ى سوزن‌گرى داشت و به همین جهت سوزنى تخلص مى كرد.
وى از بزرگان شاعران دربار خانیه به شمار مى رفت و چند تن از پادشاهان این سلسله را مدح گفته و مدایحى بسیار نیز در حق چند تن از بزرگان آل مازه یا برهان كه روساى حنفیان ماوراءالنهر بودند سروده است.
سوزنى در هجو و هزل بسیار توانا بوده و در این فن مبالغه مى كرده و در ضمن در مدایح و غزلیات نیز شاعر توانایى بوده است. او همچنین به زبان تركى شرقى آشنا بوده و اول شاعرى است كه الفاظ تركى را در شعر فارسى وارد كرده است. شمس الدین ابوبكر با عمعق و انورى و رشید وطواط و ادیب صابر معاصر بود. از آثار وى، دیوان (شعر).
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص260.
 | |
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |
