آیه 38 سوره آل عمران
| <<37 | آیه 38 سوره آل عمران | 39>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
در آن هنگام زکریّا (که کرامت مریم مشاهده کرد) پروردگار خود را بخواند، گفت: پروردگارا، مرا (به لطف خویش) فرزندی پاک سرشت عطا فرما، که همانا تویی اجابت کننده دعا.
در آنجا بود که زکریا [با دیدن کرامت و عظمت مریم] پروردگار خود را خوانده، گفت: پروردگارا! مرا از سوی خود فرزندی پاک و پاکیزه عطا کن، یقیناً تو شنوای دعایی.
آنجا [بود كه] زكريا پروردگارش را خواند [و] گفت: «پروردگارا، از جانب خود، فرزندى پاك و پسنديده به من عطا كن، كه تو شنونده دعايى.»
در آنجا زكريا پروردگارش را ندا داد و گفت: اى پروردگار من، مرا از جانب خود فرزندى پاكيزه عطا كن، همانا كه تو دعا را مى‌شنوى.
در آنجا بود که زکریا، (با مشاهده آن همه شایستگی در مریم،) پروردگار خویش را خواند و عرض کرد: «خداوندا! از طرف خود، فرزند پاکیزه‌ای (نیز) به من عطا فرما، که تو دعا را می‌شنوی!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
هنالك: هنالك اشاره است بمكان دور. و در مكان نزديك «هنا» و در متوسط هناك گويند. زجاج گفته: هنالك بمعنى «حال» نيز آيد.
طيبه: پاكيزه. دلچسب. پسنديده از جهت صفات نيك.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«38» هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ
در اين هنگام زكريّا (كه اين همه كرامت و مائده آسمانى را ديد) پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا! از جانب خود نسلى پاك و پسنديده به من عطا كن كه همانا تو شنونده دعائى.
نکته ها
چنانكه قبلًا ذكر شد، مادر مريم با همسر زكريّا خواهر بودند و هر دو عقيم و نازا. مادر مريم با ديدن صحنه‌ى غذا دادن پرنده به جوجه‌هايش منقلب شد و به درگاه خدا دعا كرد، خداوند نيز به او مريم را عطا كرد. در اينجا هم وقتى حضرت زكريّا مقام ومرتبه‌ى مريم را ديد، از خداوند طلب فرزند كرد.
جلد 1 - صفحه 507
پیام ها
1- حالات انسان وساعات دعا، در استجابت آن مؤثّر است. «هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا»
2- غبطه خوردن كمال، ولى حسد ورزيدن نقص است. زكريّا عليه السلام با ديدن مقام مريم عليها السلام شيفته شد و غبطه خورد و دست به دعا برداشت. «هُنالِكَ دَعا»
3- زن مى‌تواند پيامبر خدا را تحت تأثير قرار دهد. «هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا»
4- مشاهده‌ى كمالات ديگران، زمينه‌ى درخواست كمالات و توجّه انسان به خداوند است. «هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا»
5- درخواست فرزند ونسل پاك، سنّت و روش انبياست. «هَبْ لِي ... ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً»
6- ارزش ذريّه و فرزندان، به پاكى آنهاست. «ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً»
7- در دعا بايد از خداوند تجليل كرد. «إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ (38)
چون زكريا عليه السّلام مشاهده كرامت مريم را نزد خداى عز و جل نمود، راغب شد حق تعالى به او فرزندى عطا فرمايد كه مانند مريم صاحب كرامت باشد، با آنكه خودش پير و زوجه‌اش عاقر گشته بود، لذا از درگاه الهى درخواست نمود:
هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا رَبَّهُ: در آن هنگام كه كرامت مريم را مشاهده نمود، خواند زكريا پروردگارش را از روى نياز، قالَ رَبِّ هَبْ لِي: گفت:
پروردگارا، عطا و بخشش فرما مرا، مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً: از جانب خود فرزندى پاك از آلايش گناه، همچنانكه مرحمت فرمودى مريم را به «حنه» كه عجوزه و عاقره بود. إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ: بدرستى كه ذات تو از راه لطف و كرم، اجابت كننده دعاست.
نكته: ذكر «سميع» در موضع «مجيب» به جهت آنست كه هر كه اهليّت آن دارد كه استماع مطلوب نمايد، سزاوار آنست كه اجابت كند.
تذكره: در كتاب كافى محمد بن مسلم از حضرت باقر عليه السّلام روايت نموده: هر كه خواهد زوجه او حامله شود، دو ركعت نماز بعد از نماز جمعه يا روز جمعه بخواند، طول دهد ركوع و سجود آن را و بعد از نماز اين دعا را بخواند:
اللّهمّ انّى اسئلك بما سئلك زكريّا: «ربّ لا تذرنى فردا و انت خير الوارثين» اللّهمّ هب لى من لدنك ذرّيّة طيّبة انّك سميع الدّعاء اللّهمّ باسمك
«1» احقاق الحق، جلد 10، صفحه 320 (به نقل از مقتل الحسين خوارزمى)- تفسير الدرّ المنثور، ج 2 صفحه 20- تفسير كشّاف، جلد اوّل، صفحه 321
تفسير اثنا عشرى، ج2، ص: 87
استحللتها و فى امانتك اخذتها فان قضيت فى رحمها ولدا فاجعله غلاما مباركا (زكيّا) و لا تجعل للشّيطان فيه شركا و لا نصيبا. «1» مروى است كه زكريا عليه السّلام پيغمبرى عالى مقدار و رئيس احبار و صاحب قربان و كليددار بيت المقدس و هميشه در مسجد نماز مى‌كرد، و منتظر بودند كه او در را بگشايد. وقتى نظر كرد، جوانى را ديد با لباس سفيد، و او جبرئيل بود كه براى بشارت نازل شد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
هُنالِكَ دَعا زَكَرِيَّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ (38)
جلد 1 صفحه 411
ترجمه
آنجا خواند زكريا پروردگار خود را گفت پروردگار من ببخش مرا از قبل خود فرزندى پاكيزه همانا تو شنونده دعائى..
تفسير
همانوقت كه حضرت زكريا كرامت حضرت مريم و منزلت او را در پيشگاه احديت مشاهده نمود يا در همان مكانكه ايستاده بود از خداوند مسئلت نمود كه خداوند فرزندى باو كرامت كند پاكيزه از معاصى و مبارك چنانچه بحنه عطا كرد گفته‌اند از خداوند خواست كه آن فرزند از ايشاع دختر عمران باشد و مانند مريم باشد در كرامت نزد خدا و عياشى از حضرت باقر (ع) نقل نموده كه حضرت مريم خوش صورت و اندامترين زنان بود و در محراب مشغول نماز بود و محراب از نور جمال او روشن بود و در تفسير امام است كه وقتى زكريا ديد كه ميوه زمستانى در تابستان و ميوه تابستانى در زمستان براى مريم حاضر ميشود با خود گفت چنين خداوندى قادر است كه بمن فرزند عطا كند با آنكه پير شده‌ام و زنم نازاد است و از خدا مسئلت نمود فرزندى مبارك و عرض كرد همانا تو شنونده دعائى يعنى اجابت كننده آنرا.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
هُنالِكَ دَعا زَكَرِيّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَب لِي مِن لَدُنك‌َ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ (38)
در اينکه موقع زكريّا خواند پروردگار خود را گفت پروردگار من بخشش فرما براي من ذريّه پاكي محقّقا تو اجابت كننده دعائي هُنالِكَ در اصل ظرف مكان است و سه قسم است: هنا و هناك و هنالك هنا از براي قريب، و هناك متوسّط، و هنالك بعيد. لكن در اينکه مقام بمعني حال است اشاره به اينكه چون مقام مريم را مشاهده كرد که بدعاء مادرش خداوند همچه دختري باو عنايت فرمود که مائده سماوي بر او ميآيد بر خلاف عادت و از آن طرف ديد عيال خودش عقيم است و خودش هم بسن‌ّ كهولت رسيده و لكن خداوند
جلد 3 - صفحه 186
قدرت دارد بر خلاف عادت باو فرزندي عنايت فرمايد.
