دارالاماره کوفه
«دار الاماره» به معنی مقر استاندار و فرماندار، خانه امیر، حاکم نشین، ارگ، ارگ حکومتى است. در شهرهایى که امیر و حاکم آنجا حضور داشت، اغلب کنار مسجد جامع شهر، مقر امارت و قصر حکومتى ساخته مى‌شد تا براى اقامه نماز جمعه و ایراد خطبه، فاصله‌اى نباشد.
در کوفه محل استقرار ابن زیاد را «دار الاماره» مى‌گفتند و مجالس عمومى را در مسجد جامع برگزار مى‌کردند. اسراى اهل بیت را در کوفه وارد آن مجلس عمومى ساختند و آن گفتگوها میان ابن زیاد و عترت طاهره پیش آمد. در همین قصر که نامش «طمار» بوده، مسلم بن عقیل و هانى بن عروه را به دستور ابن زیاد شهید کردند.
ساختمان دارالاماره کوفه، به عنوان قدیمى‌ترین بناى دولتى در اسلام، بدست سعد بن ابى وقاص انجام گرفت.
«آثار کوفه قدیم، از جمله دارالاماره از بین رفته و تنها بقایایى از مسجد کوفه وجود دارد. اداره آثار باستانى عراق، با تلاش هاى زیاد، پایه‌هاى آن را با حفاری ها پیدا کرد. علایم نشان مى‌دهد که دارالاماره، چهار دیوار به طول ۱۷۰ متر داشته که ارتفاع متوسط آن ۱۴ متر بوده و هر دیوار از ضلع خارجى به ۶ برج نیم‌دایره متصل بوده و فاصله هر برج با دیگرى ۲۴/۶۰ متر و ارتفاع آنها حدود ۲۰ متر بوده است. بناى محکم قصر و نوع مهندسى آن، دارالاماره را از هجوم خارجى مصون مى‌داشته است. کنار برخى درهاى اصلى آن نیز اتاق هایى به عنوان زندان و مطبخ بوده است».[۱]
پانویس
- ↑ حیاة الامام الحسین بن على، ج ۲، ص ۳۵۷ (پاورقى).
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
