آیه 37 سوره آل عمران
<<36 | آیه 37 سوره آل عمران | 38>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
پس خدا او را به نیکویی پذیرفت و به تربیتی نیکو پرورش داد و زکریّا را برای کفالت و نگهبانی او برگماشت؛ هر وقت زکریّا به صومعه عبادت مریم میآمد نزد او رزق شگفت آوری مییافت، گفت که ای مریم، این روزی از کجا برای تو میرسد؟ پاسخ داد که این از جانب خداست، همانا خدا به هر کس خواهد روزی بیحساب دهد.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
انبتها: رويانيد او را، تركيب كرد او را «نبت الانسان نباتا: نما شبابه» ظاهرا «نبات» بمعنى مفعول و حال است يعنى: «انبتها منبوتا حسنا».
كفلها: كفل آنست كه انسانى بانسانى ضامن و عهده دار باشد بعكس ضمانت كه عهددار بودن بر مال است. معناى آن در آيه كه با تشديد بكار برده شده آنست كه: خدا زكريا را بر مريم كفيل كرد و اگر بدون تشديد باشد بمعنى «زكريا بمريم كفيل شد» است.
زكريا: عليه السّلام از انبياء بنى اسرائيل، قصه او در قرآن مشهور است.
محراب: حرب: جنگ. محراب: محل جنگ. مسجد و محراب مسجد را از آن محراب گويند كه محل جنگ با شيطان و نفس است. مراد از آن در آيه شريفه مسجد و معبد و يا غرفه اى از مسجد است كه با نردبان بالا مى رفتند. بكاخ نيز محراب گويند (قاموس قرآن)[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«37» فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً وَ كَفَّلَها زَكَرِيَّا كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرِيَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ يا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ
پس پروردگارش او را به پذيرشى نيكو پذيرفت و به رويشى نيكو روياند و سرپرستى او را به زكريّا سپرد. هرگاه زكريّا در محراب عبادت بر مريم وارد مىشد، خوراكى (شگفتآورى) نزد او مىيافت. مىپرسيد: اى مريم اين (غدا و خوراك تو) از كجاست؟! مريم در پاسخ مىگفت: آن از نزد خداست. همانا خداوند به هركس كه بخواهد بىشمار روزى مىدهد.
نکته ها
كسى كه در راه خدا گام بر دارد، دنياى او نيز تأمين مىشود. مادر مريم فرزندش را براى خدا نذر كرد، خداوند در اين آيه مىفرمايد: هم جسم او را رشد داديم و هم سرپرستى مانند زكريّا براى او قرار داديم و هم مائده آسمانى بر او نازل كرديم.
رزق بىحساب، به معناى نداشتن حساب نيست، بلكه به معناى خارج بودن از محاسبات
جلد 1 - صفحه 505
عمومى است. «يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ»
حضرت مريم از نظر ظاهرى وجسمى، رشد كامل وخوبى داشت. «وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً»
مادرى همانند مريم، محل تربيتى مثل مسجد و سرپرستى همچون زكريّاى پيامبر وبا تغذيهاى بهشتى، محصولش فرزندى چون عيسى مىشود.
عوامل مؤثّر در تربيت عبارتند از:
روح پاك مادر. «فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ»
جسم سالم. «نَباتاً حَسَناً»
تعليم و تربيت الهى. «كَفَّلَها زَكَرِيَّا»
تغذيه پاك. «وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً»
زمانى قحطى مدينه را فراگرفت، روزى حضرت فاطمه عليها السلام مقدارى نان وگوشت خدمت پيامبر آورد. پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد: در زمان قحطى اين غذا كجا بوده است؟ حضرت فرمود: «هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ» پيامبر فرمود: خدا را شكر كه تورا مانند مريم قرارداد.
آنگاه پيامبر، حضرت على وامامحسن وامام حسين عليهم السلام را جمع كرد و همگى از آن غذا خوردند وبه همسايگان نيز دادند. «1»
پیام ها
1- پذيرش دعا، جلوهاى از ربوبيّت الهى است. «فَتَقَبَّلَها رَبُّها»
2- قبولى خداوند درجاتى دارد. خداوند نذر مادر مريم را به بهترين وجه پذيرفت. «بِقَبُولٍ حَسَنٍ»
3- كسىكه با اخلاص است، خداوند كارش را به نيكى مىپذيرد. «بِقَبُولٍ حَسَنٍ»
4- مادر مريم نذر كرد كودكش خادم خانهى خدا شود، خداوند در پاسخ، پيامبرش را خادم و متكفّل اين كودك قرار داد. «كَفَّلَها زَكَرِيَّا»
5- هر كه تحت تكفّل انبيا درآيد، از شيطان دور مىشود. «أُعِيذُها ... مِنَ الشَّيْطانِ
«1». تفسيرروحالبيان، ج 2، ص 29.
جلد 1 - صفحه 506
الرَّجِيمِ ... وَ كَفَّلَها زَكَرِيَّا»
6- عبادت، نبايد موسمى و مقطعى باشد. «كُلَّما دَخَلَ»
7- شرط تكفّل، نظارت و تفحّص است. «كَفَّلَها ... دَخَلَ عَلَيْها ... أَنَّى لَكِ هذا»
8- عبادت، جنگ با شيطان و محلّ عبادت، مِحراب يعنى محلّ نبرد است. «دَخَلَ عَلَيْها زَكَرِيَّا الْمِحْرابَ»
9- رزق پاك درسايهى عبادت است. «الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً»
10- زن مىتواند به مقامى برسد كه پيامبر خدا را به شگفتى وادارد. «أَنَّى لَكِ هذا»
11- نعمتها را از او بدانيد، نه از تلاش خود. «هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ»
12- خداوند مىتواند خارج از اسباب مادّى روزى بدهد. «هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ»
13- در شرايط و محيطى سالم، زن و مرد مىتوانند با هم سخن بگويند. «أَنَّى لَكِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ»
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم