الغارات (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(معرفی اجمالی كتاب)
 
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۵: سطر ۵:
 
|تصویر= [[پرونده:الغارات.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر= [[پرونده:الغارات.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده=الثقفی الكوفی
+
|نویسنده=ابراهیم بن محمد ثقفی
  
 
|موضوع= تاریخ اسلام
 
|موضوع= تاریخ اسلام
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
|زبان= عربی  
 
|زبان= عربی  
  
|تعداد جلد= 2
+
|تعداد جلد= ۲
  
 
|عنوان افزوده1= تحقیق
 
|عنوان افزوده1= تحقیق
  
|افزوده1= جلال الدین محدث
+
|افزوده1= جلال‌الدین محدث ارموی
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۴: سطر ۲۴:
  
 
}}
 
}}
{{بخشی از یک کتاب}}
+
'''«اَلغارات‌»''' تألیف [[ابراهیم بن محمد ثقفی|ابراهیم بن محمد ثقفی کوفی]] (م، ۲۸۳ ق)، کتابی ارزشمند و معتبر در شرح‌ رویدادها و تاریخ‌ دوره پایانی‌ حکومت‌ [[امام‌ علی‌]] علیه‌السلام‌ است‌. این کتاب همچنین‌ قسمتهایی‌ از سیره شخصی‌ و حکومتی‌ و خطبه‌ها و نامه‌های‌ [[امیرالمؤمنین]] را دربر دارد.
  
 
==مؤلف==
 
==مؤلف==
  
ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن سعد ثقفی كوفی اصفهانی (م 283 ق). وی از مورخان نیمه دوم قرن سوم هجری و از نسل سعد بن مسعود است. [[نجاشی]] از وی یاد كرده و نوشته است: «وی به اصفهان آمد و در آن جا سكنی گزید. او زیدی مذهب بود و پس از آن به مذهب ما (امامیه) گروید. جماعتی از قمی ها، مانند احمد برقی، از او خواستند به [[قم]] بیاید كه او نپذیرفت. او اصفهان را بدان دلیل برگزید كه ناصبیان در آن فراوان بودند و او تصمیم گرفت كه كتاب هایش را در آن جا روایت كند».
+
[[ابراهیم بن محمد ثقفی|ابراهیم بن محمد بن سعد ثقفی کوفی]] (م، ۲۸۳ ق)، مورخ، محدث، مفسر و فقیه [[شیعه]] در قرن سوم هجری است. او از شاگردان هشام بن ابی هشام، [[فضل بن دکین|ابونعیم فضل بن دکین]]، [[ابان بن عثمان]] بوده و خود از اساتید و مشایخ علمای بزرگی چون [[ابراهیم بن هاشم قمی]]، [[سعد بن عبدالله اشعری قمی]] و [[محمد بن حسن صفار|محمد بن حسن الصفار]] می باشد.
  
<br />
+
[[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] از وی یاد کرده و می نویسد: «وی به [[اصفهان]] آمد و در آنجا سکنی گزید. او زیدی مذهب بود و پس از آن به مذهب ما ([[امامیه]]) گروید. جماعتی از قمی ها، مانند [[احمد بن محمد بن خالد برقی|احمد برقی]]، از او خواستند به [[قم]] بیاید که او نپذیرفت. او اصفهان را بدان دلیل برگزید که ناصبیان در آن فراوان بودند و او تصمیم گرفت که کتاب هایش را در آن جا روایت کند». ثقفی با تألیف کتب متعدد، در بیان فضایل [[اهل بیت]] علیهم‌السلام و نشر معارف آنان کوشید.
  
==معرفی اجمالی كتاب==
+
از میان‌ تألیفات‌ بسیار ابراهیم‌ ثقفی‌، که‌ شمار آنها به‌ بیش‌ از پنجاه‌ می‌رسیده‌، تنها «اَلغْارات‌» باقی‌ مانده‌ است‌. برخی دیگر از آثار او عبارتند از: المعرفه فی المناقب والمثالب، معرفة فضل الافضل، رسائل و اخبار امیرالمؤمنین علیه‌السلام، اخبار مختار الثقفی، المغازی، السقیفه، الشوری.
  
این كتاب به مقطع تاریخی میان [[نهروان]] و شهادت [[امام علی]] علیه السلام اختصاص دارد. زمانی كه [[معاویه]] برای تضعیف هر چه بیشتر [[عراق]]، سپاهیان خود را برای چپاول و ایجاد ناامنی به نواحی مختلف عراق و [[حجاز]] و [[یمن]] گسیل می كرد، حاصل آن حملات همین غارت هایی است كه ثقفی تاریخ آن ها را نگاشته است. وی افزون بر بیان چپاول های دشمنان امیرمؤمنان علیه السلام، به مقدار زیادی هم درباره شخص امام علی علیه السلام و ویژگی های آن حضرت سخن گفته است.
+
==معرفی کتاب==
  
این كتاب مورد قبول و اعتماد [[فرقه امامیه]] بوده و در عداد كتب معتبر بشمار رفته است. از مهمترین مطالب كتاب می توان به سخنرانی حضرت علی علیه السلام بعد از [[جنگ نهروان]]، روش آن حضرت درباره اموال، كارگزاران آن حضرت، ولایت [[قیس بن سعد]] و [[محمد بن ابوبكر]] بر [[مصر]]، شهادت [[مالک اشتر]] و محمد بن ابوبكر اشاره كرد.
+
کتاب حاضر در برخی منابع، به نام «الاستنفار و الغارات» و در بعضی دیگر، به نام «الاسفار و الغارات» ثبت شده، اما در میان علما و محافل علمی، به «الغارات» معروف است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج ۲، ص ۳۵.</ref>
  
مناطق تحت نفوذ کارگزاران علی علیه السلام بنگارد و به این وسیله مظلومیت [[امام علی]] علیه السلام و یارانش را نمایان سازد. به همین جهت، نام کتاب خود را با الهام از مقتدای خویش، «الغارات» انتخاب کرده است؛ آن جا که علی علیه السلام از نافرمانی کوفیان نکوهش کرده و می فرماید: «فتواکلتم و تخاذلتم حتی شُنّت علیکم الغارات، و ملکت علیکم الاوصان؛<ref>[[نهج البلاغه]]، [[خطبه]] 27.</ref> پس شما وظیفه خود را به یکدیگر حواله نمودید و همدیگر را خوار ساختید تا این که دشمن از هر طرف غالب شده و اموال شما غارت گردید و دیار شما از تصرفتان بیرون رفت».
+
[[ابراهیم بن محمد ثقفی|ابراهیم ثقفی]] نام کتاب خود را با الهام از مقتدای خویش، «الغارات» انتخاب کرده است؛ آن جا که [[امام علی]] علیه السلام از نافرمانی [[کوفه|کوفیان]] نکوهش کرده و می فرماید: «فتَواکلتُم و تَخاذلتُم حتی شُنَّت علیکم الغارات و مَلکَت علیکم الأوصان»؛<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۷.</ref> شما وظیفه خود را به یکدیگر حواله نمودید و همدیگر را خوار ساختید، تا این که دشمن از هر طرف غالب شده و اموال شما غارت گردید و دیار شما از تصرفتان بیرون رفت.
  
این کتاب در برخی منابع، به نام «الاستنفار والغارات» و در بعضی دیگر، به نام «الاسفار والغارات» ثبت شده، اما در میان علما و محافل علمی، به «الغارات» معروف است. <ref>الذریعه، ج 2، ص 35.</ref>
+
کتاب «الغارات» یکی از بهترین منابع در زمینه حکومت و سیره کشورداری [[امام علی]] علیه السلام است که می تواند در این مورد پاسخگوی نیاز محققان و مؤلفان باشد. سیره سیاسی، اخلاقی، اجتماعی و سطح زندگی حاکم اسلام، نامه های حکومتی، رفتار گزاران حکومت اسلامی، ریزش ها و رویش ها در حکومت علوی، تحلیل و بررسی بازتاب رفتارهای مثبت و منفی کارگزاران و... در این کتاب، در دسترس خواننده قرار گرفته است.
  
