اسلم ترکی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (افزودن محتوا با منیع جدید)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند ویرایش فنی}}
+
'''«اسلم تُرکی»''' غلام ترک زبان [[سیدالشهدا]] علیه السلام و یکى از شهداى [[کربلا]] است. برخى نام او را سلیمان و سلیم هم نوشته اند.<ref>انصارالحسین، ص۵۸.</ref> وى تیرانداز و کماندار بود و کاتب [[امام حسین]] علیه السلام به شمار مى رفت. همچنین قارى [[قرآن]] و آشنا به عربى بود.
  
==اسلم تركى==
+
[[روز عاشورا]] که اذن میدان گرفت، این گونه [[رجزهای یاران ابا عبدالله علیه السلام|رجز]] مى خواند:
  
يكى از شهداى [[كربلا]]، وى غلام [[سيدالشهدا]] علیه السلام و ترك زبان بود، تيرانداز و كماندار بود و كاتب [[امام حسين ]] علیه السلام به شمار مى رفت. قارى [[قرآن]] و آشنا به عربى بود. برخى نام او را سليمان و سليم هم نوشته اند.<ref> انصارالحسين، ص 58.</ref>
+
البحر من طعنى و ضربى یصطلى * و الجو من سهمى و نبلى یمتلى
  
[[روز عاشورا]] كه اذن ميدان گرفت، اين گونه رجز مى خواند: البحر من طعنى و ضربى يصطلى و الجو من سهمى و نبلى يمتلى اذا حسامى فى يمينى ينجلى ينشق قلب الحاسد المبجل.<ref> مقتل خوارزمى، ج 2، ص 24.</ref> دريا از ضربت نيزه و شمشيرم مى جوشد و آسمان از تيرم پر مى شود، آن‌گاه كه تيغ در كفم آشكار شود، قلب حسود متكبر را مى شكافد. وى دلاورانه جنگيد و بر زمين افتاد.به سپاه كفر حمله كرد و عده زيادي را به جهنم فرستاد كه بعضي از مورخين تعداد كشتگان او را هفتاد نفر بحساب آورده اند
+
اذا حسامى فى یمینى ینجلى * ینشق قلب الحاسد المبجل<ref>مقتل خوارزمى، ج۲، ص۲۴.</ref>  
  
امام به بالين او آمد و گريست و چهره بر چهره اش نهاد. اسلم، چشم گشود و حسين  علیه السلام را بر بالين خود ديد، تبسمى كرد .<ref> [[بحارالانوار]]، ج 45، ص 30، عوالم ([[امام حسين]] علیه السلام)، ص 273.</ref> و فرياد زد: من مثلي و ابن رسول الله واضع خده علي خدي.
+
دریا از ضربت نیزه و شمشیرم مى جوشد و آسمان از تیرم پر مى شود، آن‌گاه که تیغ در کفم آشکار شود، قلب حسود متکبر را مى شکافد.  
 
 
«كيست مثل من كه پسر پيغمبر صورت بر صورتم نهاده.» با گفتن اين جمله از شوق، جان به جان آفرين تسليم كرد.<ref>  ابصار العين ص 53 - نفس المهموم ص 294 - بحار 30:45. </ref>  يكجا رخ غلام و پسر بوسه داد و گفت: در [[دين]] ما سيه نكند فرق با سفيد.
 
  
 +
اسلم دلاورانه جنگید و به سپاه [[کفر|کفر]] حمله کرد و عده زیادی را به [[جهنم]] فرستاد، که بعضی از مورخین تعداد کشتگان توسط او را هفتاد نفر بحساب آورده اند. سرانجام وقتی بر زمین افتاد، امام به بالین او آمد و گریست و چهره بر چهره اش نهاد. اسلم، چشم گشود و حسین علیه السلام را بر بالین خود دید، تبسمى کرد<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ عوالم (امام حسین علیه السلام)، ص۲۷۳.</ref> و گفت: «مَن مثلی و ابن رسول الله واضع خدّه علی خدّی»؛ کیست مثل من که پسر پیغمبر صورت بر صورتم نهاده. با گفتن این جمله از شوق، جان به جان آفرین تسلیم کرد.<ref>ابصارالعین، ص۵۳- نفس المهموم، ص۲۹۴ - بحار ۳۰:۴۵.</ref>
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
+
*[[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، جواد محدثی.
*[http://www.valiasr-aj.com/sarallah/include/VIEW.php?bankname=LIBLIST&RADIF=0000027906 موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر عج]، بازیابی: 1 اسفند ماه 1392.
+
*[http://www.valiasr-aj.com/sarallah/include/VIEW.php?bankname=LIBLIST&RADIF=0000027906 مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه]، بازیابی: ۱ اسفند ماه ۱۳۹۲.
 
 
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
[[رده:شهدای کربلا]]
+
[[رده:اصحاب امام حسین علیه السلام]][[رده:شهدای کربلا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۳

«اسلم تُرکی» غلام ترک زبان سیدالشهدا علیه السلام و یکى از شهداى کربلا است. برخى نام او را سلیمان و سلیم هم نوشته اند.[۱] وى تیرانداز و کماندار بود و کاتب امام حسین علیه السلام به شمار مى رفت. همچنین قارى قرآن و آشنا به عربى بود.

روز عاشورا که اذن میدان گرفت، این گونه رجز مى خواند:

البحر من طعنى و ضربى یصطلى * و الجو من سهمى و نبلى یمتلى

اذا حسامى فى یمینى ینجلى * ینشق قلب الحاسد المبجل[۲]

دریا از ضربت نیزه و شمشیرم مى جوشد و آسمان از تیرم پر مى شود، آن‌گاه که تیغ در کفم آشکار شود، قلب حسود متکبر را مى شکافد.

اسلم دلاورانه جنگید و به سپاه کفر حمله کرد و عده زیادی را به جهنم فرستاد، که بعضی از مورخین تعداد کشتگان توسط او را هفتاد نفر بحساب آورده اند. سرانجام وقتی بر زمین افتاد، امام به بالین او آمد و گریست و چهره بر چهره اش نهاد. اسلم، چشم گشود و حسین علیه السلام را بر بالین خود دید، تبسمى کرد[۳] و گفت: «مَن مثلی و ابن رسول الله واضع خدّه علی خدّی»؛ کیست مثل من که پسر پیغمبر صورت بر صورتم نهاده. با گفتن این جمله از شوق، جان به جان آفرین تسلیم کرد.[۴]

پانویس

  1. انصارالحسین، ص۵۸.
  2. مقتل خوارزمى، ج۲، ص۲۴.
  3. بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۰؛ عوالم (امام حسین علیه السلام)، ص۲۷۳.
  4. ابصارالعین، ص۵۳- نفس المهموم، ص۲۹۴ - بحار ۳۰:۴۵.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها