آیه 9 سوره مائده
| <<8 | آیه 9 سوره مائده | 10>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه های فارسی
خدا به آنان که ایمان آورده و کار شایسته کردند وعده آمرزش و اجر عظیم فرموده است.
خدا به کسانی که ایمان آورده اند و کارهای شایسته انجام داده اند، وعده داده است که برای آنان آمرزش و پاداشی بزرگ است.
خدا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به آمرزش و پاداشى بزرگ وعده داده است.
خدا به كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى نيكو كرده‌اند، وعده آمرزش و مزدى بزرگ داده است.
خداوند، به آنها که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، وعده آمرزش و پاداش عظیمی داده است.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ «9»
خداوند به كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، وعده‌ى آمرزش و پاداشى بزرگ داده است.
وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآياتِنا أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَحِيمِ «10»
و آنان كه كفر ورزيده و آيات ما را تكذيب نمودند، همانان اهل دوزخند.
نکته ها
در قرآن چند نوع أجر به كار رفته است: «أَجْرٌ عَظِيمٌ»، «أَجْرٌ كَبِيرٌ» «1»، «أَجْرٍ كَرِيمٍ» «2»، «أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ» «3». بنابراين، پاداش‌هاى الهى داراى درجاتى است.
وعده‌هاى خداوند، وَعَدَ اللَّهُ ... تخلّف ناپذير است: «إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْمِيعادَ» «4»
«1». هود، 11.
«2». يس، 11.
«3». فصّلت، 8.
«4». آل‌عمران، 9.
جلد 2 - صفحه 252
«جحيم» به معناى شدّت برافروختگى آتش است. در داستان ابراهيم عليه السلام آمده كه او را در جحيم (آتش شعله‌ور) افكندند. «أَصْحابُ الْجَحِيمِ» يعنى اهل آتش و آنان كه پيوسته در آتش دوزخ هستند.
پیام ها
1- ايمان و عمل ملازم هم هستند. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
2- ايمان و عمل شايسته، هم جبران كننده‌ى گناهان است «لَهُمْ مَغْفِرَةٌ» و هم تأمين كننده‌ى پاداش. «أَجْرٌ عَظِيمٌ»
3- توجّه به عاقبت كارها، در تصميم‌هاى انسان نقش مهمى دارد. أَجْرٌ عَظِيمٌ ... أَصْحابُ الْجَحِيمِ
4- كيفر كافران و تكذيب كنندگان، دوزخ ابدى است. وَ الَّذِينَ كَفَرُوا ... أَصْحابُ الْجَحِيمِ
5- تشويق، انگيزه‌ى عمل است. «لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ» همان گونه كه تهديد، از روشهاى تربيتى قرآن است. «أَصْحابُ الْجَحِيمِ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ «9»
بعد از آن وفا كنندگان به عهد و ميثاق را وعده مى‌فرمايد:
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا: وعده فرموده است خداى تعالى به آن كسانى كه ايمان آورده‌اند. وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ: و عمل نمودند كارهاى شايسته و پسنديده را كه آن وفا نمودن به عهود و مواثيق او سبحانه است. لَهُمْ مَغْفِرَةٌ: مر ايشان را است آمرزش گناهان. وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ: و مزدى بزرگ از فضل نامتناهى الهى، كه آن نعيم بهشت جاودان مى‌باشد.
«وعدنا الصّالحين لهم جزاء»
«و جنّات و عينا سلسبيلا» «2»
«1» نهج البلاغه، حكمت 252.
«2» تفسير مجمع البيان، جلد 2 صفحه 168.