گرچه غرض اصلی نگارنده از تألیف این کتاب، تشریخ غارت ها و چپاولگری های معاویه بوده، اما تألیف و نگارش، موجب شده تا لابه لای مطالب کتاب، گفتارهای بسیار ارزنده ای گنجانده شود به طوری که خواننده مشتاق دانش از مطالب فرعی آن بیشتر بهره مند می شود.
+
این کتاب از منابع‌ معتبر نزد مؤلفان‌ [[اهل سنت|اهل‌سنّت‌]] و [[شیعه‌]] بوده‌ است؛ از جمله [[ابن ابی الحدید|ابن‌ابی‌الحدید]]، روایات بسیاری‌ از این‌ کتاب‌ را در «[[شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید (کتاب)|شرح‌ نهج‌البلاغه]]» خود نقل‌ کرده‌ است‌. [[علامه مجلسى|علامه مجلسی‌]] نیز در [[بحارالانوار]] از این‌ کتاب‌ بهره بسیار برده‌ است‌ و بسیاری‌ نیز روایاتی‌ را با حذف‌ اسانید ظاهراً از این‌ کتاب‌ نقل‌ کرده‌اند.
  
این کتاب یکی از بهترین منابع در زمینه حکومت و سیره کشورداری [[امام علی]] علیه السلام است که می تواند در این مورد پاسخگوی نیاز محققان و مؤلفان باشد. سیره سیاسی، اخلاقی، اجتماعی و سطح زندگی حاکم اسلام، نامه های حکومتی، رفتار گزاران حکومت اسلامی، ریزش ها و رویش ها در حکومت علوی تحلیل و بررسی بازتاب رفتارهای مثبت و منفی کارگزاران و... در این کتاب، در دسترس خواننده قرار گرفته است.
+
«الغارات‌» را نخستین‌بار [[محدث ارموی|سید جلال‌الدین‌ محدّث‌ ارموی‌]]، بر اساس‌ نسخه‌ای‌ ظاهراً متعلق‌ به‌ سده یازدهم‌ و با مقابله‌ با بخشهای‌ منقول‌ از این‌ کتاب‌ در شرح‌ نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید و بحارالانوار، تحقیق و تحصیح کرد. محمدباقر کمره‌ای‌ و عبدالمحمد آیتی‌ نیز، این‌ کتاب‌ را به‌ فارسی‌ ترجمه‌ کرده‌اند.
  
مؤلف به عنوان مقدمه و زمینه سازی برای ورود در موضوع اصلی، این شیوه را برگزیده و در معرض دید مخاطب قرار داده که علاوه بر نکات فوق، درس هایی آموزنده، عبرت انگیز و حتی مسائل تربیتی را به مخاطب خویش القا کند.
+
== محتوای کتاب ==
 +
این کتاب به مقطع تاریخی میان [[جنگ نهروان]] و [[شهادت امام علی علیه السلام|شهادت امام علی]] علیه السلام اختصاص دارد. زمانی که [[معاویه]] برای تضعیف هر چه بیشتر سپاه امام، نیروهای خود را برای چپاول و ایجاد ناامنی به نواحی مختلف [[عراق]] و [[حجاز]] و [[یمن]] گسیل می کرد. حاصل آن حملات، همین غارت هایی است که [[ابراهیم بن محمد ثقفی|ابراهیم ثقفی]] تاریخ آنها را نگاشته است. وی افزون بر بیان چپاول های دشمنان امیرمؤمنان علیه السلام، به مقدار زیادی هم درباره شخص [[امام علی]] علیه السلام و ویژگی های آن حضرت سخن گفته است.
  
مهمترین عناوین این کتاب عبارتند از: سخنرانی های علی علیه السلام بعد از [[جنگ نهروان]]، روش آن حضرت در استفاده از [[بیت المال]]، شیوه ارتباط با کارگزاران و و عوامل حکومتی، ولایت سعد بن قیس بر [[مصر]]، ولایت محمد بن ابی بکر و مالک بر مصر، شهادت آن دو بزرگوار، آمدن عقیل در [[کوفه]] با حضور علی علیه السلام، گزارش هایی از زندگی خصوصی امام علی علیه السلام و خوراک و پوشاک و مسکن آن حضرت در ایام زمامداری، علی علیه السلام و اصول [[امر به معروف و نهی از منکر]]، مکاتبات با [[معاویه]] و ده ها عنوان دیگر که در دوران حکومت آن حضرت رخ داده است.
+
گرچه غرض اصلی نگارنده از تألیف این کتاب، تشریخ غارت ها و چپاولگری های معاویه بوده، اما در لابه لای مطالب کتاب، گفتارهای بسیار ارزنده ای گنجانده شده، به طوری که خواننده از مطالب فرعی آن بیشتر بهره مند می شود. مؤلف به عنوان مقدمه و زمینه سازی برای ورود در موضوع اصلی، این شیوه را برگزیده و در معرض دید مخاطب قرار داده که علاوه بر نکات فوق، درس هایی آموزنده، عبرت انگیز و حتی مسائل تربیتی را به مخاطب خویش القا کند.
  
 +
مؤلف‌ پس‌ از مقدمه‌، مطالب‌ را با نظم‌، دقت‌نظر، واقع‌نگری‌ و پرهیز از [[تعصب|تعصب‌]] دسته‌بندی‌ کرده‌ است‌. از مهمترین عناوین این کتاب عبارتند از: سخنرانی های علی علیه السلام بعد از [[جنگ نهروان]]، روش آن حضرت در استفاده از [[بیت المال]]، شیوه ارتباط با کارگزاران و عوامل حکومتی، ولایت [[قیس بن سعد]] بر [[مصر]]، ولایت [[محمد بن ابی بکر|محمد بن ابی‌بکر]] و [[مالک اشتر]] بر مصر، شهادت آن دو بزرگوار، آمدن [[عقیل بن ابیطالب|عقیل]] در [[کوفه]] با حضور علی علیه السلام، گزارش هایی از زندگی خصوصی امام علی علیه السلام و خوراک و پوشاک و مسکن آن حضرت در ایام زمامداری، علی علیه السلام و اصول [[امر به معروف و نهی از منکر]]، مکاتبات با [[معاویه]] و مطالب دیگر که در دوران حکومت آن حضرت رخ داده است.
  
از میان‌ تألیفات‌ بسیار ابراهیم‌ ثقفی‌، که‌ شمار آنها به‌ بیش‌ از پنجاه‌ می‌رسیده‌، تنها اَلغْارات‌ باقی‌مانده‌ که‌ مؤلف‌ در آن‌ تجاوزات‌ و حملات‌ پراکنده‌ و غافلگیرانة‌ سرداران‌ معاویه‌ به‌ مناطقی‌ از قلمرو امام‌ علی‌ علیه‌السلام‌ را گزارش‌ کرده‌ است‌.
+
ثقفی‌ در این‌ کتاب‌، [[حدیث|احادیث‌]] را عموماً از راویان‌ مشهور و مقبول‌ [[اهل سنت|اهل‌سنّت‌]] نقل‌ کرده‌ و جز چند مورد، از [[ائمه اطهار|ائمه‌]] علیهم‌السلام‌ روایت‌ نکرده‌ است‌.  
 
 
الغارات‌ شرح‌ رویدادها و تاریخ‌ دورة‌ پایانی‌ حکومت‌ امام‌ علی‌ علیه‌السلام‌ است‌ و همچنین‌ قسمتهایی‌ از سیرة‌ شخصی‌ و حکومتی‌ و خطبه‌ها و نامه‌های‌ آن‌ حضرت‌ را در بر دارد و پاره‌ای‌ از اطلاعات‌ ارزشمند آن‌ را در منابع‌ دیگر نمی‌توان‌ یافت‌. مؤلف‌ پس‌ از مقدمه‌، مطالب‌ را با نظم‌، دقت‌نظر، واقع‌نگری‌ و پرهیز از تعصب‌ دسته‌بندی‌ کرده‌ است‌. ثقفی‌ در این‌ کتاب‌ احادیث‌ را عموماً از راویان‌ مشهور و مقبول‌ اهل‌سنّت‌ نقل‌ کرده‌ و جز چند مورد از ائمه‌ علیهم‌السلام‌ روایت‌ نکرده‌ است‌.
 
 
 
الغارات‌ از منابع‌ مؤلفان‌ اهل‌سنّت‌ و شیعه‌ بوده‌ و ابن‌ابی‌الحدید احادیث‌ بسیاری‌ از این‌ کتاب‌ را در شرح‌ نهج‌البلاغه‌ نقل‌ کرده‌ است‌. مجلسی‌ نیز در بحارالانوار از این‌ کتاب‌ بهرة‌ بسیار برده‌ است‌. الغارات‌ منبعی‌ معتبر نزد نویسندگان‌ شیعه‌ بوده‌ است‌<ref>نوری‌، ج‌ 4، ص‌ 24.</ref> و بسیاری‌ نیز روایاتی‌ را با حذف‌ اسانید ظاهراً از این‌ کتاب‌ نقل‌ کرده‌اند.
 
 
 
الغارات‌ را نخستین‌بار سیدجلال‌الدین‌ محدّث‌ ارموی‌، بر اساس‌ نسخه‌ای‌ ظاهراً متعلق‌ به‌ سدة‌ یازدهم‌ و با مقابله‌ با بخشهای‌ منقول‌ از این‌ کتاب‌ در شرح‌ نهج‌البلاغة‌ ابن‌ابی‌الحدید و بحارالانوار مجلسی‌، با مقدمه‌ و تعلیقات‌ عالمانه‌ و فهارس‌ در 1354 ش‌ در تهران‌ منتشر کرد. عبدالزهراء حسینی‌ خطیب‌ نیز در 1407 در بیروت‌ بار دیگر آن‌ را چاپ‌ کرد. محمدباقر کَمَره‌ای‌ در 1356 ش‌ و عبدالمحمد آیتی‌ در 1371 ش‌، این‌ کتاب‌ را به‌ فارسی‌ ترجمه‌ کرده‌اند.
 
==وضعیت نشر==
 
 
 
این كتاب در دو جلد به زبان عربی، به تحقیق سید جلال الدین محدث، در چاپخانه بهمن چاپ و منتشر شده است.  
 
  
 +
==پانویس==
 +
<references />
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*"ثقفی ابواسحاق ابراهیم بن محمد"، [[دانشنامه جهان اسلام]]، بازیابی: ۲۶ بهمن ۱۳۹۲.
* محمدرضا ضميري، کتاب شناسي تفصيلي مذاهب اسلامي، صفحه 302-303.
+
*[[گلشن ابرار (کتاب)|گلشن ابرار]]، "زندگینامه ابراهیم بن هلال ثقفی" از عبدالکریم پاک‌نیا، جلد ۴.
 
+
*کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری، صفحه ۳۰۲-۳۰۳.
* گلشن ابرار، زندگینامه "ابراهیم بن هلال ثقفی" از عبدالکریم پاک نیا، جلد ۴.
 
* "ثقفی ابواسحاق ابراهیم بن محمد"، دانشنامه جهان اسلام، بازیابی: ۲۶ بهمن ۱۳۹۲.
 
 
 
==متن کتاب الغارات==
 
 
 
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38518/ الغارات]
 
  
 
[[رده:منابع تاریخ اسلام]]
 
[[رده:منابع تاریخ اسلام]]
 +
[[رده:منابع تاریخ سیاسی اسلام]][[رده:کتاب‌های تاریخی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۳

الغارات.jpg
نویسنده ابراهیم بن محمد ثقفی
موضوع تاریخ اسلام
زبان عربی
تعداد جلد ۲
تحقیق جلال‌الدین محدث ارموی

الغارات

«اَلغارات‌» تألیف ابراهیم بن محمد ثقفی کوفی (م، ۲۸۳ ق)، کتابی ارزشمند و معتبر در شرح‌ رویدادها و تاریخ‌ دوره پایانی‌ حکومت‌ امام‌ علی‌ علیه‌السلام‌ است‌. این کتاب همچنین‌ قسمتهایی‌ از سیره شخصی‌ و حکومتی‌ و خطبه‌ها و نامه‌های‌ امیرالمؤمنین را دربر دارد.

مؤلف

ابراهیم بن محمد بن سعد ثقفی کوفی (م، ۲۸۳ ق)، مورخ، محدث، مفسر و فقیه شیعه در قرن سوم هجری است. او از شاگردان هشام بن ابی هشام، ابونعیم فضل بن دکین، ابان بن عثمان بوده و خود از اساتید و مشایخ علمای بزرگی چون ابراهیم بن هاشم قمی، سعد بن عبدالله اشعری قمی و محمد بن حسن الصفار می باشد.

نجاشی از وی یاد کرده و می نویسد: «وی به اصفهان آمد و در آنجا سکنی گزید. او زیدی مذهب بود و پس از آن به مذهب ما (امامیه) گروید. جماعتی از قمی ها، مانند احمد برقی، از او خواستند به قم بیاید که او نپذیرفت. او اصفهان را بدان دلیل برگزید که ناصبیان در آن فراوان بودند و او تصمیم گرفت که کتاب هایش را در آن جا روایت کند». ثقفی با تألیف کتب متعدد، در بیان فضایل اهل بیت علیهم‌السلام و نشر معارف آنان کوشید.

از میان‌ تألیفات‌ بسیار ابراهیم‌ ثقفی‌، که‌ شمار آنها به‌ بیش‌ از پنجاه‌ می‌رسیده‌، تنها «اَلغْارات‌» باقی‌ مانده‌ است‌. برخی دیگر از آثار او عبارتند از: المعرفه فی المناقب والمثالب، معرفة فضل الافضل، رسائل و اخبار امیرالمؤمنین علیه‌السلام، اخبار مختار الثقفی، المغازی، السقیفه، الشوری.

معرفی کتاب

کتاب حاضر در برخی منابع، به نام «الاستنفار و الغارات» و در بعضی دیگر، به نام «الاسفار و الغارات» ثبت شده، اما در میان علما و محافل علمی، به «الغارات» معروف است.[۱]

ابراهیم ثقفی نام کتاب خود را با الهام از مقتدای خویش، «الغارات» انتخاب کرده است؛ آن جا که امام علی علیه السلام از نافرمانی کوفیان نکوهش کرده و می فرماید: «فتَواکلتُم و تَخاذلتُم حتی شُنَّت علیکم الغارات و مَلکَت علیکم الأوصان»؛[۲] شما وظیفه خود را به یکدیگر حواله نمودید و همدیگر را خوار ساختید، تا این که دشمن از هر طرف غالب شده و اموال شما غارت گردید و دیار شما از تصرفتان بیرون رفت.

کتاب «الغارات» یکی از بهترین منابع در زمینه حکومت و سیره کشورداری امام علی علیه السلام است که می تواند در این مورد پاسخگوی نیاز محققان و مؤلفان باشد. سیره سیاسی، اخلاقی، اجتماعی و سطح زندگی حاکم اسلام، نامه های حکومتی، رفتار گزاران حکومت اسلامی، ریزش ها و رویش ها در حکومت علوی، تحلیل و بررسی بازتاب رفتارهای مثبت و منفی کارگزاران و... در این کتاب، در دسترس خواننده قرار گرفته است.

این کتاب از منابع‌ معتبر نزد مؤلفان‌ اهل‌سنّت‌ و شیعه‌ بوده‌ است؛ از جمله ابن‌ابی‌الحدید، روایات بسیاری‌ از این‌ کتاب‌ را در «شرح‌ نهج‌البلاغه» خود نقل‌ کرده‌ است‌. علامه مجلسی‌ نیز در بحارالانوار از این‌ کتاب‌ بهره بسیار برده‌ است‌ و بسیاری‌ نیز روایاتی‌ را با حذف‌ اسانید ظاهراً از این‌ کتاب‌ نقل‌ کرده‌اند.

«الغارات‌» را نخستین‌بار سید جلال‌الدین‌ محدّث‌ ارموی‌، بر اساس‌ نسخه‌ای‌ ظاهراً متعلق‌ به‌ سده یازدهم‌ و با مقابله‌ با بخشهای‌ منقول‌ از این‌ کتاب‌ در شرح‌ نهج‌البلاغه ابن‌ابی‌الحدید و بحارالانوار، تحقیق و تحصیح کرد. محمدباقر کمره‌ای‌ و عبدالمحمد آیتی‌ نیز، این‌ کتاب‌ را به‌ فارسی‌ ترجمه‌ کرده‌اند.

محتوای کتاب

این کتاب به مقطع تاریخی میان جنگ نهروان و شهادت امام علی علیه السلام اختصاص دارد. زمانی که معاویه برای تضعیف هر چه بیشتر سپاه امام، نیروهای خود را برای چپاول و ایجاد ناامنی به نواحی مختلف عراق و حجاز و یمن گسیل می کرد. حاصل آن حملات، همین غارت هایی است که ابراهیم ثقفی تاریخ آنها را نگاشته است. وی افزون بر بیان چپاول های دشمنان امیرمؤمنان علیه السلام، به مقدار زیادی هم درباره شخص امام علی علیه السلام و ویژگی های آن حضرت سخن گفته است.

گرچه غرض اصلی نگارنده از تألیف این کتاب، تشریخ غارت ها و چپاولگری های معاویه بوده، اما در لابه لای مطالب کتاب، گفتارهای بسیار ارزنده ای گنجانده شده، به طوری که خواننده از مطالب فرعی آن بیشتر بهره مند می شود. مؤلف به عنوان مقدمه و زمینه سازی برای ورود در موضوع اصلی، این شیوه را برگزیده و در معرض دید مخاطب قرار داده که علاوه بر نکات فوق، درس هایی آموزنده، عبرت انگیز و حتی مسائل تربیتی را به مخاطب خویش القا کند.

مؤلف‌ پس‌ از مقدمه‌، مطالب‌ را با نظم‌، دقت‌نظر، واقع‌نگری‌ و پرهیز از تعصب‌ دسته‌بندی‌ کرده‌ است‌. از مهمترین عناوین این کتاب عبارتند از: سخنرانی های علی علیه السلام بعد از جنگ نهروان، روش آن حضرت در استفاده از بیت المال، شیوه ارتباط با کارگزاران و عوامل حکومتی، ولایت قیس بن سعد بر مصر، ولایت محمد بن ابی‌بکر و مالک اشتر بر مصر، شهادت آن دو بزرگوار، آمدن عقیل در کوفه با حضور علی علیه السلام، گزارش هایی از زندگی خصوصی امام علی علیه السلام و خوراک و پوشاک و مسکن آن حضرت در ایام زمامداری، علی علیه السلام و اصول امر به معروف و نهی از منکر، مکاتبات با معاویه و مطالب دیگر که در دوران حکومت آن حضرت رخ داده است.

ثقفی‌ در این‌ کتاب‌، احادیث‌ را عموماً از راویان‌ مشهور و مقبول‌ اهل‌سنّت‌ نقل‌ کرده‌ و جز چند مورد، از ائمه‌ علیهم‌السلام‌ روایت‌ نکرده‌ است‌.

پانویس

  1. آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج ۲، ص ۳۵.
  2. نهج البلاغه، خطبه ۲۷.

منابع

  • "ثقفی ابواسحاق ابراهیم بن محمد"، دانشنامه جهان اسلام، بازیابی: ۲۶ بهمن ۱۳۹۲.
  • گلشن ابرار، "زندگینامه ابراهیم بن هلال ثقفی" از عبدالکریم پاک‌نیا، جلد ۴.
  • کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری، صفحه ۳۰۲-۳۰۳.