دَعا زَكَرِيّا دعا كرد و خواهش نمود ربّه پروردگار خود را قال بيان دعاي زكريّا است که دعاء آن اينکه بود که عرض كرد:
ربّ اضافه بياء متكلّم يعني پروردگار من، اظهار ذلّت است که تو همه نوع احسان و تفضّلي بمن فرموده و مرا تربيت كرده تا بمقام نبوّت و رسالت رسانيده اينکه نوع تفضّل را هم از من دريغ مفرما.
هَب لِي هبه اعطاء بلا عوض است يعني من و لو استحقاق اينکه موهبت را ندارم لكن مواهب تو بسيار است و دائر مدار استحقاق نيست کل نعمك ابتداء.
مِن لَدُنك‌َ اشاره به اينكه و لو اسباب عادي براي من از پيدايش اولاد نيست چون بسن‌ّ پيري رسيده‌ام چنانچه در سوره مريم از قول او نقل ميفرمايد قالَ رَبِّ إِنِّي وَهَن‌َ العَظم‌ُ مِنِّي وَ اشتَعَل‌َ الرَّأس‌ُ شَيباً وَ لَم أَكُن بِدُعائِك‌َ رَبِّ شَقِيًّا وَ إِنِّي خِفت‌ُ المَوالِي‌َ مِن وَرائِي وَ كانَت‌ِ امرَأَتِي عاقِراً فَهَب لِي مِن لَدُنك‌َ وَلِيًّا يَرِثُنِي وَ يَرِث‌ُ مِن آل‌ِ يَعقُوب‌َ وَ اجعَله‌ُ رَبِّ رَضِيًّا.
ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً مراد از طيّب پاكي از عقائد باطله و اخلاق رذيله و اعمال سيّئه که عبارت از مقام عصمت و طهارت باشد، و مراد از يرثني در سوره مريم ميراث نبوت است که داراي مقام نبوّت باشد نه ميراث مالي چون حضرت يحيي قبل از زكريّا مقتول گرديد، و تعبير بطيّبه بملاحظه لفظ ذريّه است تأنيث لفظي است.
إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ مكرّرا گذشت که سَمِيعُ دو معني دارد و اينجا بمعني اجابت كننده است و مفادش با مجيب الدعاء يكي است نظير سمع اللّه لمن حمده
187
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 38)- از این به بعد گوشه‌ای از زندگی پیامبر الهی، زکریا را در ارتباط با داستان مریم بیان می‌کند.
همسر زکریا و مادر مریم خواهر یکدیگر بودند و اتفاقا هر دو در آغاز، نازا و عقیم بودند. با این که سالیان درازی از عمر زکریا و همسرش گذشته و از نظر معیارهای طبیعی بسیار بعید به نظر می‌رسید که صاحب فرزندی شود، با ایمان به قدرت پروردگار و مشاهده وجود میوه‌های تازه در غیر فصل، قلب او لبریز از امید گشت که شاید در فصل پیری، میوه فرزند بر شاخسار وجودش آشکار شود، به همین دلیل هنگامی که مشغول نیایش بود از خداوند تقاضای فرزند کرد، آن گونه که قرآن در این آیه می‌گوید: «در این هنگام زکریا پروردگار خویش را خواند و گفت:
پروردگارا! فرزند پاکیزه‌ای از سوی خودت به من (نیز) عطا فرما که تو دعا را می‌شنوی» و اجابت می‌کنی (هُنالِکَ دَعا زَکَرِیَّا رَبَّهُ قالَ رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
