محمد بن عبد الله بن جعفر
«محمد» پسر عبدالله بن جعفر، در روز عاشورا در رکاب سیدالشهداء علیه‌السلام به شهادت رسید. بر پايه گزارش منابع معتبر، مادر او «خَوصا» دختر خَصَفة بن ثقيف بن ربيعه است؛ بنابراين، آنچه در برخى از منابع آمده كه مادر وى حضرت زينب عليهاالسلام است، ظاهرا صحيح نيست.
در «مناقب ابن شهرآشوب» در مقتل محمد بن عبداللّه بن جعفر نوشته شده که: او به ميدان پا نهاد و چنين رجز مى خواند:
نَشکو اِلَی اللهِ مِنَ العُدوانِ قِتالَ قَومٍ فِی الردی عُمیانِ
قَدْ تَرَکوا مَعالِمَ القُرآنِ وَ مُحکمَ التنزیلِ وَالتبیانِ
وَأظهَرُوا الکفرَ مَعَ الطغیانِ
از ستم و دشمنی به ما، به خدا شكايت مى كنم از كارِ گروهى كور و پَست؛ آنها تعاليم قرآن و آيات محكم نازل شده و تبيان را ترک کردند و كفر و طغيان را آشكار نمودند.[۱]
آن گاه محمد بن عبدالله، ده تن از دشمنان را كُشت و سرانجام، عامر بن نَهشَل تميمى او را به شهادت رساند.
نام «محمد بن عبدالله بن جعفر» در زیارت ناحیه مقدسه آمده و به او چنین سلام داده شده است: «السَّلامُ عَلى مُحَمَّدِ بنِ عَبدِاللّهِ بنِ جَعفَرٍ، الشّاهِدِ مَكانَ أبيهِ، وَالتّالي لِأَخيهِ، و واقيِه بِبَدَنِهِ، لَعَنَ اللّهُ قاتِلَهُ عامِرَ بنَ نَهشَلٍ التَّميميّ»؛ سلام بر محمّد بن عبداللّه بن جعفر كه شاهد جايگاه پدرش و پيرو برادرش و حافظ تن او بود! خدا قاتل او عامر بن نَهشَل تميمى را لعنت كند!
پانویس
- ↑ عوالم (امام حسین علیه السلام)، ص277.
منابع
- فرهنگ عاشورا، جواد محدثی.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