تفسير اثنا عشرى، ج3، ص: 35
على بن ابراهيم- از ابو بصير روايت كرده گفت: روزى خدمت حضرت صادق عليه السّلام عرض كردم: فداى تو شوم يابن رسول اللّه، مرا مشتاق بهشت گردان. حضرت فرمود: بوى خوش بهشت از هزار سال راه از مسافتهاى دنيا احساس مى‌شود، و پست‌ترين اهل بهشت به حسب منزلت، چنان است كه اگر جميع جن و انس مهمان او شوند هر آينه از طعام و شراب اين قدر نزد او باشد كه همه را كافى، و از نعم الهى چيزى كم نمى‌شود. و كمترين اهل بهشت به حسب رتبه و منزلت چون داخل بهشت شود سه حديقه در نظر او آيد. چون داخل حديقه پست‌تر شود آن مقدار از زنان و خدمتكاران و ميوه‌ها و نهرها در نظر او درآيد و جلوه كند كه ديده‌اش روشن و دلش شاد گردد و حمد و شكر منعم حقيقى بجا آورد، پس گويند سر بلند كن و بالا نظر نما. چون حديقه دوم را مشاهده كند در آن نعمتى چند ببيند كه در حديقه اول نديده باشد. عرض كند: پروردگارا، اين را نيز به من عطا كن. چون داخل آن حديقه شود مسرّت او مضاعف شود و شكر حق تعالى نمايد. در آن حال درى از جنّة الخلد بر روى او بگشايند و اضعاف آنچه بيشتر در آنجا ديده بود مشاهده نمايد. عرض كند: ستايش خاصه تو است پروردگار من كه مرا نجات دادى از عذاب نيران و منت گذاردى بر من به نعمتهاى بى‌پايان جنان. «1»
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِيمٌ «9»
ترجمه
وعده داده است خدا آنانرا كه ايمان آوردند و اعمال شايسته نمودند كه مر ايشانرا است آمرزش و مزدى بزرگ.
بيان
جمله لهم مغفرة و اجر عظيم در محل نصب است تا مفعول وعد باشد و ممكن است مبتدا و خبر باشد كه براى بيان موعود محذوف ذكر شده است ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَعَدَ اللّه‌ُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ لَهُم مَغفِرَةٌ وَ أَجرٌ عَظِيمٌ «9»
وعده فرمود خداوند بكساني که ايمان آوردند و عمل صالح نمودند از براي آنها آمرزش و اجر عظيمي.
جلد 6 - صفحه 315
وَعَدَ اللّه‌ُ وعد يكي از اموري است که وفاء بآن لازم است که اگر بكسي وعده دادي که اگر فلان عمل را بجا بياوري فلان احسان را و فلان اجر را بتو عنايت ميكنم يا وعده دادي که در فلان وقت منزلت ميآيم يا فلان عمل را براي تو بجا ميآورم بايد عملي كني المؤمن اذا وعد وفي و خلف وعد از قبايح عقليه است و محال است از خداوند صادر شود بمقتضاي عدل إِنَّ اللّه‌َ لا يُخلِف‌ُ المِيعادَ آل عمران آيه 9- رعد آيه 31 إِنَّك‌َ لا تُخلِف‌ُ المِيعادَ آل عمران آيه 194 وَعدَ اللّه‌ِ لا يُخلِف‌ُ اللّه‌ُ المِيعادَ زمر آيه 20، و غير اينها از آيات و اخبار متواتره بتواتر معنوي و ضرورت بين مسلمين بلكه جميع مليين عالم و ضرورت عقل قائم است بر اينكه خلف وعد محال است از خدا صادر شود بعلاوه اگر خلف وعد بر خدا جايز باشد اقحام انبياء لازم آيد و سلب اطمينان بندگان در اطاعت و عبادت او ميشود الَّذِينَ آمَنُوا وعده‌هاي الهي اختصاص دارد باهل ايمان زيرا غير مؤمن و لو تمام عمر عبادت كند قابليت رحمة ندارد و مورد آيه شريفه وَ قَدِمنا إِلي ما عَمِلُوا مِن عَمَل‌ٍ فَجَعَلناه‌ُ هَباءً مَنثُوراً فرقان آيه 23، ميشود زيرا ايمان شرط صحت کل اعمال است.
وَ عَمِلُوا الصّالِحات‌ِ كلمه الصالحات و لو جمع محلي بالف و لام است و افاده عموم ميكند لكن بالقطع و اليقين مراد اينکه نيست که جميع اعمالش صالحه باشد زيرا امكان ندارد جز در حق معصومين عليهم السلام بلكه مراد اينست که اعمال صالحه از او صادر شود و لو بعض اعمال ناشايسته هم از او صادر شده باشد.
لَهُم مَغفِرَةٌ از گناهان بواسطه ايمان (و اجر عظيم) بواسطه اعمال صالحه.
316
برگزیده تفسیر نمونه
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
