آیه 166 سوره شعراء
| <<165 | آیه 166 سوره شعراء | 167>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
و زنان را که خدا همسر شما آفریده رها می‌کنید؟ آری شما بسیار مردم متعدی نابکاری هستید.
و آنچه را پروردگارتان برای شما از همسرانتان آفریده رها می کنید؟ [برای این کار زشت بی سابقه، دلیل و برهان استواری ندارید] بلکه شما گروهی تجاوزکار [از حدود خدا و مرزهای انسانیّت] هستید.
و آنچه را پروردگارتان از همسرانتان براى شما آفريده وامى‌گذاريد؟ [نه،] بلكه شما مردمى تجاوزكاريد.
و همسرانى را كه پروردگارتان برايتان آفريده است ترك مى‌گوييد؟ نه. شما مردمى متجاوز هستيد.
و همسرانی را که پروردگارتان برای شما آفریده است رها می‌کنید؟! (حقّاً) شما قوم تجاوزگری هستید!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- عادون: متجاوزان كسانى كه از قانون خلقت تجاوز مى‌كنند.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ «165» وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ «166»
آيا از ميان مردم جهان، شما به سراغ مردها مى‌رويد؟ و (زنان و) همسرانتان را كه پروردگارتان براى شما آفريده رها مى‌كنيد؟ بلكه شما مردمى تجاوزكاريد.
تفسير نور(10جلدى)، ج6، ص: 360
قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ «167»
مردم (به جاى پندپذيرى) گفتند: اى لوط! اگر (از حرف‌هايت) دست برندارى، قطعاً از اخراج شدگان خواهى بود.
نکته ها
در اين آيات، قوم لوط به عنوان تجاوزگر معرّفى شده‌اند؛ «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ» لكن در آيات ديگر، تعبيرات ديگرى نيز درباره‌ى آنها به كار رفته است، از جمله: «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ» «1»*، «قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقِينَ» «2» و «بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ» «3»
كسى كه مرتكب لواط شود، مجازاتش قتل است. اين عمل به قدرى زشت است كه حتّى اگر كسى با حيوانى آميزش جنسى انجام دهد، گوشت آن حيوان حرام مى‌شود و بايد آن را ذبح كرد و سپس لاشه‌ى آن را سوزاند.
همجنس‌گرايى، تنها در ميان انسان‌ها ديده مى‌شود. در عالم هستى، هيچ موجود ديگرى همجنس‌گرا نيست.
پیام ها
1- در نهى از منكر، بايد منكرات رايج در هر گروه و زمان را شناخت و در بازداشتن مردم از آن اصرار نمود. «أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ»
2- در نهى از منكر، راه‌هاى معروف را ارائه دهيد. أَ تَأْتُونَ- وَ تَذَرُونَ ... أَزْواجِكُمْ
3- رها كردن همسر و ناديده گرفتن نيازهاى او ممنوع است. تَذَرُونَ ... أَزْواجِكُمْ
4- خداوند براى اشباع غرائز بشر، مسير فطرى وطبيعى قرارداده‌است. «خَلَقَ لَكُمْ»
5- اديان آسمانى، انسان را به ازدواج ترغيب مى‌كنند. «خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ»
6- ازدواج، جلوه‌اى از ربوبيّت الهى و به نفع انسان است. «خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ»
7- انحرافات جنسى، تجاوز و طغيان است و همجنس‌گرايى و لواط، تجاوز به حريم ارزشهاست. «عادُونَ»
«1». اعراف، 81.
«2». انبياء، 74.
«3». نمل، 55.
جلد 6 - صفحه 361
8- براى از بين بردن منكر، تكرار نهى از منكر و استقامت لازم است. «لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ»
9- در نهى از منكر، خود را براى تهديدهاى ديگران آماده كنيد. «لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ»
10- تبعيد، شيوه‌ى ستمگران قوم لوط بوده است. «مِنَ الْمُخْرَجِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ (166)
وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ: و مى‌گذاريد و دست باز مى‌داريد آن را كه آفريده است براى استمتاع شما پروردگار شما، مِنْ أَزْواجِكُمْ: از زنان شما. اين بيان «ما» مى‌باشد اگر مراد به آن جنس زن باشد، يا براى تبعيض اگر مراد عضو مباح باشد از زن، بنابراين تعريض باشد به آنكه ايشان مثل اين عمل با زنان خود مى‌كنند، و چون اين امر در نهايت شناعت و قباحت است، از اين جهت فرمود:
بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ: بلكه شما گروهى هستيد در گذشتگان از حد شهوت كه با وجود ازواج، به مباشرت مردان ميل داريد، و ساير مردمان بلكه همه حيوانات به اين ميل نكنند. يا از افراط كنندگانيد در جنس معاصى كه از جمله آن اين عمل شنيع است. يا معنى آنكه سزاوار آنست كه به عدوان موصوف شويد به جهت ارتكاب شما به اين جرم عظيم. «2»
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160) إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَ لا تَتَّقُونَ (161) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (163) وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى رَبِّ الْعالَمِينَ (164)
أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ (165) وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ (166) قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167) قالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقالِينَ (168) رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170) إِلاَّ عَجُوزاً فِي الْغابِرِينَ (171) ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172) وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَساءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173) إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174)
وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
ترجمه
تكذيب كردند قوم لوط فرستادگان را
هنگاميكه گفت بآنها
جلد 4 صفحه 123
برادرشان لوط آيا نمى‌پرهيزيد
همانا من براى شما پيمبرى امينم
پس بترسيد از خدا و اطاعت كنيد مرا
و نميخواهم از شما بر آن هيچ مزدى نيست مزد من مگر بر پروردگار جهانيان
آيا وارد ميشويد بر پسران از اهل عالم
و واميگذاريد آنچه را آفريد براى شما پروردگارتان از جفتهاتان بلكه شمائيد گروهى تعدّى كنندگان
گفتند هر آينه اگر باز نه ايستادى اى لوط البته خواهى بود از بيرون كرده شدگان
گفت همانا من كردار شما را از دشمنانم
پروردگارا نجات ده من و كسان مرا از آنچه ميكنند
پس نجات داديم او و كسانش را همگى
مگر پير زنى كه بود در باقى ماندگان
پس هلاك كرديم ديگران را
و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان
همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان
و همانا پروردگار تو او است تواناى مهربان.
تفسير
خداوند متعال بعد از پنج آيه كه تفسير آنها در قصص سابقه گذشت قول حضرت لوط را كه شرح حال آن در سوره اعراف مستوفى ذكر شد نقل نموده كه بقوم خود بر سبيل انكار و ملامت فرمود آيا شما از ميان اهل عالم براى دفع شهوت مردانرا اختيار نموديد و با آنها نزديكى ميكنيد با آنكه اين عمل قبيح و مضرّى است و وامى‌گذاريد و نزديكى نميكنيد با آنچه خدا خلق فرموده براى انتفاع شما از جنس زنانتان با آنكه آنها بهتر و پاكيزه‌ترند براى آن عمل پس شما مردمان مستقيمى نيستيد بلكه متعدّى و متجاوز از حدّ اعتدال و از حلال به حرام و از پاكيزه به پليديد يا دشمن انسانيّت و اخلاقيد كه چنين عمل شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما بسيار مخالفم بطوريكه نميتوانم به بينم و چيزى نگويم و از خدا خواست كه او و خانواده‌اش را از تبعات و وبال اعمال آنها نجات دهد و خداوند اجابت فرمود و او و تمام خانواده و پيروانش را در وقت نزول عذاب از ميان آنها خارج فرمود و فقط زنش را كه پيرو موافق با آنها و مخالف با او بود با قوم باقى گذارد و همه بهلاكت رسيدند ببارانيكه از سنگ بر آنها باريد و بد بارانى بود براى كسانيكه بيم دادند آنها را انبيا از خدا ولى بخرجشان نرفت و بعاقبت وخيم
جلد 4 صفحه 124
آن گرفتار شدند و تفصيل اين قضايا در سور سابقه كه شرح حال انبياء در آنها ذكر شده گذشته است و آيات اخيره در قصص سابقه، مفسر و نكته تكرار آن اخيرا مبيّن گرديد.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
أَ تَأتُون‌َ الذُّكران‌َ مِنَ العالَمِين‌َ (165) وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُم رَبُّكُم مِن أَزواجِكُم بَل أَنتُم قَوم‌ٌ عادُونَ (166)
آيا ميرويد يعني عمل ميكنيد با مردان از افراد بشر يعني لواط ميكنيد.
و رها ميكنيد آنچه را که خلق فرموده از براي شما پروردگار شما از زنهاي شما بلكه شما قومي هستيد که تعدي و تجاوز ميكنيد.
(أَ تَأتُون‌َ الذُّكران‌َ مِنَ العالَمِين‌َ) لواط اقسامي دارد:
«1» لواط با رجال از معاصي كبيره است بلكه در اخبار دارد كفر باللّه است و حد شرعي آن قتل است.
«2» لواط با اجنبيه است حكم زنا دارد اگر اجنبيه باشد صد تازيانه اگر محصن و محصنه باشد رجم است اگر با محارم باشد قتل است.
«3» لواط با حيواناتي که معمول است اكل آنها مثل گوسفند و بز و گاو و شتر و آهو و امثال اينها گوشتش حرام ميشود و فضله او نجس است و بايد او را ذبح كرد سپس سوزانيد و اگر معمول نيست اكل آن مثل خر و قاطر و اسب باشد از آن شهر خارج نمود و در شهر ديگري برد و حد آن تعذير است که دون حد است.
«4» لواط با حلال خود مكروه است و در خبر است ميفرمايد ما نميكنيم ولي جايز است بدليل قوله تعالي نِساؤُكُم حَرث‌ٌ لَكُم فَأتُوا حَرثَكُم أَنّي شِئتُم (بقره آيه 223).
(وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُم رَبُّكُم مِن أَزواجِكُم) اصلا خداوند خلقت نساء را كرد نه فقط براي دفع شهوات بلكه براي توليد نسل بلكه ايجاد شهوت هم براي اينکه بود و همچنين در حيوانات بلكه در نباتات که ميفرمايد: وَ مِن كُل‌ِّ الثَّمَرات‌ِ جَعَل‌َ فِيها زَوجَين‌ِ اثنَين‌ِ (رعد آيه 3) وَ مِن كُل‌ِّ شَي‌ءٍ خَلَقنا زَوجَين‌ِ (ذاريات آيه 49). قوم لوط از زنها اعراض كردند و با رجال حتي در جاده‌ها و محل عبور بدون شرم و حياء و چون زنها هم شهوت داشتند آنها هم با يكديگر مساحقه ميكردند که آنهم گناه كبيره است.
جلد 14 - صفحه 80
(بَل أَنتُم قَوم‌ٌ عادُونَ) بلكه شما قومي هستيد که تجاوزات و تعديات بسيار داريد که اعمال زشت آنها بسيار بود فقط منحصر بلواط نبود ميفرمايد: أَ إِنَّكُم لَتَأتُون‌َ الرِّجال‌َ وَ تَقطَعُون‌َ السَّبِيل‌َ وَ تَأتُون‌َ فِي نادِيكُم‌ُ المُنكَرَ (عنكبوت آيه 29) و در خبر از حضرت رضا (ع) در تفسير منكر فرمود
«تتضارطون في مجالسهم من غير حشمة و حياء»
و از تفسير قمي
«بعضهم علي بعض»
و ديگر از منكرات از حضرت باقر (ع) است فرمود
«ان حل الازار في الصلاة و الحذف بالحصي و مضغ الكندر في المجالس و علي ظهر الطريق من عمل قوم لوط»
و در بعض اخبار قمار و تار زدن و آلات ساز را هم از اعمال آنها شمرده و بالجمله حياء و عفت از ميانه آنها برداشته شده مثل اينكه درس از عصر حاضر ما گرفته باشند.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 166)- سپس افزود: «و همسرانی را که پروردگار برای شما آفریده است رها می‌کنید»؟ (وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَکُمْ رَبُّکُمْ مِنْ أَزْواجِکُمْ).
«بلکه شما قوم تجاوزگری هستید»! (بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ).
هرگز نیاز طبیعی، اعم از روحی و جسمی شما را به این کار انحرافی نکشانده
ج3، ص393
است، بلکه تجاوز و طغیان است که دامانتان را به چنین ننگی آلوده کرده.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج7، ص395
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
