آیه 127 سوره آل عمران
<<126 | آیه 127 سوره آل عمران | 128>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
تا گروهی از کافران را هلاک گرداند یا خوار کند، تا (از مقصود خود) ناامید باز گردند.
تا برخی از کافران را [از ریشه و بن] نابود کند، یا آنان را خوار و ذلیل سازد، تا نومید بازگردند.
تا برخى از كسانى را كه كافر شدهاند نابود كند، يا آنان را خوار سازد، تا نوميد بازگردند.
تا گروهى از كافران را هلاك كند، يا خوار گرداند. آنگاه نوميد بازگردند.
(این وعده را که خدا به شما داده،) برای این است که قسمتی از پیکر لشکر کافران را قطع کند؛ یا آنها را با ذلّت برگرداند؛ تا مأیوس و ناامید، (به وطن خود) بازگردند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
طرف: گوشه. ناحيه. طرف شىء گوشه و جانب آن را گويند.
يكبتهم: كبت: خوارى. «كبت اللَّه العدو» يعنى خدا دشمن را خوار كرد.
خائبين: خيبه: نااميدى و خسران و محروم شدن است. خائبين: نوميدان و محرومان.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«127» لِيَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خائِبِينَ
(امدادهاى الهى براى آن بود) تا بعضى از كفّار را ريشه كن كند يا ناكام و ذليلشان گرداند كه نااميد برگردند.
نکته ها
كلمهى «طرف» به معناى انتهاى يك چيز است، نه گوشهاى از آن. بنابراين آيه مىفرمايد:
امدادهاى غيبى ما براى آن است كه ريشهى بعضى از كفّار قطع شود. البتّه بعضى مفسّران، «طَرف» را به معناى اشراف گرفتهاند. يعنى هدف جنگ بدر، نابودى اشراف كفّار بود. نظير آيهى «فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ» «1»
نااميدى بر دو گونه است؛ اگر كسى از اوّل نااميد باشد مىگويند: «يأس» دارد، ولى اگر بعد از اميدوارى، نااميد شود مىگويند: «خائب» است. «2»
جنگ و جهاد در اسلام، گاه دفاعى و براى خنثى كردن تهاجم دشمن و گاه ابتدايى و آغازگرانه و براى سركوبى دشمنان است.
پیام ها
1- سران كفر، يا بايد به كلّى ريشهكن شوند و يا خوار و ذليل و مأيوس گردند. با برخوردهاى ضعيف و موسمى و موضعى كه به ريشهى كفر لطمه نمىزند،
«1». توبه، 12.
«2». تفسير اطيب البيان و التحقيق فى كلمات القرآن.
جلد 1 - صفحه 603
دل خوش نباشيد. «لِيَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا»
2- وحدت، قدرت، سياست و مديريّت مسلمانان، بايد به گونهاى باشد كه دشمن از آنان قطع اميد كند. «فَيَنْقَلِبُوا خائِبِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
لِيَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خائِبِينَ (127)
لِيَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا: نصرت شما در روز بدر براى آن بود كه قطع و نيست گرداند بعضى اكابر و صناديد را از كسانى كه كافر شدند. يا نصرت مؤمنان نيست مگر از خدا، تا منقطع سازد بعضى از كفار را كه جمعى مقتول و عدهاى اسير شدند. أَوْ يَكْبِتَهُمْ: نصرت داد شما را تا خوار و نگونسار و غمگين گرداند كفار را و جگر آنها سوخته و محزون شود، فَيَنْقَلِبُوا خائِبِينَ: پس برگردند به هزيمت و فرار، در حالتى كه بىبهره و نااميد باشند از آمال خود.
تنبيه: ذكر واقعه بدر در ميان حرب احد به جهت آنست كه تا اصحاب، جمع نمايند ميان دو صف به صبر و شكر، زيرا غزوه بدر مشتمل بر فتح و غنيمت، و بر آن شكر نمايند؛ و ديگرى محتوى قتل و هزيمت، و در آن صبر نمايند. و مؤمن بايد داراى اين دو صفت بوده باشد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
لِيَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خائِبِينَ (127)
ترجمه
تا بر كند پاره را از آنانكه كافر شدند يا نگونسار كند پس برگردند نوميدان.
تفسير
خداوند بمسلمين در جنگ ظفر داد براى آنكه ناقص كند از عده كفار جمعى را كه كشته و اسير شدند كه آنها يك صد و چهل نفر بودند از مهمين كفار كه هفتاد نفر كشته و هفتاد نفر اسير شدند و بقيه را مخذول و منكوب و متزلزل و اندوهگين فرمايد در اثر غيظ و خشمناكى شديد و با يأس و نااميدى فرار برقرار اختيار نمايند و با خسران دنيا و آخرت بمحل خود عودت كنند بنابراين او براى
جلد 1 صفحه 493
تنويع است.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
لِيَقطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَو يَكبِتَهُم فَيَنقَلِبُوا خائِبِينَ (127)
از جهت اينكه خداوند قطع كند يك قسمت از كساني که كافر شدند بهلاكت و كشته شدن و اسيري يا آنكه آنها را مخذول و منكوب گرداند پس برگردند مأيوس و نااميد.
ظاهر اينست که لام ليقطع متعلق بكلمه النصر باشد که نصرت الهي براي قطع قسمتي از كفار بوده، و قطع بمعني جداييست که اينکه قسمت از قسمتهاي ديگر كفار جدا شدند يا بواسطه قتل که صناديد و شجاعان و بزرگان آنها در بدر و احد كشته شدند و بسياري از آنها اسير مسلمين گرديدند.
و تعبير به طرفا شايد براي اينکه باشد که آنهايي که نزديكتر بودند در ميدان جنگ با مسلمين که البته بزرگان و دلاوران آنها بودند كشته شدند يا اسير شدند و آنهايي که دورتر بودند فرار كردند مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا من تبعيضيه، يعني كفاري که آمده بودند براي جنگ با مسلمين يك قسمت از آنها قتيل و اسير شدند.
أَو يَكبِتَهُم كتب بمعني خزي و خيبة و خفّة و خاري و وهن و سستي و برو در افتادن است، و ظاهر اينست که مراد بقيه لشگر كفر باشند که فرار كردند
جلد 4 - صفحه 345
و خار و خفيف شدند يعني مشركين که در حرب حاضر بودند دو قسمت شدند يك قسمت كشته و اسير و يك قسمت خار و خفيف.
فَيَنقَلِبُوا يعني برگشتند رو بمكّه که فرار نمودند خائبين خيبة مقابل ظفر است مثل يأس که مقابل رجاء است، و فرق بين اينکه دو اينست که يأس اينست که انسان از اول امر مأيوس است و هيچ اميدي ندارد، و لكن خيبة بعد از آنيست که اميد كامل و اطمينان بظفر داشته باشد پس نااميد گردد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 127)- در این آیه خداوند میفرماید: «این که به شما وعده داده شده است که فرشتگان را در برخورد جدید با دشمن به یاری شما بفرستد، برای این است که قسمتی از پیکر لشکر مشرکان را قطع کند، و آنها را با ذلّت و رسوایی باز گرداند» (لِیَقْطَعَ طَرَفاً مِنَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَوْ یَکْبِتَهُمْ فَیَنْقَلِبُوا خائِبِینَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم